|DAMIRAE| 4 Jesteś moim Kryptonitem...

II 58-Ona bardzo chce za Ciebie wyjść.

DAMIAN:
-Ciekawość to pierwszy stopień do Piekła. Byłem tam, niezbyt przyjemne miejsce.
-Codziennie widzę jak się na nią patrzysz i jak ją traktujesz. Ona wydaje się być jedyną osobą, którą traktujesz z szacunkiem. Oczywiście nie licząc waszych córek.
Westchnąłem ciężko.
I tak mnie rozszyfrowała.
-Kocham ją.-Przemówiłem po dłuższej chwili.-Kocham ją cholernie. Tylko ona nie widziała we mnie dupka i zwyczajnego, nadzianego bachora bogacza. Była moją najlepszą przyjaciółką i zawsze mnie wspierała. Kwestią czasu było żebym coś do niej poczuł...-Spuściłem na moment wzrok, by po chwili wbić go w ścianę.-Ona jedna potrafi mnie uspokoić. Tylko ona we mnie wierzyła w momencie gdy wszyscy inni wątpili czy w ogóle mam jakieś uczucia. Gdybym mógł zrobić coś, co dałoby mi dożywotnią gwarancję jej szczęścia i bezpieczeństwa zrobiłbym to, nawet gdybym miał wymordować pół świata i umrzeć.
Catwoman przypatrywała mi się wielkimi oczami i w szoku.
Westchnąłem.
-Nawet nie wiesz jak chcę się jej oświadczyć. Znowu planować ślub, tworzyć zaproszenia, próbować jak będzie smakować tort... Ale co jeśli tym pytaniem tylko ją stracę?
-Myślisz że Rachel odpowie nie?-Ponownie się zdziwiła.
-A czemu miałaby wyjść za kogoś kto ją wykorzystał, pobił i zdradził?
-Wszystko jest wyjaśnione. Już raz się zgodziła.
-Gdy wróciliśmy do siebie po tej akcji ze Scarlet, zaznaczyła że ponownie musi mi zaufać. Co jeśli nie dałem rady tego odbudować? Jeśli podczas pytania czy za mnie wyjdzie uzna że mi nie ufa? Stracę ją...
-Boisz się.-Stwierdziła.
-Morda!-Wkurzyłem się że to powiedziała i ponownie obróciłem się do Córki Trigona.
-Nie powinnam Ci tego mówić, ale... rozmawiałam z Rachel o tym...
Serce zabiło mi szybciej.
-...i ona bardzo chce za Ciebie wyjść.
Moje oczy powiększyły się.
Spojrzałem na kobietę która uśmiechnęła się lekko i opuściła Jaskinię.

Imagine nowe zajęcie Catwoman - swatanie. Jak moje xD nie, Juliet?