- Blair -
Ik probeer nog steeds te beseffen wat er nu allemaal aan het gebeuren is. Ik heb vaker een droom over Thomas gehad waarin hij me aanraakte, maar dit is echt. Ik weet niet hoe ik moet reageren. Als ik duidelijk in zijn sportbroekje zie dat hij hard is vraag ik me af of hij echt opgewonden raakt van mij. Ik kan me dat niet voorstellen. Hij zag me altijd alleen maar als zijn buurmeisje.
'Blair ik ga je nu niet neuken, als dat hetgene is waardoor je nu een angstige blik in je ogen hebt' zegt Thomas.
Ik kijk weer naar hem op maar ik heb moeite om hem aan te kijken.
'Nee, ik ehh...ik wist gewoon niet dat je zo over mij dacht' gooi ik eruit voor ik er goed over na kan denken.
'Goudlokje...' zucht hij even. 'Kijk je ooit wel eens in de spiegel?' vraagt Thomas. 'Mannen draaien hun nek om zodat ze je kunnen nakijken'
'Doe jij dat ook?' vraag ik nieuwsgierig.
'Wat? Je nakijken?' vraagt Thomas.
Ik knik zachtjes. Normaal zou ik dit soort dingen nooit durven vragen.
'Altijd' grijnst hij.
Ik slik. Mijn hart klopt zo hard dat ik het in mijn keel voel kloppen. Er begint een tintelend gevoel daar beneden wat ik vaker heb als ik aan Thomas denk...maar dit is niet omdat ik me iets inbeeld.
'Waarom zei je nooit iets?' vraag ik aan hem.
'Waarom zei jij nooit iets?' kaatst hij terug.
'Touché' lach ik.
'Hoe laat komen je ouders thuis?' vraagt hij als hij me van top tot teen bekijkt.
'Mam pas laat want ze heeft een avondshift, pap waarschijnlijk als de kroeg dicht gaat' zeg ik. Ik moet dit nog even volhouden en dan ben ik vrij.
'Je bent er bijna vanaf' zegt Thomas alsof hij mijn gedachten kan lezen.
Ik knik naar hem. 'Weet je al waar je gaat studeren?' vraag ik aan hem.
'Ja ik ga naar dezelfde school als Reede. Hij is een vriend van vroeger. Onze ouders spreken elkaar nog wel eens. Hij zij dat zijn Hogeschool als een van de beste staat aangeschreven. Hij heeft een kamer over in zijn studentenhuis dus daar kan ik na de zomer intrekken' legt hij uit.
Ik weet waar hij het over heeft. Ik was daar naar de open dag gegaan maar ze hadden daar niet de studie die ik wilde. Ik zou richting de kust moeten om mijn studie te volgen.
'Waar ga jij?' vraagt Thomas.
'Richting de kust. Daar zit de enige hogeschool waar ik mijn propedeuse kan halen en daarna kan doorstromen naar de universiteit die daar ook zit. Daar wil ik Engelse literatuur studeren. Dan hoef ik niet twee keer te verhuizen'
'Dat is ver weg' reageert Thomas.
'Ja' zeg ik als ik zucht en naar beneden kijk.
Waarom heb ik nooit eerder tegen Thomas gezegd hoe ik over hem dacht. Is deze zomervakantie nu de enige tijd die ik met hem kan doorbrengen nu we allebei eerlijk zijn geweest tegen elkaar.
'Hé' zegt hij tegen me als hij mijn kin tussen zijn wijsvinger en duim omhoog houd zodat ik hem aan moet kijken.
'Ik kom echt wel bij je langs hoor. Ik heb over een week mijn eigen auto dus er is niet veel wat me tegen kan houden' zegt hij.
'Beloof je dat?' vraag ik aan hem.
'Voor altijd' zegt hij als hij met zijn andere hand mijn pols aanraakt waar ik zijn armbandje altijd om draag. 'Dat moet je nu toch wel weten' fluistert hij.
Als hij zo dicht tegen me aan komt staan word ik even licht in mijn hoofd. Ik zet een stapje naar achter zodat ik een beetje tegen de muur kan leunen. Thomas haalt gelijk de ruimte tussen ons weg door een even grote stap naar me toe te zetten. Hij drukt zijn lippen dwingend tegen de mijne. Hij drukt met zijn duim mijn kin naar beneden zodat zijn tong bij me naar binnen kan komen. Mijn hart klopt zo snel dat het bijna zeer doet. Af en toe probeer ik naar lucht te happen. Elke aanraking zorgt ervoor dat ik overweldigd ben. Ik heb het gevoel alsof mijn huid in brand staat en het enige wat dat gevoel tegen kan gaan is zijn aanraking. Ik leg mijn hand op zijn borst. Ik besef me nu pas hoe gespierd hij voelt. Hij trainde vroeger ook al maar dit is niet meer het lichaam van een jongen. Hij legt zijn hand op de mijne en schuift hem langzaam naar beneden zodat ik zijn buikspieren door zijn zwarte shirt heen voel. Mijn adem stokt als ik zijn lichaam aanraak. Ik had Thomas al heel lang niet meer voor me zien staan zonder shirt en dat maakte me nieuwsgierig. De laatste keer dat ik het wel zag was toen hij naar me aan het kijken was door het raam. Ik was zo verward geweest door wat hij toen deed. Ik dacht dat hij me gewoon probeerde te pesten. Als Thomas me in mijn nek kust kan ik een kreun niet meer onderdrukken. Ik kan niet geloven dat ik deze geluiden maak maar, ik kan het gewoon niet inhouden. Thomas zijn hand zakt af naar mijn kont waar hij in mijn bil knijpt. Hoe meer ik kreun hoe heftiger hij op me reageert. Ik pak zijn T-shirt vast om een beetje houvast te hebben. Hij kijkt even naar me en grijnst. Thomas zet een klein stapje naar achter en doet dan zijn shirt uit.
Fuck. Dat is heel andersdan dat ik me altijd had voorgesteld. Wanneer was hij zo bizar gespierd geworden?
JE LEEST
Weerzien - Passie op het HBO serie
عاطفية!Dit boek is onderdeel van een serie, maar de delen kunnen ook los gelezen worden! Blair kent Thomas al vanaf dat ze acht jaar oud was. Blair was nieuw in de buurt en kwam recht tegenover Thomas wonen. Ze hadden een pakt gesloten dat ze voor altijd...