« លោក ដាក់ខ្ញុំចុះទៅ ខ្ញុំអាចដើរខ្លួនឯងបាន » ប្រយោគមិនសុខចិត្តរបស់នាយតូចបានបន្លឺឡើងក្បែរត្រចៀក Jungkook ស្របពេលដែលរាងស្ដើងត្រូវនាយត្រកងដើរចុះមកក្រោម ។ គេព្រមទៅគ្លីនិកជាមួយហើយតើ បីគេធ្វើអី?? គេមានប្រើល្បិចបោកគ្រាប់បែកឯណា៎ ។
« ដើរមួយៗ. ដូចជាឯងកាលទៅដល់គ្លីនិក?? នៅឲ្យស្ងៀមទៅ យើងមិនរអ៊ូមួយម៉ាត់ផង ចឹងហើយក៏កុំរអ៊ូដូចគ្នា »
« បាទ »
រថយន្តស៊េរីទំនើបពណ៌ខ្មៅក្រឹប រូបរាងសង្ហាមុខកាត់ កំពុងតែបោះពួយលើគន្លងផ្លូវតាមកម្លាំងជាន់របស់តៃកុង ។
@ ក្រឺងៗ. ក្រឺង
( សូមទោសផងលោកប្រុស Jeon ដែលខ្ញុំមិនទទួលទូរស័ព្ទរបស់លោក ព្រោះរវល់វះកាត់អ្នកជម្ងឺ )
« មិនអីទេ ពេលនេះខ្ញុំកំពុងតែបើកឡានទៅរកលោកដល់គ្លីនិក ចង់ឲ្យលោកពិនិត្យសុខភាព Jeon Taehyung »
( កុំអីលោកប្រុស បន្តិចទៀតខ្ញុំត្រូវវះកាត់អ្នកជម្ងឺម្នាក់ទៀត គិតចេះចុះ ពេលរួច ចាំខ្ញុំទៅរកលោកប្រុសដល់ក្រុមហ៊ុន )
« ហ៊ឹម.... » Jungkook ទុកទូរស័ព្ទចុះ ហើយក៏បន្តបើកឡានទៅមុខ តែតម្រង់ទៅក្រុមហ៊ុនតែម្ដង ។
« ក្រែងថានាំខ្ញុំទៅគ្លីនិកហី?? ម៉េចក៏ជាទីនេះទៅវិញ?? » Tae ចុះពីក្នុងឡាន ទើបសួរ Jungkook ។
« គ្រូពេទ្យនឹងមកពិនិត្យឯងដល់ក្រុមហ៊ុន ឆាប់ដើរតាមយើងមក »
« បាទ »
@ ទឺង ទ្វារជណ្ដើរយន្តក៏របើក ទើប Jungkook ដើរតម្រង់ទៅ Office ដោយមាននាយតូចដើរតាមក្រោយជំហានត្រុកៗ. ។
« សួស្ដីលោកអគ្គនាយក សួស្ដីអ្នកប្រុស Jeon ម៉េចក៏មកដល់ព្រឹកម្លេះ?? មានញុំាអាហារពេលព្រឹកហើយនៅហ្នឹង?? » ប្រធានផ្នែក Lee ដែលកំពុងតែញុំាអាហារពេលព្រឹកនៅបន្ទប់លេខា តែនាងត្រឹមជាលេខាបណ្ដោះអាសន្នក៏ដើរមករាកឭទាក់ដាក់ចៅហ្វាយនាយ ។
« បាទ សួស្ដី ខ្ញុំញុំារួចរាល់ហើយ »
« ចាស៎ អ្នកប្រុស Jeon រួចចុះលោកអគ្គនាយកវិញ?? »
« នៅទេ នាងកម្មង់អាហារពេលព្រឹកឲ្យខ្ញុំផង »
« ចាស លោកអគ្គនាយក »
