<< ហាងកាហ្វេ >>
បន្ទាប់ពីទិញសម្ភារៈប្រើប្រាស់រួចរាល់ហើយ ថេយ៍និងវ៉ុលហុីក៏ឈានចូលទៅហាងកាហ្វេមួយកន្លែងព្រោះម្នាក់ៗ. សុទ្ធតែទំនេរបើនៅផ្ទះក៏អផ្សុក ។
« សួស្ដីសិស្សច្បង » សម្លេងនារីក្រមុំម្នាក់ក៏បន្លឺឡើងក្រោយខ្នងរបស់ថេយ៉ុង គេក៏ងាកទៅមើល ឃើញនាងនិងជុងហ្គុកឈរក្បែរគ្នា ។
« សង្សារដែលនាងនិយាយនោះគឺជាគេមែនទេ?? » វ៉ុលហុីក៏ធ្វើជាសួរ ព្រោះតែនាងមិនប្រាកដចិត្ត ។
« អរ ចា - ចាស៎ » នាងក្រមុំតបទៅទាំងបង្ខំ ព្រោះតែពួកគេទាក់ទងគ្នាគ្រាន់តែចង់សប្បាយជាមួយគ្នាមួយពេលៗ. ប៉ុណ្ណោះ ហើយជុងហ្គុកក៏មិនបានសុំនាងធ្វើជាសង្សារដែរ ចំណែកឯកាលដែលនាងប្រាប់ពួកគេថានាងមានសង្សារនោះគ្រាន់តែនិយាយអោយហើយតែមាត់ប៉ុណ្ណោះ ព្រោះគិតថាយ៉ាងណា៎ក៏ពួកគេមិនដឹងថាប្រុសដែលនាងនិយាយនោះសម្ដៅលើអ្នកណា៎ដែរ ។
« នេះ ចាស៎កាហ្វេរបស់អ្នកទាំងពីរ »
« អរគុណហើយ តោះ វ៉ុលហុី ពួកយើងនាំគ្នាទៅវិញទៅ » បន្ទាប់ពីទម្លាក់ក្រដាសប្រាក់ក្នុងកូនសៀវភៅគិតលុយរួចហើយ ថេយ៍ក៏បន្លឺឡើង ចាំកាន់កែវកាហ្វេរបស់ខ្លួនហើយក៏ងើបដើរចេញទៅ សូម្បីតែមុខរបស់ជុងហ្គុកគេមិនមើលផង ។
« ឯងអាចទ្រាំដែរឬថេយ៍?? ប្រុសម្នាក់នេះមានសង្សារ 2 នាក់ក្នុងពេលតែមួយណា៎ឯង »
« មិនអីទេ ពេលនេះយើងអាចទ្រាំបាន បើយើងទ្រាំមិនបានយើងដើរចេញខ្លួនឯងហើយ ឯងកុំភ័យអី »
« ហ្អឹម.. »
- Jeon Jungkook ' s villa -
នៅក្នុងផ្ទះមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ដោយសារតែជារដូវកាលវិស្សមកាល អ្នកស្រីចនក៏ត្រឡប់ទៅឡុដ៏វិញព្រោះតែផ្ទះរបស់គាត់នៅទីនោះ ហើយមួយរយៈមុនគាត់មកទីនេះដោយសារតែនឹកអនាគតកូនប្រសារគាត់ប៉ុណ្ណោះ ។
Benmo ជាកូនឆ្កែដែលគាត់ចិញ្ចឹម ប៉ុន្តែគ្រាន់តែឮថាវាឈឺភ្លាមអ្នកស្រីចនក៏ប្រញាប់ប្រញាលកក់សំបុត្រត្រឡប់ទៅវិញភ្លាម ។
<< ម៉ោង 12 យប់ >>
« អ្ហឹស៎ » ប្រភពសម្លេងថ្ងូរសាយភាយចេញពីបន្ទប់ជុងហ្គុក កំពុងតែធ្វើរឿងលើគ្រែជាមួយ មីនជីទាំងកណ្ដាលអាធ្រាតមិនខ្វល់ពីពេលវេលាដេកពួន ។
