အခန်း(၃၉၇) - ဆွေမျိုးများထံ အလည်သွားခြင်း
ဤဓာတ်ပုံသည် နောက်ပိုင်း ကျိုးမိသားစု မျိုးဆက်များအဖို့ အလွန် အဖိုးတန်သော ဓာတ်ပုံဖြစ်လာလိမ့်မည်။
သူတို့၏ အဘိုးအဘွားများ ငယ်စဥ်က ခံစားချက်များကို မှတ်တမ်းတင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် သူတို့အဘိုးက သူတို့အဘွားကို ကြည့်နေသည့် အကြည့်တို့သည် ပျားရည် ၃ ကီလိုလောက်အထိ ချိုမြိန်လှသည်။
လက်ရှိအခိုက်အတန့်ကိုပဲ ပြန်သွားကြရအောင်။
ကျိုးကွေ့လိုင်သည် ကင်မရာတစ်လုံး ရပြီးကတည်းက သူ့ဝါသနာက ဘောလုံးနှင့် ဘတ်စကတ်ဘောမှ ကင်မရာထံသို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။
အားလပ်ရက်ဖြစ်ပြီး အလုပ်လုပ်ဖို့ မလိုပါက ကင်မရာကို ယူကာ နေရာအစုံ လျှောက်သွားပြီး ဓာတ်ပုံ ရိုက်လေ့ရှိသည်။
ဒီကောင်စုတ်လေးသည် ဓာတ်ပုံဖလင်ဖိုးများအတွက် ငွေအများကြီး ဖြုန်းနေသည်။
သို့သော်လည်း လင်းချင်းဟယ်က ခွင့်ပြုပေးထားပါသည်။ အသုံးအဖြုန်းကြီးသော စရိုက်မျိုး အရိုးစွဲမလာပါက သူ့ဝါသနာနှင့်သူ လွှတ်ထားပေးမည်ဖြစ်သည်။
"နှစ် ၂၀ လောက်ကြာရင် ကျွန်တော့်ရဲ့ ဒီဓာတ်ပုံတွေက သေချာပေါက် တန်ဖိုးအကြီးဆုံး ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။" ဟု ကျိုးကွေ့လိုင်က ဂုဏ်ယူစွာပြောလိုက်သည်။ သူက ဓာတ်ပုံများကို ဖလင်သွားဆေးပြီး ခုမှပြန်ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။
"မြန်မြန်လုပ်စမ်းပါ။ နင့်အစ်မ အာ့နီဆိုင်ကို သွားပြီး ကူစမ်း။" လင်းချင်းဟယ်သည် သူဓာတ်ပုံတွေ ထည့်ထားသော အဝတ်အိတ်ကို ယူကာ ဆိုင်သွားကြည့်ခိုင်းလိုက်သည်။
"ကြက်စွပ်ပြုတ်ကို အရင်ကုန်အောင် သောက်ပါရစေဦး။" ကျိုးကွေ့လိုင်က ကြက်စွပ်ပြုတ်သောက်ဖို့ သွားခပ်လိုက်သည်။
ကြက်စွပ်ပြုတ် သောက်နေစဥ် သူ့မိဘများက ဓာတ်ပုံများကို အတူတူ ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။
"ဘာဖြစ်လို့ တွေ့သမျှ အကုန်လုံးကို ဓာတ်ပုံတွေ လိုက်ရိုက်နေတာလဲ။" ဟု ကျိုးချင်းပိုင်က သူ့သားကို ကြည့်လိုက်သည်။
