« អ្នកប្រុស Jeon មើលទៅឈឺក្បាលខ្លាំង ចឹងហើយខ្ញុំបានចាក់ថ្នាំសន្លប់ឱ្យរួចរាលឭហើយ លោកប្រុសអាចចូលមើលអ្នកប្រុសបាន ព្រោះ 15 នាទីទៀត ទើបខ្ញុំនាំអ្នកប្រុស Jeon ចូលបន្ទប់ស្កេន »
« បាទលោកគ្រូពេទ្យ ខ្ញុំអរគុណហើយ » ចប់ប្រយោគនាយក៏ដើរចូលក្នុងបន្ទប់ដែលមាននាយតូចកំពុងតែគេងឈឺលើគ្រែ ។
« ឆាប់ដឹងខ្លួនឡើង បងចាំអូនណា Tae » នាយមិនខ្វល់ឡើយ ថានាយក៏មានរបួស សំខាន់ឱ្យតែ Tae មានសុវត្ថិភាពគ្រប់គ្រាន់ហើយ ។
« Jungkook »
« ម៉ាក់ »
« មានរបួសលើក្បាលទៀត ពួកកូនប្រហែលជាឈឺខ្លាំងហើយ »
« ខ្ញុំមិនអីទេម៉ាក់ ប៉ុន្តែ Tae ឈឺជាងខ្ញុំទៅទៀត »
« Tae ពិតជាគួរឱ្យអាណិតណាស់ ក្បាលក៏មានរបួសទៀត ចាំចូលបន្ទប់ស្កេនរួច ម៉ាក់ឱ្យ Tae ទៅនៅបន្ទប់ថ្មី »
« បាទម៉ាក់ ខ្ញុំក៏គិតចឹងដែរ »
« រួចចុះកូននោះ Jungkook? ក្បាលរបស់កូនក៏មានរបួសដែរ »
« ខ្ញុំមិនអីទេម៉ាក់ »
« ហ៊ឹម »
[ S K I P ]
បន្ទាប់ពីយកនាយតូចទៅស្កេនឱ្យប្រាកដរួចរាល់ហើយ គេក៏ត្រូវមកគេងបន្ទប់ថ្មីដែលអ្នកស្រី Jeon បានរៀបចំឱ្យ ។
« ថ្ងៃនេះខ្ញុំមិនបានទៅក្រុមហ៊ុនទេ នាងពន្យាពេលកិច្ចប្រជុំប្រធានផ្នែកផង »
( ចាសលោកអគ្គនាយក )
« ឆាប់ដឹងខ្លួនឡើងណា បងសូមទោស បងការពារអូនមិនបានល្អ » Jungkook អង្គុយនៅកៅអី កាន់ដៃនាយតូចជាមួយនឹងទឹកមុខស្រទន់ កែវភ្នែកបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាស្រឡាញ់នាយតូចខ្លាំងណាស់ សង្ឃឹមថាគេដឹងខ្លួនឆាប់ៗ. នេះ ។
« Jungkook »
« បាទម៉ាក់ ម៉ាក់និងប៉ាមិនទាន់បានទៅផ្ទះទេឬ? »
« ម៉ាក់មកមើលពួកកូនតែបន្តិចទេ ឃើញពួកកូនចេះមើលថែគ្នាបែបនេះ ចាំល្ងាចចាំម៉ាក់មកមើល Tae »
« បាទម៉ាក់ ខ្ញុំអរគុណហើយ »
« ហ៊ឹម តោះបង ពួកយើងកុំរំខានពួកគេអី »
