|DAMIRAE| 4 Jesteś moim Kryptonitem...

V 147-Kocham Cię i wiem że Ty mnie też.

RAVEN:
Naprawdę miło było zobaczyć przyjaciół i wziąć udział w ślubie dwójki z nich, ale w Gotham czekały na nas obowiązki.
Wciąż pamiętaliśmy o Jokerze, Dusty'im i Zgubie.
I tak kiedyś trzeba było wracać.
Choć przyznaję że ciężko było mi ponownie opuszczać Wieżę.
Było z nią mnóstwo pięknych wspomnień.
W końcu jednak przypomniałam sobie że tworzę nowe wspomnienia z moją nową rodziną w Gotham, a Titans Tower zawsze będzie moim domem, do którego zawsze mogę wracać.
-Wszystko gra?-Zielonooki zadał pytanie gdy tylko nasze dzieci zniknęły w swoim pokoju.
-Tak. Co by miało nie grać?-Zdziwiłam się.
-Nie wiem. Ty mi powiedz.-Wzruszył ramionami.-Odkąd wróciliśmy z San Francisco jesteś dziwnie milcząca.
-Kontempluję.-Odpowiedziałam.-Nie zrozum mnie źle, lubię nasze życie, ale czasami tęsknię za Wieżą i ciężko było się z nią ponownie rozstać...
-Rozumiem.-Podszedł do mnie.-Ale dlaczego wcześniej mi nie powiedziałaś?
-Nie chciałam żeby było Ci przykro lub żebyś czuł się winny przeprowadzce do Gotham.-Wyjaśniłam.
Na to chłopak mnie przytulił.
Wtuliłam się w niego, a ten pocałował mnie między włosy i powiedział:
-Kocham Cię i wiem że Ty mnie też, ale mów mi jeśli kiedy czujesz się gorzej. Na pewno Ci pomogę.
-Nie wątpię.-Uśmiechnęłam się i zamknęłam oczy będąc w jego ramionach.

Ooooo ❤❤❤❤