အခန်း (၂၇၅) – မကောင်းတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်
" နေရာက အဲလောက်ပဲကျယ်တာ… ငါနဲ့ငါ့သား နည်းနည်းပဲ အားစိုက်ထုတ်လိုက်ရတယ် " လင်းချင်းဟယ်က အပြုံးဖြင့် ပြန်ဖြေသည်။
နောက်တစ်နေ့တွင် သူမသည် ဝမ်လီနှင့်အတူ ပစ္စည်းသွားဝယ်သည်။ ထို့နောက် ထင်းရှုးသား ပရိဘောဂအစုံလိုက်ကို စနစ်တကျ စီစဉ်ခင်းကျင်းလိုက်သည်။
ထင်ရှုးသားဗီရိုများ၊ ထင်းရှုးသားစားပွဲများနှင့် ထိုင်ခုံများပင်။
အရင်တုန်းကတော့ ဒါတွေကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထိထိရောက်ရောက် ဖြိုခွင်းနှိမ်နင်းခဲ့သည်။ ယခုမူကား ထိုကိစ္စကို မည်သူမျှ ဂရုမစိုက်ကြတော့ပေ။ ဈေးနှုန်းတောင်မှ အရမ်းမကြီးတော့ပေ။
ပရိဘောဂအစုံအလင် တစ်စုံလုံးကို ယွမ်သုံးဆယ်နီးပါး ကုန်ကျသည်။
သဘာဝကျစွာပင် ပစ္စည်းများစွာ ဖြစ်နေသဖြင့် ၎င်းတို့ကို အိမ်တိုင်ရာရောက် ပို့ဆောင်ပေးရမည် ဖြစ်သည်။ သူမသည် လူငယ်နှစ်ဦးကို ခေါ်ယူပေးရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။
ဤအိမ်တွင် အခန်းနှစ်ခန်း ရှိသည်။ သူမသည် ၎င်းတို့ကို အခန်းတွေထဲသို့ သယ်သွားခိုင်းပြီး စနစ်တကျ စီစဉ်နေရာချလိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းရှိ ကုလားထိုင်များနှင့် စားပွဲများအတွက်လည်း အလားတူပင်။
အလုပ်ပြီးသွားသောအခါ လင်းချင်းဟယ်သည် သူတို့နှစ်ယောက်ကို အလုပ်ကြိုးစားသည့်အတွက် တစ်ယောက်ကို နှစ်ပြားစီ ပေးခဲ့သည်။ " ဒါက နင်တို့နှစ်ယောက်အတွက်။ နင်တို့ရဲ့ကုမ္ပဏီဆီ လွှဲပေးစရာ မလိုဘူး။ ငါ နင်တို့ကို ဒုက္ခပေးမိပြီ "
လူငယ်နှစ်ယောက်စလုံးသည် အရမ်းပျော်သွားကြသည်။ သူတို့သည် သူမကို ကျေးဇူးတင်ပြီးနောက် ပြန်သွားကြသည်။
ဝမ်လီသည် သူမနှင့်အတူ ပစ္စည်းဝယ်ရန် လာခဲ့သော်လည်း သူမသည် အဖော်တစ်ယောက်နှင့် ပိုတူနေသည်။ သူမက " နင် အခန်းတွေအတွက် အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးသွားပြီ " ဟု ပြောလိုက်သည်။
" ဟုတ်တယ်… အပြည့်အစုံ ပြင်ဆင်ပြီးသွားပြီ " လင်းချင်းဟယ်က စိတ်ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
