အခန်း (၃၇၁) - တရားဝင်ဖွင့်လှစ်ခြင်း
အဝတ်လျှော်စက်ပဲဖြစ်ဖြစ် ရေခဲသေတ္တာပဲဖြစ်ဖြစ် ပြန်ရောက်တာနဲ့ ချက်ချင်း မထုတ်ပါဘူး။
သို့ပေမယ့် သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်က အေးခဲခံ ရေခဲသေတ္တာများဝယ်ရန် ရှန်ဟိုင်းမြို့သို့ သွားခဲ့ကြပြီး သိပ်မကြာခင်မှာ ပို့ဆောင်ပေးလိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း လင်းချင်းဟယ်တို့ဇနီးမောင်နှံက ရှင်းပြခဲ့သည်။
“အေးခဲခံ ရေခဲသေတ္တာ အဲဒါ ဘာလဲ။” ဟု ကျိုးရှောင်မိန်က ရေချိုးအိမ်သို့ အတူသွားရန် အိမ်ကိုရောက်နေသောအခါ မေးသည်။
“ရေခဲသေတ္တာနဲ့ ဆင်တူပေမယ့် အေးခဲခံ ရေခဲသေတ္တာက ရေခဲသေတ္တာထက် ပိုအေးတယ်။” ဟု လင်းချင်းဟယ်က ပြန်ဖြေသည်။
“ဘန်းမုန့်ဆိုင်အတွက် ငါလည်း တစ်လုံးလောက် ဝယ်ချင်လိုက်တာ” ဟု ကျိုးရှောင်မိန်က မှတ်ချက်ချလိုက်သည်။
ဘန်းမုန့်ဆိုင်မှာ ရေခဲသေတ္တာမရှိတော့ တော်တော်ဒုက္ခရောက်သည်။ ရေခဲသေတ္တာသာ ရှိခဲ့မယ်ဆိုရင် အားထုတ်စရာ အများကြီး သက်သာလိမ့်မည်။
သူမနှင့် စုတာ့လင်းတို့ ရှော့ပင်းမောလ်ကြီးကို သွားခဲ့ကြပြီး အဲဒီအကြောင်း မေးကြသည်။ ရေခဲသေတ္တာတစ်လုံးသည် ယွမ် ၅၀၀ ကျော် ကုန်ကျသည်။ ရိုးရှင်းသည့် ရေခဲသေတ္တာလေးတောင် အရမ်းဈေးကြီးသည်။
အထူးသဖြင့် ဒီနှစ်မှာ သူတို့ နှစ်ယောက် ကျည်ဆံကိုက်ပြီး ဆိုင်ကိုဝယ်ဖို့ စိတ်ကူးထားတာကြောင့် ပိုက်ဆံကို ရူးရူးမိုက်မိုက် မသုံးရဲကြပေ။
“နင်တို့ဘန်းမုန့်ဆိုင်မှာ တစ်လုံးလောက်တော့ လိုတယ်။” ဟု လင်းချင်းဟယ်က ခေါင်းညိတ်ပြသော်လည်း သူတို့၏စီးပွားရေးအခြေအနေကိုလည်း သူမသိသည်။ သူမ အကြံပြုချင်တာက– “ငါတို့ဆိုင်နဲ့ သိပ်မဝေးတော့ နင်တို့အေးခဲချင်တာကို နင့်ရဲ့ စတုတ္ထအစ်ကိုရဲ့ဆိုင်မှာ လာထည့်ထားလိုက်။ နင်တို့လိုချင်တဲ့အချိန် ယူသွားပေါ့။” ဟု အကြံပေးလိုက်သည်။
ကျိုးရှောင်မိန်က ရှက်သွားပြီး “အဲ့လို မလုပ်နိုင်ဘူး။” ဟု ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
