|DAMIRAE| 4 Jesteś moim Kryptonitem...

III 74-Dziura w pamięci.

RAVEN:
Czułam się dziwnie. Byłam wyczerpana, a moje gardło i wargi suche.
Rozchyliłam powieki i zobaczyłam nad sobą Zatarę, Johna i Damiana.
Wszyscy patrzyli na mnie wielkimi oczami, a mój chłopak zdawał się nie oddychać.
Zobaczyłam jeszcze coś. Byłam przykuta kajdankami do łóżka. Mimo że były zwyczajne, nie mogłam użyć mocy.
-Co do..?-Szarpnęłam prawą dłonią, by zobaczyć czy kajdanki trzymają mocno. Niestety.
-Rae..?-Odezwał się Wayne.
-Damian, o co chodzi? Czemu jestem skuta?
Oczy chłopaka za maską błysnęły.
Podszedł do mnie bliżej i zapytał:
-Pamiętasz mnie..?
-A czemu nie?-Uniosłam brew.
Na to bohater nachylił się nade mną i pocałował w moje popękane wargi.
Nic nie rozumiałam, więc tego nie oddałam. Byłam po prostu w szoku.
Siedziałam na kanapie, wtulona w Nowego Batmana i nagle znalazłam się... tu.
-Dzięki Bogu...-Odetchnął Al Ghul I położył mi dłoń na policzku.
-Ale o co tu chodzi?-Nie mogłam zrozumieć.-Jak ja... Co Wy tu robicie? Czemu jestem skuta? CO SIĘ DZIEJE?
-Nie pamiętasz co się stało?-Spytał demonolog.
-A co się miało stać? Siedziałam z rodziną ciesząc się Wigilią i nagle jestem tu!
Spojrzeli po sobie.
-Nie pamiętasz poszukiwań zaginionych osób? Jokera?
-Nie?
-Miałaś dużo szczęścia.-Odparła Zatara.
Zamaskowany rozkuł mnie i ściągnął z mojej szyi jakiś pas.
-Co to?-Wskazałam na kawałek skóry, siedząc na łóżku.
-Blokował Twoje moce.-Odpowiedział Syn Bruce'a.-Na wszelki wypadek.
-Cieszę się że nic Ci nie jest.-Przyjaciółka położyła mi dłoń na ramieniu.
Po dłuższym momencie powiedziała.
-Będę się zbierać.-Oznajmiła i odwróciła się.
-Zat, czekaj.-Odezwał się John, a ta na niego spojrzała.-Skoczymy na drinka?
Niebieskooka uśmiechnęła się lekko i teleportowała ich gdzieś.

Ah ten John xD 🥴