Hetalia [One-shoty]

Nyo!Polska|Odwiedziny

Włochy- kraj pastą i pizzą opływający. Pełen wesolutkich ludzików, którzy rzadko kiedy otwierają swoje oczy- a mimo to się cieszą. Chociaż są wyjątki...

Na przykład Lovino, który lata swojej młodości spędził w domu Hiszpanii. Ten Włoch był inny... przez cały czas wygląda jakby wszystko wokoło go wkurzało- i chyba naprawdę tak jest. Przeklinał więcej, niż ktokolwiek i przede wszystkim: wszystko mu nie pasowało. Jak dogodzić temu człowiekowi? Oto jest pytanie.

Z charakteru nie przypomina swojego brata, Feliciano, który pomimo mieszkania z Austrią pod jednym dachem, za czasów młodości, jest ciągle szczęśliwy. Zachowuje się jak dziecko, które bardzo łatwo wpada w tarapaty. Biedny Niemcy musi go ratować za każdym razem jak Feliciano rozwiążą się sznurówki- a mówiłam by kupił mu na rzepy, to mnie wyśmiał. Tylko, że Ludwig się nie śmieje na głos...

Dlatego bardzo byłam niezadowolona kiedy okazało się, że dwójka Włochów przyjeżdża do Polski w „interesach" ... oni razem? Przecież to będzie katastrofa!

- Bądź miły.- Ostrzegłam Lovino, gdy tylko przekroczył próg.

- Tak, tak.- Włoch machnął ręką, jakby całe zajście go nie interesowało.

Oczywiście na wejściu poprzeklinał sobie pod nosem, krytykując wystrój jaki panował w pomieszczeniu w którym się właśnie znajdowaliśmy- przemilczmy to lepiej.

Gdybym z jego wypowiedzi usunąć przekleństwa... to oceniałby cały wystrój w ciszy. Taka prawda.

Drugi z braci za to, biegał wszędzie gdzie tylko się dało. Zachwycał się najmniejszym szczególikiem i chwalił wszystko co tylko widział- ku zadowoleniu szefa, który ewidentnie nie widział jak się zachować.

Nie dziwie się. Jeden gość opryskliwy, drugi nadpobudliwy! Jak żyć?! Co począć? Czy powiedzieć co się chce powiedzieć, czy lepiej zostawić to dla siebie, by nie urazić jednego z bliźniaków?

Myśle, że te całe odwiedziny spowodowane ważnymi sprawami do omówienia przez naszych szefów, będzie dość ciekawy...

Zostało:
7 rozdziałów + finałowy