အခန်း (၃၆၆) - ဖျော်ရည်ဆိုင်
“မနက်ဖြန်မနက် ဓါတ်ပုံစတူဒီယိုမှာ ဓါတ်ပုံရိုက်ဖို့ ရက်ချိန်းယူထားတယ်။ မနက်ကိုးနာရီလောက် ဓါတ်ပုံရိုက်ဖို့ ကျွန်တော်တို့ သွားကြမယ်။” ဟု ကျိုးကွေ့လိုင်က ထိုအချိန်တွင် ဝင်ပြောလိုက်သည်။
“တတိယလေး... မင်း ပေးမှာလား။” ကျိုးရွှမ်က မျက်ခုံးပင့်ကာ မေးလိုက်သည်။
“ဒါဆို ကျွန်တော် ပေးမယ်။ ကျွန်တော်က လက်ဖွာတယ်။” ဟု ကျိုးကွေ့လိုင်က ဂရုမစိုက်ဟန်ဖြင့် ပြန်ဖြေသည်။
သူ့အဘိုးအဘွားတွေပေးသည့် နှစ်သစ်ကူးစာအိတ်နီတွေအပြင် ဒေါ်လေးငယ်နှင့် ဦးငယ်လေးပေးသည့် စာအိတ်နီတွေကိုပါ သူ သုံးမည်။ ဘေးအိမ်က အဘွားမာနှင့် မာချန်းမင်တို့ကလည်း ပေးသည်။
စာအိတ်နီ ကြီးကြီးမားမား မဟုတ်ဘဲ အသေးလေးတွေသာ ဖြစ်သည်။
လင်းချင်းဟယ်က သဘာဝကျစွာ မာရှောင်းတန့်ကို စာအိတ်နီကြီးကြီးတစ်ခု ပြန်ပေးလိုက်သည်။
ဒါက နှစ်သစ်၏စာအိတ်နီဆိုတာ ဘယ်လိုမျိုးလဲ ဆိုတာပင်။ အပြန်အလှန် လဲလှယ်ခြင်းဟုပင် ပြောနိုင်သည်။ ကွာဟချက်အချို့ အနည်းနဲ့အများဆိုသလို ရှိခဲ့သော်လည်း ၎င်းကို စိတ်မဝင်စားကြချေ။
ကွာဟချက် ကြီးမားခြင်း မရှိပေ။ ပြီးလျှင် စိုးရိမ်ပူပန်မှု အချို့ကို ချန်ထားလိမ့်မည်။
ထို့ကြောင့် ယခုအကြိမ်တွင် ကျိုးကွေ့လိုင်သည် အနီရောင်စာအိတ်ငယ်များကိုသာ လက်ခံရရှိခဲ့သော်လည်း ငွေများစွာ ရရှိခဲ့သည်။
ဒါကြောင့် ဒီကောင်လေးက ငွေအမြောက်အများ ထုတ်ပြီး မနက်ဖြန်မနက်မှာ ဓါတ်ပုံရိုက်ဖို့ အားလုံးကို ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။
ထုံးစံအတိုင်းပင် လင်းချင်းဟယ်တွင် မည်သည့်ကန့်ကွက်မှုမှ မရှိပေ။ စာအိတ်နီကို သူ့ကို ပေးထားပြီးဖြစ်ပြီး ၎င်းကို သူကိုယ်တိုင် စီမံခန့်ခွဲနိုင်သည်။
လူတိုင်းသည် တွေ့ဆုံပွဲအတွက် စီစဉ်ကြသည်။ မနက်ဖြန်မနက် ကိုးနာရီတွင် ဓါတ်ပုံစတူဒီယို၌ စောင့်နေကြမည်။
