အခန်း (၂၈၆) - အရေပြားကို ခွာချ
သူမက သေလမ်းရှာနေပေ၏။ ယနေ့တွင် လင်းချင်းဟယ်က တခြားဆရာမနှင့် အတန်းလဲပေးခဲ့သည်။ ထိုဆရာမက နေ့ခင်းတွင် အတန်းရှိပြီး သူမက လဲပေးခဲ့သည်။
ထို့ကြောင့် လင်းချင်းဟယ် ဆိုင်သို့ ရောက်လာသောအခါ ထိုစကားများကို ကြားလိုက်ရ၏။
လင်းချင်းဟယ်က သံသယမရှိချေ။ သူမက လမ်းလျှောက်ဝင်လာချိန်တွင် ခွေးခြေခုံပေါ်တွင် ထိုင်နေသော ကျန်းမေ့ဟယ်နှင့် မျက်မှောင်တင်းတင်းကြုတ်ထားသော ကျိုးချင်းပိုင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
သူမ ရောက်လာသည်ကို တွေ့သောအခါ ကျိုးချင်းပိုင်၏ မျက်မှောင်ကုတ်ထားသော မျက်ခုံးများက အနည်းငယ် ပြေလျော့သွား၏။
တစ်ဖက်တွင်မူ ကျန်းမေ့ဟယ်က အဖမ်းခံလိုက်ရသဖြင့် ရုတ်တရက် ထိတ်လန့်သွား၏။ သူမက လင်းချင်းဟယ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
လင်းချင်းဟယ်ကလည်း သူမကို ကြည့်လိုက်သည်။
“ကျန်းမိသားစုရဲ့သမီးကြီးက လက်ထပ်ပြီးသားယောက်ျားနဲ့ ကိုယ်ဝန်ရခဲ့တယ်။ အဲဒီတုန်းကသာ မြန်မြန် မထွက်သွားဘူးဆိုရင် နင် သေချာပေါက် အပြစ်တင်ဝေဖန်ခံခဲ့ရမှာပဲ။ နင် ကျေးလက်ကို ရောက်တော့ နင့်ကို ကူညီဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ကို လက်ထပ်ခဲ့တယ်။ ကလေးမရတာ နှစ်တွေ ဒီလောက်ကြာမှတော့ အဲဒီတုန်းက ကိုယ်ဝန်ပျက်ကျပြီးတော့ နင့်ခန္ဓာကိုယ် ထိခိုက်ခဲ့သလားဆိုတာ မသိနိုင်ဘူး။ အခု နင်က ငါ့ယောက်ျားကို ပစ်မှတ်ထားမယ်လို့ မထင်ထားမိဘူး။”
ကျန်းမေ့ဟယ်သည် လင်းချင်းဟယ်က သူမအကြောင်းကို ရှင်းလင်းစွာ သိထားမည်ဟု မမျှော်လင့်ထားချေ။ သူမက အံတင်းတင်းကြိတ်လိုက်ပြီးနောက် ပြောသည်။
“ရှင်က ပညာသင်ကြားနေတဲ့ ဆရာမတစ်ယောက်။ ဒါတောင်မှ ရှင့်ပါးစပ်ကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ တခြားသူကို ဆဲဆိုပြောဆိုတယ်။ ဝဋ်လည်မှာကို မကြောက်ဘူးလား”
“နင်တောင်မှ ဝဋ်လည်မှာကို မကြောက်သေးတာ။ ဒီတော့ ဖြောင့်ဖြောင့်မတ်မတ် နေထိုင်တဲ့ ငါက ဘာလို့ ကြောက်ရမှာလဲ။ ငါက မဟုတ်တာ ပြောတတ်လား မပြောတတ်လား ငါတို့ အသိုင်းအဝိုင်းမှာ သွားမေးကြည့်ကြည့်၊ ကျန်းမေ့ဟယ် နင်က ဘယ်လိုလူစားမျိုးလဲဆိုတာ ဘယ်သူ မသိရှိလို့လဲ။ နင့်အကြောင်း နေရာတိုင်းကို ပျံ့နှံ့ပြီးသား။ နင်က အရှက်မရှိတဲ့ အမှိုက်ဆိုတာ လူတိုင်း သိကြပြီးသားပဲလေ” လင်းချင်းဟယ်က မထုံတက်သေး ပြောလိုက်သည်။
