« កុហក! មិត្តភក្តិខ្ញុំមិនចង់កសាងគ្រួសារជាមួយលោកទេ!! » ស្រីល្អប្រកែកនឹង Jungkook យ៉ាងរហ័សញាប់មាត់មិនឲ្យចាវ ព្រោះកាលសម័យពួកគេនៅរៀន Tae ធ្លាប់ប្រាប់នាងបែបហ្នឹង ។
« អត់ទេ Weol-hee ខ្ញុំចង់បង្កើតគ្រួសារជាមួយមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់តើ » Tae ក៏រហ័សគ្រវីលក្បាលហើយលូកមាត់ ។
« នេះឯងឆ្កួតហើយមែនទេ Tae ឯងស្រឡាញ់ប្រុសម្នាក់ហ្នឹងហ្ហេស?? ឯងបាត់ការចងចាំ ឯងចេះតែនិយាយចេញមកទេ Tae »
« អត់ទេ ខ្ញុំមិនមែនចេះតែនិយាយទេ ខ្ញុំស្រឡាញ់គេពិតមែន ទោះបីជាខ្ញុំមានការចងចាំត្រឡប់មកវិញក៏ខ្ញុំនៅតែស្រឡាញ់គេដដែលដែរ »
« យើងនិងឯងនិយាយគ្នាមិនចូលទេ Tae ព្រោះឯងកំពុងតែបាត់ការចងចាំ យើងក៏មិនចង់បន្ទោសហើយកក៏មិនខឹងឯងដូចគ្នា តែបើឯងមានការចងចាំមកវិញ ឯងនឹងដឹងថាមនុស្សប្រុសម្នាក់នេះ អាក្រក់ខ្លាំងប៉ុណ្ណា មនុស្សប្រុសម្នាក់ហ្នឹងព្យាយាមចាប់រំលោ*ឯង តែមិនបានសម្រេចក៏ខឹងឯង!! » នាងនិយាយមួយម៉ាត់ៗ. យ៉ាងច្បាស់រួចក៏បកខ្លួនត្រឡប់ទៅវិញ ។
« Weol-hee... » Tae ដង្ហើយហៅឈ្មោះមិត្តប្រហើរៗ. ។
« មិត្តរបស់ឯងខឹងហើយ ទៅនិយាយលួងនាងទៅ »
« អត់ទេនាងមិនខឹងខ្ញុំទេ តែខ្ញុំសូមទោសលោក ដែលធ្វើឲ្យលោកប្ដីត្រូវមកឈឺក្បាលរឿងទាំងអស់នេះ » គេនិយាយបែបនេះ ព្រោះ Weol-hee បានប្រាប់មិញនេះហើយថាមិនបានបន្ទោសក៏មិនខឹងដែរ តែគេចង់សូមទោស Jungkook ព្រោះមិនចង់ឲ្យនាយខឹងនឹងខ្លួនម្ដងហើយម្ដងទៀតឡើយ ខឹងរឿងយប់ គេនៅមិនសុខផង ទម្រាំខឹងមួយរឿងទៀត តើឲ្យគេដោះស្រាយបែបណា?? ។
« មិនអីទេ យើងមិនខឹងឯងឡើយ »
« បាទ ចុះរឿងយប់មិញនោះលោកប្ដី?? » Tae សួរ Jungkook ទាំងក្រសែភ្នែកកូនឆ្មាគួរឲ្យស្រឡាញ់មួយក្បាល ។
« យើងក៏មិនចង់ខឹងឯងយូរដែរ ចាត់ទុកថាបំភ្លេចចោលទៅ » ដោយសារតែមើលមុខនាយតូច ទើប Jungkook ក៏មិនដាច់ខឹងគេយូរដែរ ទោះបី Tae មិនមកសូមទោសនាយក៏ដោយ ។
« អរគុណហើយលោកប្ដី » Tae និយាយអរគុណ Jungkook ទាំងញញឹមបិទមាត់មិនជិតសោះឡើយ ។
