အခန်း (၂၁၁) - ရိုက်နှက်ခံရခြင်း
လင်းချင်းဟယ်က ဆေးဖက်ဝင်အရက် လိမ်းပြီးသွား၍ မော့ကြည့်လိုက်သည်တွင် သူမကို ကြည့်နေသော ထိုလူကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဆေးလိမ်းပေးနေသည့် သူမရဲ့လက်က ခဏရပ်သွားပြီးနောက် “ဘာကြည့်နေတာလဲ” လို့ ပြောလိုက်သည်။
“နောက်တစ်ခါကျရင် သတိထားပါ့မယ်” ကျိုးချင်းပိုင်က ကတိပေးလိုက်သည်။
လင်းချင်းဟယ်က နှာခေါင်းရှုံ့ပြီး လှောင်ရယ်လိုက်သည်။
“ရှင် သတိထားဖို့ မလိုပါဘူး။ ရှင်သာ တစ်ခုခု ဖြစ်ခဲ့ရင် ကျွန်မကို မုဆိုးမအဖြစ် ဆက်နေဖို့ မမျှော်လင့်နဲ့။ ကျွန်မက ရှင့်သားတွေကို ခေါ်ပြီးတော့ နောက်အိမ်ထောင်ပြုမှာ။ ပြီးကျရင် ရှင့်သားတွေက တခြားသူကို အဖေလို့ ခေါ်ကြလိမ့်မယ်”
ကျိုးချင်းပိုင်၏ မျက်နှာက မည်းမှောင်သွားသည်။
လင်းချင်းဟယ်က သူ့ကို အရေးမစိုက်ဘဲ လှည့်ထွက်သွားသည်။
ကျိုးချင်းပိုင်က စွမ်းအားမဲ့သလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့ဇနီးသည် ဘာမဆို ပြောရဲသည်။ သူမက သူ့ရှေ့၌ပင် နောက်အိမ်ထောင်ဟူသော စကားကို ပြောရဲပေသည်။
သို့သော် ကျိုးချင်းပိုင်က သူ့သားများနှင့် သူ့ဇနီးက တခြားသူ၏အပိုင်ဖြစ်သွားသော ပုံရိပ်များကို တွေးလိုက်ပြီး သူ လုံးဝ လက်မခံနိုင်ပေ။
ထို့ကြောင့် သူက သူ့ကိုယ်သူ အမှန်ပင် ဂရုစိုက်ရပေမည်။
လင်းချင်းဟယ်က လောင်တ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို စစ်ဆေးရန် ထွက်လာခဲ့သည်။ လောင်တက လင်းချင်းဟယ်ကို စိတ်အေးစေရန် “အမေစိတ်မပူပါနဲ့။ ကျွန်တော်နဲ့ ဦးလေးက မတိုက်ခိုက်ခဲ့ဘူး။ အဖေတစ်ယောက်တည်းကပဲ တောဝက်ကို လဲကျအောင် တိုက်ခိုက်ခဲ့တာ” ဟု ပြောခဲ့သည်။
ထိုသို့ပြောနေစဉ်တွင် လောင်တက အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားနေလေသည်။
သူ့ဖခင်က အလွန်သန်မာ၏။ သူက သူ့စွမ်းရည်များကို အလွန်မနာလို ဖြစ်မိပေသည်။ သူသည်လည်း သူ့အဖေထံမှ သင်ကြားလို၏။
