အခန်း (၃၇၅) - ပဋိပက္ခများနှင့် ပြုစုပျိုးထောင်ခြင်း
လင်းချင်းဟယ်မှာ အတန်းတွေရှိသည်။ အခြေခံအားဖြင့် သူမသည် အားလပ်ချိန်နည်းပါးသည်။
ဆိုင်များကို စီမံခန့်ခွဲခြင်းမှာ မာချန်မင်း၏ တာဝန်သာဖြစ်သည်။ သို့တိုင် စစ်မှန်သော သူဌေးတစ်ယောက်အနေဖြင့် ကျိုးချင်းပိုင်က လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုနေခဲ့ရသည်။
အလုပ်ရုံလေးတွေပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဆိုင်တွေမှာပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။
တကယ်တမ်း ဒါတွေက ငွေရှာပေးနေတာဆိုတော့ ကျိုးချင်းပိုင်က အရမ်းအလေးထားပါသည်။
ထိုနေ့ နေ့လည် ဆယ့်တစ်နာရီခွဲ နီးပါးတွင် လင်းချင်းဟယ်သည် လယ်ကွင်းမှ နေ့လည်စာ ပြန်စားတဲ့ အချိန်ရောက်ပြီဟု ထင်သောကြောင့် အကြီးဆုံးမရီးကို ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။
အကြီးဆုံးမရီးက အခုမှ လယ်ထဲက ပြန်ရောက်တာ ဖြစ်လေသည်။ အကြီးဆုံးမရီးသည် မျက်နှာနှင့် ခြေလက်များကို ဆေးကြောပြီးနောက် ဖုန်းဖြေဖို့ လာခဲ့သည်။
လင်းချင်းဟယ်သည် ကျိုးယန်နဲ့ ကျိုးဝူနီ၏ ပညာရေးစွမ်းဆောင်ရည်အကြောင်း မမေးမီ စကားအနည်းငယ်ပြောခဲ့သည်။
ဒီနှစ် ဇွန်လမှာ ကျိုးယန်နှင့် ကျိုးဝူနီတို့သည် ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲ ဖြေဆိုခဲ့ကြသည်။
“ဘယ်လိုလဲတော့ ငါလည်း မသိပါဘူး။ နင့်ရဲ့ အစ်ကိုကြီးနှစ်ယောက်စလုံးနဲ့ ငါရော ဒါတွေကို သိပ်မသိကြဘူးလေ၊ ဒါပေမယ့် သူတို့ရဲ့ အင်္ဂလိပ်စာရမှတ်တွေက အရမ်းကောင်းတယ်လို့ ငါကြားတယ်။ သူတို့ အတန်းထဲမှာ အဆင့်ကောင်းတယ်။” ဟု အကြီးဆုံးမရီးက ထိုအကြောင်းကို ဝမ်းသာအားရပြောခဲ့သည်။
လင်းချင်းဟယ်က ပြုံးလိုက်သည်။
ကျိုးယန်နဲ့ ကျိုးဝူနီတို့ ဒီကိုရောက်လာတဲ့အခါ နေ့တိုင်း စကားလုံးငါးလုံးကို အလွတ်ကျက်ခိုင်းသည်။ သူမရဲ့ ဒုတိယသားက သူတို့ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လေ့ကျင့်ပေးခဲ့သည်။ သင်္ချာမေးခွန်းများသည် အလွန်တိကျသည်။ အလွတ်ကျက်သင့်သော တရုတ်စာသားများကို အလွတ်ကျက်မယ်ဆို ရမှတ်က မနည်းကြပေ။
