အခန်း (၂၅၀) - ဇနီးသည်နှင့်အတူအချိန်ဖြုန်းမည်
နောက်တစ်နေ့တွင် လင်းချင်းဟယ်နှင့် ကျိုးချင်းပိုင်က စက်ဘီးနှစ်စီးဖြင့် မြို့သို့ သွားကြသည်။
ထိုသို့နှင့် ကျိုးရှောင်မိန်၏ စက်ဘီးကို သူမကို ပြန်ပေးခဲ့သည်။ ပြီးနောက် လင်းချင်းဟယ်က ရှန်ဟိုင်းမြို့မှ ဝယ်လာသော ပစ္စည်းများကို ရောင်းရန် ကျိုးချင်းပိုင်ကို ခေါ်သွားလိုက်သည်။
ကိစ္စတစ်ခုလုံးတွင် ကျိုးချင်းပိုင်က သူ့ဇနီးကို စောင့်ကြည့်ရုံသာ ဖြစ်သည်။ သူ့ဇနီးသည် အတွေ့အကြုံရှိပြီးမှန်း သိသာသည်။ သူက စွမ်းအားကင်းမဲ့သလို ခံစားရပြီး သဘောကျနေသည်။
နာရီများကို မှောင်ခိုဈေးတွင် ရောင်းချပြီးနောက် လင်းချင်းဟယ်က ယွမ်၆၀၀ ရရှိခဲ့သည်။
အစတွင် နာရီတစ်လုံးကို ၂၂၀-၂၃၀ ပြန်ရောင်းရန် စီစဉ်ထားသည်။ သူမ ဒါကို သေချာပြန်တွေးပြီးနောက် သူမက ဈေးချလိုက်၏။ နာရီတစ်လုံးကို ယွမ် ၂၀၀ဖြင့် ရောင်းချလိုက်သည်။
လင်းချင်းဟယ်က ခံစားချက် ကောင်းနေပြီး ကျိုးချင်းပိုင်ကို ပြောလိုက်သည်။
“ကျွန်မ အချိန်အားလို့ ရှန်ဟိုင်းမြို့မှာ တစ်ပတ်လျှောက်ကြည့်တုန်းက တစ်လုံးကို ယွမ် ၁၃၀နဲ့ ရထားတာ။ ယွမ် ၇၀နီးပါး အမြတ်ရတယ်”
ကျိုးချင်းပိုင်က အမ်း လို့သာ အသံတစ်ချက် ပြန်ပေးသည်။ သူ့ဇနီးသည် ပြုလုပ်သောအရာမှာ ခေတ်သစ်ကမ္ဘာတွင် ‘အမြတ်ကြီးစားခြင်း’ မှန်း သူသိသည်။
ဒါက အကြီးမားဆုံး ပြဿနာတစ်ရပ်ပင်။ ယင်းက တမင်သက်သက် ညစ်ပတ်ခြင်း မဟုတ်ပေမယ့် တခြားသူများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက သူ့ဇနီးသည် အနာဂတ်မှ ယူလာသော သေတ္တာသည် ပိုလုံခြုံပေသည်။
သို့တိုင် ကျိုးချင်းပိုင်က သူ့ဇနီးသည် ထိုသို့ လုပ်ရပ်မျိုးကို မလုပ်ကိုင်စေချင်ပေ။
“ကျွန်မကို လူမျိုးကြီးဝါဒရှိဖို့ မပြောနဲ့။ ဒီနည်းလမ်းက ကျွန်မကို ပျော်ရွှင်စေတယ်” လင်းချင်းဟယ်က သူ့ကို အကြည့်တစ်ချက် ပေးလိုက်ပြီး ပြောသည်။
