အခန်း (၃၆၄) - ၁၉၈၁ ခုနှစ် နှစ်သစ်ကူးအကြို ညစာစားပွဲ
ကျိုးချင်းပိုင်၏ ဖက်ထုပ်ဆိုင်သည် ဒီဇင်ဘာလ နှစ်ဆယ့်ရှစ်ရက်နေ့ည ရှစ်နာရီအထိ ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် နှစ်သစ်ကူးအတွက် တရားဝင်ပိတ်ရက်အဖြစ် ပိတ်ခဲ့သည်။
ညနေခင်းတွင် လင်မယားနှစ်ယောက်သည် ယခုနှစ်၏ စာရင်းဇယားကို တွက်ချက်ရန် အခန်းထဲတွင် နေ,နေကြသည်။
လင်းချင်ဟယ်ရဲ့ အထည်ဆိုင်၏လုပ်ဆောင်ချက်က သဘာဝကျစွာ ကောင်းမွန်လှသည်။
ကုန်ကျစရိတ်အမျိုးမျိုးကို နုတ်ယူပြီးလျှင် ယခုနှစ်၏ ပျမ်းမျှဝင်ငွေမှာ တစ်လလျှင် ယွမ်နှစ်ထောင် ဖြစ်သည်။
နောက်ပိုင်းမှဖွင့်လှစ်ခဲ့သည့် အမျိုးသား အဝတ်အစားဆိုင်ကတော့ အမျိုးသမီး အဝတ်အစားဆိုင်လောက် ရောင်းမကောင်းသေးချေ။ သို့တိုင် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းက ထူးထူးခြားခြား ကောင်းမွန်ပါသည်။ ဖွင့်လှစ်ချိန် တိုတောင်းသေးသော်လည်း ဝင်ငွေကောင်းနေဆဲ ဖြစ်သည်။ ကျိုးချင်းပိုင်ရဲ့ ဖက်ထုပ်ဆိုင်၏ နှစ်စဉ်ဝင်ငွေနှင့် ညီမျှလုနီးပါးပင် ဖြစ်သည်။
အမှန်တကယ်တော့ ကျိုးချင်းပိုင်၏ ဖက်ထုပ်ဆိုင်သည် ဒီနှစ်အတွင်းတွင် စီးပွားရေး အရမ်းကောင်းလာသည်။ လစဉ် ယွမ်သုံးရာ သို့မဟုတ် လေးရာနီးပါးလောက် ဝင်ငွေရှိသည်။
နောက်ဆုံးတော့ နှစ်ကုန်ပိုင်းတွင် အလုပ်ရှုပ်သည်။ လူတိုင်း အရမ်းကြိုက်သည့် သိုးသားဖက်ထုပ်များကို ထပ်ပေါင်းထည့်ထားသည့်အတွက် နောက်ဆုံးလအတွင်းမှာ စီးပွားရေး အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။
အမြတ်အစွန်းက လေးရာကျော်သည်။
ယခုနှစ်တွင် အသုံးစရိတ် ကန့်သတ်ချက် ရှိခဲ့သည်။ အဓိက,ကတော့ အမျိုးသား အဝတ်အစားဆိုင်ကို ဝယ်ယူခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ကျန်တာကတော့ အခြေခံအားဖြင့် အစွန်းအထင်း မရှိခဲ့ပေ။
သူတို့ ဝင်ငွေ အများကြီး ရှာနိုင်ခဲ့သည်။
တွက်ချက်ပြီးနောက် မိသားစု၏စုဆောင်းငွေသည် အတော် များပြားလာသည်။
