- Blair -
Ik weet niet meer wat het favoriete moment van de dag is. Of het de ochtend is waarin ik de laatste paar weken altijd wakker wordt in Thomas zijn armen of de avond waarin we lekker tegen elkaar aankruipen en hij de hele avond door mijn haar kriebelt en af en toe mijn nek masseert. Ik heb Angelina al een week of twee niet gezien, Thomas en ik zijn vooral binnen gebleven of er samen op uit gegaan. De zomer lijkt zo snel voorbij te gaan.
We hebben nog maar twee weken en dan beginnen we allebei aan ons studentenleven.
We hebben nog anderhalve week samen. Ik ga iets eerder naar mijn kamer zodat ik daar nog wat meubeltjes kan kopen en ik wil ook graag mijn kamergenoot leren kennen. Thomas die zit echt in een gigantisch huis. Hij heeft foto's laten zien en het is te bizar voor woorden. Ze hebben zelfs een zwembad in de tuin. Welk studentenhuis heeft dat nou? Hij heeft wel uitgelegd dat de vriend waarvan hij de kamer huurt het huis van zijn vader heeft gekregen. Die is de eigenaar van een of andere hotelketen die goed loopt.
Ik ben benieuwd hoe mijn kamer zal zijn. Het is een stuk kleiner dan de kant en klare kamer voor Thomas. Ik moet nog zelf een bureautje kopen en misschien een lekkere stoel waar ik in kan lezen. Een bed staat er al en er zijn inbouwkasten. Het is op een groot campus in een gebouw met allemaal van zulke kamers. Mannen en vrouwen van elkaar gescheiden natuurlijk. Het was voor mij de meest betaalbare optie. Ik heb vanaf mijn tiende al opgepast in deze buurt en ik hem nooit een cent van het geld uitgegeven dus ik heb een aardig spaarpotje opgebouwd. Toch wil ik daar ook op zoek naar een bijbaantje. Een tijdje terug had ik al besloten dat ik alles zelf wilde betalen. Ik wil de komende tijd niks met mijn ouders te maken hebben. Ik ben er helemaal klaar mee.
'Thomas, je auto is er!' horen we zijn moeder roepen.
Shit dat is waar. Thomas krijgt gewoon een auto van zijn ouders.
'Goeiemorgen lekkerding' zegt Thomas als hij me nog steviger tegen zich aantrekt en een kus op mijn hoofd geeft.
'Ik kom eraan mam, klein momentje!' roept hij naar zijn moeder.
'Wat voor auto is het eigenlijk?' vraag ik als ik naar hem opkijk.
'Ik heb geen idee, dat gaan we zo zien' zegt Thomas. 'Ik vond het al bizar dat ze me een auto wilde geven dus ik heb de keuze geheel aan hun gelaten. Ik ben blij met alles, zolang het rijd voldoet het prima aan mijn eisen. Ik ben niet zo kieskeurig, of het nu een kever is of een cabrio...maakt niet uit' zegt hij.
'Zullen we gaan kijken dan, ben je niet heel erg benieuwd?' vraag ik aan hem.
'Ja, wacht nog maar heel even' zegt hij tegen mij.
'Hoe sta je u nog niet te springen om te gaan kijken?!?' vraag ik hem ongelovig.
Ik een snelle beweging draait hij me om zodat ik met mijn rug naar hem toe lig en duwt hij zichzelf tegen me aan.
'Ik moet nog even wachten' fluistert hij terwijl hij nog een keer tegen me aandrukt.
Ik bijt op mijn onderlip.
'Ik snap het' fluister ik terug.
Het gevoel wat door me heen gaat als hij dat doet is een mix van kriebels en opgewondenheid. Bij Thomas heb ik het idee dat dat nooit weg zal gaan.
'Oké, ik denk dat ik nu wel naar beneden kan' zegt Thomas als hij een shirt aantrekt. Hij gooit een sportbroekje naar me toe, ik draag nog het shirt wat hij gister aan had. Als we naar beneden gaan staan George en Lily al te wachten. Lily heeft een grote grijns op haar gezicht. Ze kan duidelijk niet wachten om haar zoon de auto te laten zien. George overhandigt de sleutel aan Thomas. Er staat een Nissan logo op, dus we weten in ieder geval dat het een Nissan is. En het is zo'n nieuwe sleutel waar je op een knopje drukt om je slot er vanaf te halen.
George doet de voordeur open en ik zie dat Thomas echt niet kan wachten op de auto te zien. Ik vind het leuk om hem zo enthousiast te zien.
'Neeeee, holy shit. Serieus?' vraagt Thomas verbaasd als hij de auto ziet.
'Is deze echt voor mij? Dat kan niet. Fucking hell' zegt hij.
Thomas vertelde me al eerder dat hij dacht dat het een oude tweedehands auto zou zijn maar kennelijk had hij het mis.
'Het is wel een tweedehands maar hij heeft niet zoveel kilometers gereden. We hebben alles laten nakijken en hij is tip top in orde' zegt George trots als Thomas naar de auto toeloopt. Als ik ook naar buiten ga zie ik een hele mooie auto. Hij is zwart en op de achterkant staat X-trail.
'Hij komt uit 2018 dus hij is nog erg nieuw' zegt Lily.
'Erg nieuw? Dat is pas een jaar oud. Hij ziet eruit alsof die zo uit de showroom komt!' zegt Thomas. Zijn ogen stralen en hij is duidelijk verliefd op de auto.
George kijkt met een tevreden glimlach naar Thomas. Dit is overduidelijk zo'n vader en zoon momentje.
'Wow' zegt Thomas nog steeds ongelovig.
'Tijd om de binnenkant te bekijken' zegt George. 'En misschien gelijk even een ritje te maken.
Thomas kijkt even naar mij. Ik vind dat hij dit even met zijn vader moet doen, hij kan het altijd later nog aan mij laten zien. Iets zegt me dat we de komende week nog een hoop ritjes kunnen maken.
'Gaan jullie lekker even met z'n tweeën een ritje maken' stel ik voor.
Lily begrijpt me gelijk en valt me bij: 'Dan zullen wij wat lekker maken en kunnen we brunchen als jullie terug zijn'
'Weet je het zeker?' vraagt Thomas als hij bijna staat te springen.
'Natuurlijk' zeg ik. George geeft me een dankbaar knikje en dan stappen ze samen in de auto. Als ze wegrijden ga ik met Lily mee naar binnen om wat lekkers te maken.
JE LEEST
Weerzien - Passie op het HBO serie
Romance!Dit boek is onderdeel van een serie, maar de delen kunnen ook los gelezen worden! Blair kent Thomas al vanaf dat ze acht jaar oud was. Blair was nieuw in de buurt en kwam recht tegenover Thomas wonen. Ze hadden een pakt gesloten dat ze voor altijd...