Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 4

- Blair - 

Ik ben geslaagd. Ik ben gewoon serieus geslaagd. Ik rijk naar de B die om mijn nek hangt, ik zweer je dat dit ding geluk brengt. Dat betekend dat ik hier eindelijk weg kan. Weg van al het drama hier thuis. Ik kreeg net het telefoontje toen ik een kapotte whisky fles van mijn vader aan het opruimen was. Ik zal me niet meer bezig moeten houden met het feit dat mijn vader onhandelbaar werd als hij dronken was. Dat werd nu volledig mijn moeders probleem. Als ik tegen mijn moeder zeg dat pap misschien hulp nodig heeft reageert ze alleen maar dat hij gewoon een baan moet zoeken. Ze neemt me nooit serieus. Maar nu...nu is het niet meer mijn zaak. Ik ga na de zomervakantie weg. Ik ben vrij. Ik leg de huis telefoon neer en probeer het door te laten dringen. Wanneer ik ga zitten beslis ik dat ik mijn oma moet bellen. Ze zit waarschijnlijk al de hele dag bij de telefoon te wachten, net als ik.

'En en en, vertel het. Ik hou het niet meer!!' zegt mijn oma enthousiast als ze de telefoon na één keer overgaan al gelijk op neemt.

'Ik ben geslaagd' zeg ik trots. Het voelt geweldig om dat hardop te zeggen.

'Gefeliciteerd lieverd, ik wist het wel. Ik ben mega trots op je. Nu kan je eindelijk gaan genieten van je vakantie'

'Dat ga ik zeker doen' zeg ik blij.

'Probeer niet te veel aan je ouders te denken nu hè. Als ze moeilijk doen kom je maar gewoon naar mij' zegt oma.

'Dankjewel oma, daar hou ik je waarschijnlijk wel aan' antwoord ik. Mijn oma vond het verschrikkelijk als ik u tegen haar zij. Dus dat was een van de weinige regels die mijn oma had.

'Tot snel lieverd' zegt Oma.

'Tot snel' zeg ik voordat ik ophang.

Ik kijk weer even naar de telefoon. Ik ben gewoon geslaagd. Ik voel mijn telefoon trillen en kijk gelijk naar het bericht.

Angelina. Als Angelina geslaagd is gaan we samen op kamers.

Ik mag nog een jaar gaan doen...kutzooi staat er.

Kut. Nee. Moet ik het nu alleen gaan doen. Ik kan het niet aan om hier nog een jaar te blijven als ik eigenlijk ook weg kan.

Shit antwoord ik Ik heb het wel gehaald stuur ik terug.

Lieverd!!! Gefeliciteerd. Je verdient het dik, ik kom gewoon volgend jaar achter je aan ja. We gaan dit vieren voor jou! Ik kom zo naar je toe en ik sta niet toe dat je verdrietig bent omdat ik het niet gehaald heb. Begrepen?!?

Vooruit dan maar stuur ik. Zullen we anders gaan zwemmen?

Dat vind ik een top idee! Ik ben er over twee uurtjes X

Tot zo Xx

Als mijn telefoon weer trilt ga ik er vanuit dat het Angelina is. Maar als ik kijk zie ik dat het Thomas is. Die heb ik al een tijdje niet gesproken.

En??? Stuurt hij

Jij eerst Stuur ik terug

Geslaagd

Gefeliciteerd! Antwoord ik.

En jij??? Ik word hier zenuwachtig van

Nou... begin ik. Ik laat hem nog wel even zweten als het hem zenuwachtig maakt. Dat heeft hij wel verdient.

Ik schrik op als er hard op de deur wordt geklopt.

Ik zwaai de deur open en Thomas loopt gelijk naar binnen.

'En??' zegt hij als hij recht voor me gaat staan.

'Jezus Thomas, ik schrik me dood' antwoord ik.

'Oh mijn god...Goudlokje...zeg nou of je geslaagd bent!'

Ik kijk hem met een grijns aan en knik dan lachend.

