အခန်း (၂၉၃) - အင်မတန်ကြီးမားသော အမြတ်
နို့မှုန့်ကိစ္စသည် များစွာသော ကိစ္စများအနက် တစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။
ထိုသို့သော ကိစ္စများစွာ ရှိသေးပြီး ဥပမာ အဝတ်အစားဖြစ်သည်။
သူတို့အမေသည် သူမအတွက် အဝတ်အစားများစွာ မလုပ်ခဲ့ချေ။ သို့သော်ငြား သူတို့အဖေအတွက်မူ အဝတ်အစားများစွာ ရှိသည်။ ကောင်းမွန်သော အင်္ကျီများစွာနှင့် ကျန်သည်က အချို့သော ဝတ်စုံများဖြစ်သည်။
ကျေးလက်က အတော်လေး ဆင်းရဲသော်ငြား သူတို့အဖေမှာမူ နှစ်တိုင်း အဝတ်အထည်အသစ်တစ်စုံ ရနိုင်သည်။ အဝတ်အထည်အစုံလိုက်ဖြင့် မည်မျှ ဇိမ်ခံလိုက်သနည်း။
တစ်ဖက်တွင်မူ သူတို့အဖေက သူတို့အမေထက် ပို၍ ရိုးရှင်း၏။
ယင်းက စာတစ်ကြောင်းတည်းဖြင့် ဆိုနိုင်သည်။
သူ့ဇနီးသည်က နောက်ဆုံးပြောရေးဆိုခွင့်ရှိသူ ဖြစ်သည်။
အပေါ်ယံတွင် အမျိုးသားက အပြင်ပန်းလုပ်ကိုင်သူဖြစ်ပြီး အမျိုးသမီးက အတွင်းမှ ညွှန်ကြားသူ ဖြစ်သည်။ သို့သော် တကယ်တမ်းတွင် သူ့ဇနီးသည်၏စကားကို သူက ဘယ်တော့မှ မငြင်းပယ်ခဲ့ချေ။
ကောင်းကင်တမျှ မြတ်နိုးခြင်းဆိုသည်မှာ ထိုသို့မှန်း မသိခဲ့ချေ။
လင်းချင်းဟယ်နှင့် ကျိုးချင်းပိုင်ကမူ သူတို့သားသုံးယောက်က သူတို့၏ဆက်ဆံရေးကို အဒေါ်များနှင့် မွေးစားအဘိုးထံ ဖောက်သည်ချနေသည်ကို မသိလိုက်ပေ။
သူတို့က ရထားပေါ်သို့ ရောက်ပြီးဖြစ်သည်။
သူတို့လင်မယားက ဖုံးကွယ်ဖို့အတွက် အိတ်ကြီးတစ်အိတ်ကို သယ်ဆောင်လာသည်။ ပြီးနောက် သူတို့က အိတ်ထဲမှ အမျိုးမျိုးသော စားစရာများကို ထုတ်ယူကြသည်။ သူတို့က အချိန်ကုန်စေရန်လည်း စာအုပ်ဖတ်နိုင်သည်။
လင်းချင်းဟယ်က လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ခရမ်းချဉ်သီးကို ကိုက်ဝါးလိုက်ပြီးနောက် သူမ၏အင်္ဂလိပ်စာအုပ်ကို ဖတ်နေလိုက်သည်။ ထိုစဉ်တွင် ကျိုးချင်းပိုင်ကလည်း သတင်းစာဖတ်နေသည်။ သူက တိုင်းပြည်၏ ဒေသများစွာအတွင်းမှ အကြောင်းများကို မကြိုက်ဟူ၍ မရှိပေ။ သူက အာရုံစိုက်မိလေသည်။
