« គេងត្រង់ហ្នឹងសិនហើយ បងទៅយកទឹកឱ្យអូនញុំា » Jungkook បានដាក់នាយតូចលើកពូកថ្នមៗ ហើយប្រុងនឹងចុះទៅយកទឹកឱ្យគេ 1កែវ តែត្រូវគេចាប់ដៃជាប់ ដោយនិយាយថា៖
« កុំទៅអី នៅទីនេះជាមួយខ្ញុំហើយ »
« បងទៅតែមួយភ្លែតទេ បងនឹងប្រញាប់មកវិញ »
« មួយភ្លែតក៏មិនឱ្យទៅដែរ ទុកថាខ្ញុំសុំលោកម្ដងចុះ »
« បើអ៊ីចឹងអូនចង់បានបែបណា? »
« គ្រាន់តែនៅកំដរខ្ញុំមិនបានមែនទេ? »
« បាន ប្រាកដជាបាន »
« បើអ៊ីចឹងកុំទៅណា នៅទីនេះជាមួយខ្ញុំហើយ »
« ធូរស្រាលអារម្មណ៍ខ្លះទេ? កុំបន្ទោសខ្លួនអី បងប្រាប់ហើយប្រាប់ទៀត ថាអូនមិនបានខុសទេ » Jungkook អង្គុយក្បែរប្រពន្ធ ថើបថ្ងាសគេបន្តិច ទើបទាញគេយកមកកើយប្រអប់ទ្រូង ហើយនិយាយលួងលោម មិនមែនថាគេមិនស្រឡាញ់កូនទេ ប៉ុន្តែគេមិនអាចហាមឃាត់ពេលវេលាឱ្យឈប់ឬក៏កំណត់អនាគតបានឡើយ គេសោកស្ដាយខ្លាំងណាស់ ព្រោះនោះជាដំណក់ឈាមជាមួយ Taehyung គ្រាន់តែថាគេព្យាយាមលាក់វា ហើយផ្ដោតលើ Tae ច្រើនជាង ។
« ខ្ញុំត្រូវការកម្លាំងចិត្ត ខ្ញុំសន្យាលើកក្រោយខ្ញុំនឹងការពារគេ មិនឱ្យលោកខកបំណងទេ »
« បាត់បង់អូនទើបជារឿងខកបំណងបំផុតក្នុងជីវិតបង បើបងគ្មានអូន រស់ក៏គ្មានន័យអីដែរ បងអាចនឹងស្លាប់បើគ្មានអូន ចឹងអូនដឹងចំណុចខ្សោយបងបែបនេះ អូននឹងទុកឱ្យឈឺមែនទេ Tae? »
« អត់ទេ ខ្ញុំមិនដែលសូម្បីតែគិត » នាយតូចក៏គ្រវីក្បាលដាក់ Jungkook គេក៏ឈឺដែរ ចឹងហើយឱ្យគេចាកចេញពីនាយដោយរបៀបណា? ។
<< តុក តុកៗ >>
« បងទៅបើកទ្វារសិន »
« ហ៊ឹម »
« ម៉ាក់ទើបតែឆុងហើយ យកឱ្យ Tae ទៅ »
« បាទម៉ាក់ »
« អ្នកម៉ាក់មែនទេ? » នាយតូចសួរបន្ទាប់ពី Jungkook ដើរកាន់កែវមករកខ្លួន ។
« បាទ ម៉ាក់ឆុងតែឱ្យអូន ម៉ាក់យកចិត្តទុក្ខដាក់នឹងអូនណាស់ណា »