'Ja?' vraagt hij nog een keer als bevestiging.

'Ja' zeg ik als ik een klein sprongetje maak van blijdschap.

'Yes, gefeliciteerd!!!' zegt Thomas. Hij zet een stap naar me toe waardoor alle ruimte tussen ons verdwijnt. Hij tilt me in een snelle beweging op en draait me rond. Ik schrik maar moet ook giechelen waardoor ik even bang ben dat hij merkt dat ik dit misschien net iets te fijn vind. Zijn armen zijn een stuk sterker dan ik me herinner. Waarom voel ik dit nou...hoe lang ken ik hem nou al...Hij laat me langzaam weer naar beneden zakken en zonder waarschuwing voel ik ineens zijn lippen op de mijne. Iets waar ik vaak genoeg over gefantaseerd heb gebeurt nu echt. Zijn hand zakt af naar mijn rug. Dan maakt hij zijn lippen los van de mijne en rust zijn voorhoofd tegen de mijne.

'Gefeliciteerd' fluistert hij weer. Hij probeert zijn lippen weer naar de mijne te brengen maar tot mijn eigen verbazing hou ik hem tegen.

'Wacht. Ehm...dit is niet juist. Je...hebt een vriendin Thomas' zeg ik.

'Nee' zegt hij als ik naar hem op kijk. 'Dat heb ik vorige week uitgemaakt' zegt hij. Dat had ik niet verwacht. Ik weet niet wat ik moet reageren.

'Ow' zeg ik.

'Ja, ow' zegt Thomas.

'Oké' zeg ik als ik nog steeds niet weet wat ik moet zeggen maar niet ongemakkelijk stil wil zijn.

'Oké?' grijnst Thomas naar me.

Ik kijk naar de jongen die voor me staat. Ik ken hem al zo lang. Je zou denken dat dat ervoor zou zorgen dat je iemand niet leuk zou kunnen vinden, dat je elkaar alleen maar als vrienden zou kunnen zien. Maar bij hem...is dat niet zo. Ja, ik kende hem al van kleins af aan maar ik heb hem ook zien veranderen. Van klein dun jongetje naar de brede, gespierde jongen van negentien die nu voor me staat. Wat nog steeds overeenkomt zijn de zwarte krulletjes en zijn prachtige bruine ogen.

'Ja oké' zeg ik nerveus.

'Maak ik je nou zenuwachtig Goudlokje?' grijnst Thomas naar me.

'Nee' zeg ik abrupt. Terwijl ik niet eens zeker weet of ik mezelf wel zou geloven als ik die woorden uitspreek.

'Weet je dat heel zeker?' zegt hij als hij nog een stap naar me toe zet. Ik ruik zijn parfum. Ik weet dat het Tommy Hilfiger is. Die heb ik hem vorig jaar voor kerst gegeven.

Ik slik. Ik voel dingen die ik alleen nog maar bij Thomas heb gevoeld, nooit bij iemand anders. Daarbij had ik ook nooit iemand zo dichtbij laten komen als Thomas. Zou hij weten dat dat net mijn eerste kus was? Ik schaam me dood. Ik ben zeventien...en dit was mijn eerste kus.

Thomas legt zijn handen op mijn heupen en trekt me naar zich toe.

'Weet je dat echt heel zeker?' vraagt hij nog een keer als hij zich weer naar me toe buigt.

Heel zachtjes schudt ik nee.

'Dat dacht ik al Goudlokje' zegt hij als hij mijn haar van mijn rechter schouder weghaalt. Hij drukt zijn lippen tegen de huid van mijn nek waardoor ik hap naar adem.

'Wat doe je?' vraag ik buiten adem.

'Iets wat ik al veel eerder had moeten doen' antwoord Thomas als hij me even aankijkt voordat hij weer zijn lippen weer tegen de mijne drukt.

'Laat me toe' vraagt hij tegen mijn lippen aan. 'Blair, toe' zegt hij. En dan haal ik mijn lippen van elkaar.