အခန်း (၂၁၅) - လွတ်မြောက်ခြင်း
အပြောခံရပြီးနောက် တတိယမောင်လေးလင်းက စကားပြောတော့ပေ။
လင်းချင်းဟယ်က သူ့ကို ထပ်မကြည့်တော့ပေ။ သူမမောင်လေးက ကြင်နာပြီး ရိုးသားသည်။ ဤမကောင်းသော ဝါးမိသားစုက ကောင်းမွန်သည့် အညွှန့်တစ်ခုကိုသာ မွေးထုတ်ထားခဲ့၏။ မဟုတ်ပါက သူမက သူနှင့် အဆက်အဆံ လုပ်မည် မဟုတ်ပေ။
ဒုတိယအစ်ကိုလင်းက တတိယမောင်လေးလင်းကို ဘာမှကောင်းတာ မလုပ်ပေးဖူးဘူး။ နောက်ဆုံးအကြိမ် တတိယမောင်လေးလင်း ရွေ့ပြောင်းလိုတော့ ဒုတိယအစ်ကိုလင်းက သူ့ကို မိသားစုကနေ ခွဲထုတ်ဖို့ မကြာခဏ ပြောလေ့ ရှိသည်။
ယင်းက တတိယယောက်မက သူမကို သီးသန့် ပြောပြခဲ့တာ ဖြစ်၏။
သို့သော်ငြား ယခုတွင်မူ ဒုတိယအစ်ကိုလင်းတွင် တစ်ခုခု ဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး တတိယမောင်လေးလင်းက သူ့ကို ကူညီပေးဖို့ ပျော်ရွှင်စွာ ပါဝင်နေသေးသည်။
အဖေလင်းနှင့် အမေလင်းက သူတို့သမီး ဤကိစ္စကို ဝင်ပါဖို့ စိတ်မဝင်စားတာကို ပြောနိုင်သည်။ အမေလင်းက ပြကွက်လုပ်တာကို ရပ်လိုက်၏။ သူမ မျက်လုံးများက လင်းချင်းဟယ်ကို ဝါးစားတော့မလို ကြည့်နေသည်။
“နင်က ဒုတိယအစ်ကိုကို မကူညီရင် ဒီအဘွားကြီး ဒီမှာပဲ သေလိုက်တော့မယ်” အမေလင်းက ထရပ်ပြီးတော့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဟစ်ကြွေးလိုက်သည်။
“ပြီးရင် ကျွန်မက ငွေနည်းနည်းနဲ့ ရှင့်အတွက် အသုဘကို လှလှပပ မြှုပ်နှံပေးလိုက်မယ်” လင်းချင်းဟယ်က ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
သူမကို ခြိမ်းခြောက်တာလား။ ဘာမှဖြစ်လာမှာ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့က တစ်ကြိမ်ခြိမ်းခြောက်ပြီးရင် နှစ်ကြိမ် ဖြစ်နိုင်တယ်။ ယခုက ဒုတိယအစ်ကိုလင်းရဲ့ကိစ္စမှာ နောက်တစ်ကြိမ်ဆိုတာ မရှိစေရဘူး။
ထို့ကြောင့် သူမက ဤကိစ္စကို ခွင့်ပြုမည် မဟုတ်ပေ။
“ကောင်းတယ် သိပ်ကောင်းတယ်။ နင့်ကို ငါသေတာ မြင်စေရမယ်” အမေလင်းက ကြေညာပြီးနောက် ချက်ချင်း နံရံဆီသို့ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးသွားလိုက်သည်။
