« ដេកជាមួយស្រីផ្សេងបែបនេះល្អហើយ ខ្ញុំនឹងអាលរួចផុតពីនរក » មកដល់ខាងក្នុងបន្ទប់វិញ ថេយ៍បោះកាតាបទៅលើពូករួចទើបទាញសៀវភៅមករៀនបន្ត ។
« យកអាហារអោយប្អូនដល់បន្ទប់ផងព្រោះថេយ៍រវល់រៀន »
« ម៉ាក់យើងអោយយកអាហារមកអោយ » ជុងហ្គុកទុកថាសអាហារលើតុ រួចទើបបម្រុងនេងដើរចេញទៅ ។
« ខ្ញុំលែងទ្រាំនឹងការគម្រាមរបស់លោកទៀតហើយ ព្រោះពេលនេះយើងរួចគ្នាហើយ »
« ពិតមែនហើយរួចគ្នា ហើយក៏កុំមករញ៉េរញ៉ៃយើង ចងកម្មចងពៀរនឹងយើងទៀត ឯងរស់នៅដោយឯង យើងរស់នៅដោយយើង »
<< Apartment >>
« នាងទំនេរទេ?? »
« លោកមានការអីទៀតមែនទេ?? »
« ការដែលយើងនិយាយគ្នាថាចប់ពីយប់នោះទៅ យើងនិងនាងលែងជួបគ្នានោះ »
« លោកមានអីហ្ហេស៎?? »
« យើងប្ដូរចិត្តហើយ ពេលនេះយើងកំពុងតែធុញ ចង់អោយនាងជួយយើង »
« បានស្រាប់ហើយចំពោះមនុស្សសង្ហារដូចជាលោក »
« ចាប់ផ្ដើមពេលនេះទៅ »
<< ពេលយប់ >>
« អ្ហឹស៎ៗៗ. ផ្លាប់ៗៗៗ. »
« លោកពិតជាពូកែមែន អ្ហាស៎ »
« បានហើយ ស្អែកកុំភ្លេចទៅសាលាយើងផង »
<< Jeon ' Villa >>
« ជុងទើបមកពីណា៎?? » សម្លេងស្រ្ដីជាម្ដាយបន្លឺឡើង ខណៈដែលថេយ៍ដែលចុះតាមកាំជណ្ដើរជិតដល់ជាន់ក្រោមនោះក៏ងាកទៅមើលនាយដូចគ្នា ។
« ខ្ញុំមកពីផ្ទះមិត្តភក្តិប៉ុណ្ណោះ គ្មានអីទេ ហើយអាហារពេលល្ងាចខ្ញុំក៏មិនបានញុំាដែរ »
« ហេតុអីថ្ងៃនេះគេប្លែកយ៉ាងនេះ?? សាលាក៏មិនទៅ Call ក៏មិនលើក យប់ថ្មើនេះហើយទើបតែចូលផ្ទះ ហ្ហើយ.. កាន់តែផ្ដេសផ្ដាសហើយទេតើ នៀក៎ »
« មិនអីទេម៉ាក់អ៊ុំ ចាំខ្ញុំសួរគេអោយចុះ ប្រហែលជួនកាលគេធុញថប់អីមួយក៏មិនដឹង »
« ហ្អឹម... »
<< តុក តុក >>
« ចូលមក »
