အခန်း(၃၈၇) - ခန်းဝင်ပစ္စည်း
"မလိုပါဘူး။ အဲ့တာ နင့်စတုတ္ထဦးလေးနဲ့ ငါ့အဝတ်တွေလောက်ပါပဲ။ နင့်စတုတ္ထဦးလေးပဲ လျှော်ပါစေ။" ဟု လင်းချင်းဟယ်က ပြောလိုက်သည်။
"သမီး စတုတ္ထဒေါ်လေးနဲ့ စကားသွားပြောလေ။" ဟု ကျိုးချင်းပိုင်က သူ့တူမကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
ကျိုးစန်းနီက နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ဖွဖွလေး စုဝိုင်းကာ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး အထဲဝင်သွား၏။
လင်းချင်းဟယ်သည် လိုရင်းကို စမပြောခင် သူမကို ထိုင်ရန် လက်ဟန်ပြလိုက်သည်။ "နင့်အကြီးဆုံးနဲ့ တတိယဒေါ်လေးဆီက နင့်မင်္ဂလာကိစ္စအကြောင်း ကြားခဲ့ရတယ်။"
"စတုတ္ထဒေါ်လေး၊ သမီးကို မဖျောင်းဖျပါနဲ့။ သမီး လီအိုက်ကော်ကိုပဲ လက်ထပ်မှာပါ။ သူ့ကိုပဲ လက်ထပ်ချင်တယ်။" ဟု ကျိုးစန်းနီက မျက်နှာလွှဲကာ ပြောလိုက်သည်။
လင်းချင်းဟယ်က သူမကို တားမည်ဟု ထင်နေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
လင်းချင်းဟယ်က ပြုံးလိုက်သည်။ "အမှန်တိုင်းပြောရရင် မြို့ထဲမှာ နင့်တတိယဒေါ်လေး ပြောတာကြားတုန်းက ငါ သေချာပေါက် လက်မခံချင်ခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီပြန်ရောက်တော့ နင့်အကြီးဆုံးဒေါ်လေးနဲ့ ပြောကြည့်မှ ဒီမင်္ဂလာကိစ္စက အဲ့လောက်လည်း မဆိုးပါဘူးလို့ ခံစားလိုက်ရတယ်။"
ကျိုးစန်းနီက စိတ်အေးစွာဖြင့် အသက်ရှူထုတ်ပြီးနောက် ခေါင်းငုံ့လိုက်သည်။
"စတုတ္ထဒေါ်လေးက နင့်ကို ပြောစရာရှိလို့ ဒီနေ့ည ခေါ်လိုက်ရတာ။ ဒေါ်လေးရဲ့ စကားတွေကို နားထောင်ချင်လား။" ဟု လင်းချင်းဟယ်က မေးလိုက်သည်။
"ဟုတ်ကဲ့" ကျိုးစန်းနီက ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
"စတုတ္ထဒေါ်လေး၊ သမီးကို မေးချင်တာ ရှိတယ်၊ လီအိုက်ကော်တို့ မိသားစုမှာ သားဘယ်နှယောက်ရှိလဲ။" ဟု လင်းချင်းဟယ်က မေးလိုက်သည်။
"သုံးယောက်ပါ။ သူက အငယ်ဆုံး၊ ဒါပေမယ့် သူ့အမေက သူ့ကို ဦးစားမပေးဘူး။" ဟု ကျိုးစန်းနီက ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
