အခန်း(၃၉၉) - သားမက်ရှေ့ မျက်နှာငယ်ခြင်း
ဝမ်ယွမ့်ထံမှ စကားများထွက်လာသည်နှင့် ကျိုးအာ့နီမှာ ခေတ္တတွန့်ဆုတ်သွားသည်။ ထို့နောက် သူ့ကို ရှက်သလိုလို ဒေါသထွက်သလိုလို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
ဝမ်ယွမ်က သူမကိုကြည့်နေတာ ရပ်လိုက်ပြီး လင်းချင်းဟယ်ထံသို့လှည့်ကာ "ဆရာမလင်၊ ကျွန်တော့်ကို ဒီကိစ္စ ကူညီပါဦးဗျာ။"
လင်းချင်းဟယ်က သူမ၏တူမအပေါ် ဝမ်ယွမ်၏ လှုပ်ရှားမှုများကို မရိပ်မိသေးဘဲ ပြန်ပြောလိုက်သည်။ "မင်းရဲ့ အထည်စက်ရုံက အကြီးကြီး ဖြစ်နေတာတောင် စာရင်းကိုင် လိုတယ်ပေါ့။"
"ဟုတ်တယ်၊ ကျွန်တော်တို့ စက်ရုံမှာ စာရင်းကိုင်ပညာလို အရေးကြီးတဲ့ နယ်ပယ်မှာ လူတွေလိုအပ်နေတာဗျ။ အထူးသဖြင့် ဟုန်ယင်လုပ်ထားတဲ့ စာရင်းကို မြင်ပြီးကတည်းက တစ်ချက်လောက် ကြည့်လိုက်ရုံနဲ့ နားလည်သွားတယ်လို့ ပြောရင် ကျွန်တော်က အပိုပြောတယ်လို့ ထင်နေပါဦးမယ်။" ဟု ဝမ်ယွမ်က ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
လင်းချင်းဟယ်က သွားပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်သည်။ အာ့နီကို သူမ သင်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဟူကျစ်လည်း နားလည်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် သူမ ပြန်ပြောလိုက်သည်။ "အာ့နီတစ်ယောက်တည်း လုံလောက်ရဲ့လား။ ဟူကျစ်ကိုပါ ထည့်ပေးလိုက်ရမလား။"
"တစ်ယောက်ဆို လုံလောက်ပါပြီ။" ဟု ဝမ်ယွမ်က ပြောလိုက်သည်။
လင်းချင်းဟယ်က ဘာမှမပြောတော့ပါ။ သူမဘက်တွင် လူအင်အားအများကြီး မရှိသော်လည်း ချန်းရှန်ရှန် ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ချန်းယွဲ့ကို ကျိုးအာ့နီနှင့် လူလဲပြီး ကျိုးအာ့နီက အခြားအလုပ်တစ်ခုခု လုပ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။
ဖျော်ရည်ဆိုင်ကတော့ ဟူကျစ် သို့မဟုတ် ကန်းကျစ် ကြည့်နိုင်ပါသည်။ ပြဿနာကြီးကြီးမားမား မရှိပါ။
"သွားကူပေးလို့ ရပါတယ်။ နင် အပိုဝင်ငွေရှာတယ်လို့ပဲ သဘောထားလိုက်ပေါ့။" ဝမ်ယွမ်ပြန်သွားပြီးနောက် အကျိုးအကြောင်း မသိသည့် လင်းချင်းဟယ်က သူ့တူမကို ပြောလိုက်သည်။
