Hetalia [One-shoty]

Europa|Patrzyłam na was przez te wszystkie długie lata...

Patrzyłam na was przez te wszystkie długie lata... 

Przyglądałam się waszym dniom chwały- kiedy stawaliście się potężnymi, samodzielnymi krajami. Wtedy w duchu cieszyłam się, że daliście sobie radę beze mnie...

Płakałam, gdy walczyliście między sobą o ziemie. Gdy zagarnialiście własność swoich braci i sióstr. 

Krzyczałam, gdy widziałam jak próbujecie się pozabijać nawzajem... przecież brat nie powinien zabijać brata. Czy nie to wam zawsze powtarzałam?

Czułam ból w sercu, kiedy rozpętywaliście wojnę... 

Nie tak was wychowywałam dzieci. 

Może nie miałam za wiele czasu... wybaczcie, że nie było mnie zawsze przy was. Przepraszam, że nie stałam obok kiedy rośliście w siłę- gdy stawaliście się silni z każdym nowym dniem.

Potrzebowaliście mamy- a ja odeszłam, nie zostawiając po sobie żadnych wspomnień... tak po prostu było prościej. Oszczędzałam wam w ten sposób bólu po stracie bliskiej osoby. 

Płacze za wasze błędy...

Modle się za każdym razem gdy upadacie...

Nie byłam za dobrą mamą, ale teraz widzę, że wyrośliście na dobrych ludzi... Staliście się kimś. Znaczycie coś w świecie, który was otacza. 

Popełniliście błędy, ale kto tego nie robi? Ważne, że złe czasy już się skończyły...

Nie jestem już wam potrzebna. Sami daliście sobie radę...