အခန်း (၂၀၅) - အဖေကျိုးတစ်ယောက် နေမကောင်းဖြစ်သည်
ချိုင်ပါ့မိန်က နှစ်အစတွင် လက်ထပ်ခဲ့ပြီး နှစ်အဆုံးတွင် ကျိုးတုန်ကို သားတစ်ယောက် မွေးပေးခဲ့သည်။ ဆိုရလျှင် ၎င်းက အတော်လေး စွမ်းဆောင်နိုင်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။
ပထမဆုံးကလေးသည် သားဖြစ်၏။ နောင်တွင် မိန်းကလေးဖြစ်ဖြစ် ယောက်ျားလေးဖြစ်ဖြစ် သူမက စိတ်ပူဖို့ မလိုတော့ချေ။
လင်းချင်းဟယ်က ချိုင်ပါ့မိန်ထံ သွားလည်လိုက်သည်။ သူမသည် သကြားညို ကတ်တီတစ်ဝက်ကိုလည်း ယူသွားလိုက်၏။ (1catty- 0.6kg)
သူမသည် ရွာမှ လက်ထပ်ခဲ့သော်လည်း မီးနေချိန်အတွင်း အမျိုးသမီးချိုင်က ကူညီပေးခဲ့သည်။ ကျိုးရှီသည် အလုပ်ကြိုးစားသော်လည်း သူမ၌ ပြုစုစောင့်ရှောက်ရန် အသိပညာမရှိချေ။
ဤနှစ်ဆောင်းတွင်းမှာ အလွန်အမင်းအေးပြီး ယခုအချိန်သည် အအေးဆုံးကာလဖြစ်၍ အမျိုးသမီးချိုင်မှ လာကူညီပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ မဟုတ်ပါက တစ်ခုခု ဖြစ်သွားနိုင်လေသည်။
လင်းချင်းဟယ် ရောက်သွားချိန်တွင် အမျိုးသမီးချိုင်က ထိုနေရာတွင် ရှိနေ၏။
သူမ ယူလာသော သကြားညို ကတ်တီတစ်ဝက်ကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် စိတ်အတွင်း ထိရှသွားကာ ပြော၏။
“ဆရာမလင်း သကြားညိုတွေ ဘာလို့ ယူလာတာလဲ။ လောင်တနဲ့ သူ့ညီတွေအတွက် ထားလိုက်ပါ။ ပါ့မိန်အတွက် ကျွန်မ အစောတည်းက ပြင်ဆင်ထားပေးပါတယ်”
“ရှင်က ရှင်လေ။ ကျွန်မက ကျိုးတုန်ရဲ့ဇနီးကို ပေးတာ” လင်းချင်းဟယ်က ပြုံးလျက် ပြောလိုက်သည်။
လင်းချင်းဟယ်သည် ကျိုးတုန်၊ ကျိုးရှီတို့နှင့် ဆက်ဆံရေးကောင်းမွန်ကြောင်း သိသဖြင့် ဘာမှမပြောတော့ဘဲ အပြုံးဖြင့် လက်ခံလိုက်တော့သည်။
ထိုစဉ်တွင် ချိုင်ပါ့မိန်က အိပ်ပျော်နေ၏။ လင်းချင်းဟယ်သည် အိမ်မပြန်မီ အမျိုးသမီးချိုင်နှင့် စကားစမြည် ပြောဆိုခဲ့သည်။
“ဆရာမလင်းက သိပ်တွေးတတ်တာပဲ” အမျိုးသမီးချိုင်က မှတ်ချက်ချသည်။
