အခန်း (၃၀၈) – မိသားစုတွေ သဟဇာတဖြစ်အောင် နေထိုင်နိုင်ဖို့ ကြိုးစားရပေမည်
“မင်း ဘာဖြစ်လို့ အဲ့လို ပြောရတာလဲ။” ဒုတိယအစ်ကိုက ဘာကြောင့်မှန်းမသိ တစ်ခဏတာမျှ အံ့အားသင့်သွားသည်။
ဒုတိယမရီးက ဒီည ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို သူ့ကို ပြန်ပြောပြခဲ့သည်၊ “ကျွန်မက လျှို့နီကို မြို့တော်ကို လွှတ်ချင်တယ်၊ လျှို့နီကလည်း လိုက်ချင်တယ်။ ဒါပေမယ့်၊ သူမရဲ့ စတုတ္ထဒေါ်လေးက သူမကို လိုက်ခွင့်မပြုဘူး။ အကြီးဆုံးမရီးက အိမ်ထောင်ဖက် ရှာပေးနေတဲ့ အာ့နီကျ ဘာမှ မပြောဘဲ လိုက်ခွင့်ရတယ်။ ပြီးတော့ လင်းချင်းဟယ်က သူမကိုကျ မြို့တော်ကို ခေါ်သွားချင်တယ်။”
သူမသည် လစာ၊ အဝတ်အစားကောင်းတွေအကြောင်း ပြောပြခဲ့သည့်အပြင် အာ့နီကို ဟိုမှာ အိမ်ထောင်ဖက်ကောင်းပါ ရှာပေးချင်နေခဲ့သည်။
အာ့နီအတွက် အရာအားလုံးကို တွေးပေးနေခဲ့သည်။ လျှို့နီက သူမ လိုက်ချင်ပါတယ်လို့ ပြောနေချိန်မှာ သူမ(လင်းချင်းဟယ်)က လိုက်ခွင့်မပြုခဲ့ပါဘူး။
သူမရဲ့ ဒုတိယသမီး ပြန်ရောက်လာပြီး ပြောတုန်းကတော့ ဒါကို အလေးအနက် မထားခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီညမှာတော့ ဒီကိစ္စက သူမကို တကယ်စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်စေခဲ့သည်။
သူမသည် ဒီအကြောင်းကို ဒုတိယအစ်ကို ပြောပြချင်လွန်း၍ တစ်ညလုံး စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့တာ ဖြစ်သည်။
ဒါပေမယ့် သူမဟာ သူမရဲ့ ခင်ပွန်းသည်အကြောင်းကို ကောင်းကောင်းမသိသေးတာ သိသာထင်ရှားပါသည်။
ဒါကိုကြားတော့ ဒုတိယအစ်ကိုက ဒေါသတကြီး ပြောသည်၊ “မင်း ရှက်သလို မခံစားရဘူးလား။ မင်းက အပျင်းထူတဲ့ လျှို့နီကို ဟိုကို ခေါ်သွားစေချင်တယ် ဟုတ်လား။”
သူ့ကိုယ်သူ မသိတဲ့ သူ့အမျိုးသမီးနှင့် နှိုင်းယှဥ်လိုက်ရင် ဒုတိယအစ်ကိုက သူ့ဒုတိယသမီး၏ စိတ်နေစိတ်ထားကို ကောင်းကောင်းသိသည်။
သူမသည် စည်းမရှိကမ်းမရှိ ပျင်းရိသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။
ဒုတိယအစ်ကို၏ အမြင်အရ၊ ဒီမိန်းကလေးဟာ အနာဂတ်မှာ အိမ်ထောင်ပြုတဲ့အခါ ပြီးသွားပြီ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့မိသားစုကို ထိခိုက်စေမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ တခြားတစ်ယောက်ယောက်က သူမကို ပညာပေးပါစေ။ နောက်ပိုင်း အိမ်ထောင်ကျသွားတဲ့အခါ သဘာဝအတိုင်း ဥာဏ်ကောင်းသွားလိမ့်မည်။
