« លោកអគ្គនាយកធំ.. » ស្រីល្អហៅសព្វនាមលោក Jeon ប៉ាក្មេករបស់ Tae ទាំងរដិតមាត់ស្របពេលដែលគាត់ដើរចុះមកតាមកាំជណ្ដើរ ។
« Tae មិញនេះ លេខា Lim បានរុញកូនមែនទេ?? »
« បាទលោកប៉ា នាងបានរុញខ្ញុំ » Tae ប្រើទឹកមុខស្រទន់បែបរំអួយទៅរកលោក Jeon ទាំងនិយាយទូលពិតដែលធ្វើឲ្យ Lee-raa ភ័យនឹងវត្តមានលោក Jeon ផង ខឹងនាយតូចដែលចោទនាងផង រុញបន្តិចសោះ ធ្វើរំអួយប្រាប់អីឯណា៎ ចុះត្រង់នាងត្រូវគេទះ ម៉េចមិនខ្វល់ផង ។
« ហេតុអីនាងធ្វើបែបនេះដាក់កូនប្រសាររបស់ខ្ញុំ??»
« អឺ... លោកអគ្គនាយកធំ... គឺខ្ញុំ... » ស្រីល្អនិយាយទាំរដិត
« មិនអីទេលោកប៉ា យល់ច្រឡំប៉ុណ្ណោះ តាមពិតទៅកន្លាតវារត់កាត់ខ្ញុំទើបលេខា Lim រុញខ្ញុំតែម្ដងទៅណា៎លោកប៉ា »
« ពិតមែនហ្ហេស៎អ៊ំណាម??»
« ចាស-ចាស៎ ពិតមែនហើយលោកម្ចាស់ អ្នកបម្រើសម្អាតមិនល្អសោះ ឲ្យខ្ញុំសូមទោសផង » អ៊ំណាមអឺអើតាមនាយតូចដោយសារតែឃើញគេញាក់មុខញាក់មាត់ដាក់ខ្លួន ។
« ខ្ញុំមិនប្រកាន់នឹងអ៊ំទេ »
« លេខា Lim ខ្ញុំអរគុណនាងហើយណា៎ តាមពិតទៅខ្ញុំពិតជាខ្លាចកន្លាតខ្លាំងណាស់ » Tae ធ្វើជាចាប់ដៃស្រីល្អ ប្រើភាសាឡើងពិរោះពិសារ អរគុណនាងដូចស្អីចឹង ដែលធ្វើឲ្យ Lee-raa ដែលភាំងៗ. មិនទាន់បាត់នៅឡើយ រកតែធ្វើខ្លួនមិនចង់ត្រូវ ថានាងទៅពូកែសម្ដែង Jeon Taehyung ពូកែសម្ដែងជាងនាងទៅទៀត ។
« អ៊ីចឹងខ្ញុំសុំទៅរៀបចំអាហារឲ្យអ្នកស្រីនិងលោកប្រុសតូចហើយ » អ៊ំណាមចូលមកអះអាងខ្លួនរួច ទើបដើរចូលចង្រ្កានបាយ
« លោកប៉ា កុំខឹងលេខា Lim អីណា៎ នាងជាមនុស្សល្អទេលោកប៉ា » លោក Jeon ក៏ងក់ក្បាលជឿតាមសម្ដីកូនប្រសាររបស់គាត់ ។
« លោកប៉ាទៅពិសារអាហារព្រឹកមុនចុះណា៎ ចាំខ្ញុំរៀបចំជូន លេខា Lim ហា៎ នាងនៅហ្នឹងសិនហើយណា៎ ខ្ញុំទៅរៀបចំអាហារជូនលោកប៉ាក្មេកមួយភ្លែត » Tae បែរមុខមកនិយាយល្អជាមួយស្រីល្អវិញ ទើបលោក Jeon យល់ច្បាស់ថាមិនអី ដើរទៅក្នុងចង្រ្កានបាយដោយមានកូនប្រសារដើរតាមក្រោយ ។
