အခန်း (၂၅၄) - လက်အပူပေးမီးဖိုလေးကို ပေးသည်
လင်းချင်းဟယ်က ထိုသို့ ပြောလိုက်သောအခါ ကျိုးချင်းပိုင်ထံမှ ခါးသီးသော အကြည့်တစ်ချက်ကို လက်ခံရရှိခဲ့သည်။
“ဟေး၊ ရှင်တို့ ကျိုးမိသားစုရဲ့ မျိုးဆက်သစ်တွေအတွက် ကျွန်မ ဒါကို လုပ်ပေးနေတာလေ။ နောင်မှာ သူတို့ အောင်မြင်လာမယ်ဆိုရင် ရှင်တို့ ကျိုးမိသားစုရဲ့ နာမည်ဂုဏ်သတင်းလည်း မြင့်မားလာလိမ့်မယ်။” လင်းချင်းဟယ်က သူ့ရဲ့ ခန့်ညားချောမောသော မျက်နှာကို ထိတွေ့လိုက်ပြီး ပါးကိုအသာဖျစ်ညှစ် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။
ပြောရမယ်ဆိုရင်၊ သူမသည် သူမမိသားစုချင်းပိုင်၏ မိသားစုကို ကောင်းမွန်စွာ ဆက်ဆံပေးသည်ဟု ဆိုရပေမည်။
သူ စစ်တပ်မှ အနားယူပြီး အိမ်ပြန်လာပြီးနောက်တွင် သူဟာ နေရောင်အောက်တွင် အလုပ်ပင်ပန်းစွာ လုပ်ကိုင်ခဲ့သော်လည်း သူဟာ ဝါးမရသော ကိုက်မရသော အသားရင့်များ ဖြစ်မလာပေ။ သူသည် သူမအတွက် အလွန်ယောကျာ်းပီသပြီး ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေဆဲ ဖြစ်သည်။
သူ့ဇနီးသည်၏ အနမ်းကြောင့် ကျိုးချင်းပိုင်၏ မျက်နှာဟာ ပျော့ပြောင်းသွားသည်။
“ဒီနေ့ နေ့လည် လမ်းလျှောက်ထွက်ကြတာပေါ့။” ကျိုးချင်းပိုင်က ခေါင်းညိတ်ထောက်ခံလိုက်သည်။
ဒီနေ့က ၂၉ ရက်နေ့ ဖြစ်သည်။ မနက်ဖြန်ဆို နှစ်သစ်ကူးအကြိုနေ့ဖြစ်ပြီး အဲဒီအချိန်က အလုပ်ရှုပ်တဲ့နေ့ ဖြစ်လိမ့်မည်။
ကံမကောင်းစွာပဲ၊ သူတို့နှစ်ဦး တစ်ရေးတစ်မော အိပ်ရာမှ နိုးလာသောအခါ နှင်းများကျဆင်းလာသည်။
“အပြင် ထွက်လို့မရတော့ဘူး။” လင်းချင်းဟယ်က ပြောသည်။
ကျိုးချင်းပိုင်သည်လည်း အားကိုးရာမဲ့သလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ဒီနှင်းတွေကလည်း ဒီအချိန်ကျမှ ကျဆင်းလာရတယ်လား။
“ရှင် ဘာစားချင်လဲ။” လင်းချင်းဟယ်က မေးသည်။
“မင်း” ကျိုးချင်းပိုင်က သူမကို တောက်ပသောမျက်ဝန်းများဖြင့် စိုက်ကြည့်နေသည်။
