Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 98

-Blair-

Ik kan me niet meer inhouden. Ik laat mijn handen over zijn borst gaan, over zijn buikspieren. Ik wil hem aanraken. Overal. Ik zie dat hij het ook wilt. Het maakt me niet uit dat ik teveel heb gedronken. Ik weet honderd procent zeker dat dit is wat ik wil. Ik wil hem.

Op het moment dat ik het shirt uit probeer te doen houd Thomas het naar beneden.

'Zo ver kunnen we niet gaan' zegt hij tegen me.

'Ik weet het zeker' zeg ik tegen hem.

'Sorry Blair, maar zo'n beslissing kan ik je nu niet laten maken'

Ik zoen hem nog een keer. Met alle passie die ik in me voel. Hij reageert even heftig dus ik weet zeker dat hij het ook wilt.

Als ik hem weer aan wil raken draait hij me plotseling om. Hij ligt nu boven op mij en ik kan niet makkelijk meer bewegen.

'Handjes thuis Goudlokje, anders maak je me helemaal gek' zegt hij als hij zijn stijve tegen me aandrukt.

'Ik mag jou niet aanraken, maar jij mag dat wel doen?' zeg ik tegen hem als ik mezelf omhoog, ook tegen hem aandruk.

'Blair je maakt me echt helemaal gek weet je dat?' zegt Thomas.

Hij drukt zijn lippen dwingend op de mijne. Van mijn lippen dwaalt hij af naar mijn nek.

'Ik zou je zo graag proeven nu' fluistert hij in mijn oor.

'Dat wil ik ook' zeg ik gelijk.

Hij kijkt me aan en grijnst naar me.

'Ja ik denk ook wel dat je dat nu zou willen. Maar je weet dat ik het niet kan doen' zegt hij.

'En wat kunnen we dan wel doen?' vraag ik met een pruillipje waardoor hij moet lachen.

'Zoenen. En je mag me echt wel aanraken, maar niet daar beneden oké' zegt hij.

'Gelden die regels dan ook voor jou. Niet daar beneden, maar de rest wel?' vraag ik aan hem.

Hij zucht.

'Ik weet niet of dat slim is Blair' zegt Thomas.

'En als ik nu zeg dat ik dat echt heel graag zou willen? En dan beloof ik je dat ik me houd aan de rest van je regels' zeg ik.

'Oké dan' zegt hij.

Hij zoent me weer. Dit keer een stuk langzamer. Het voel intiemer. Mijn hele lichaam staat in de fik door zijn aanraking. Ik weet niet wat ik ermee aan moet.

We draaien allebei op ons zei. Ik probeer zijn hand onder mijn shirt te begeleiden en uiteindelijk geeft hij toe.

'Fuck Blair. Je voelt zo goed' fluistert hij.

Mijn tepels worden al stijf bij de eerste aanraking. Zijn handen voelen koud, maar oh zo fijn. Het voelt vertrouwd. Alsof ik te lang ben weggeweest van waar ik hoor te zijn. Ik wil niet dat hij ophoud.

Ik begin een pijnlijk gevoel te krijgen daar beneden. Sinds ik met Thomas ben geweest heb ik daar vaker last van gehad. Als ik echt heel erg opgewonden ben dan gaat het zeer doen. Dan heb ik haast het gevoel alsof er iets in moet, zodat de pijn plaats maakt voor genot. Ik druk mijn benen tegen elkaar aan om de pijn te onderdrukken en kreun klagelijk.

'Gaat het?' vraagt Thomas.

'Ja' antwoord ik. 'Het ehh...doet een beetje zeer' zeg ik dan.

'Wat bedoel je?' vraagt hij als hij me serieus aankijkt. 'Doe ik je pijn?'

'Oh. Nee. Dat bedoel ik niet' zeg ik snel. Ik wil niet dat hij zich daar zorgen om maak.

'Het is meer...als ik eh...erg...je weet wel ben...dan gaat het soms zeer doen tot er...ja je snapt me wel' zeg ik snel wanneer ik naar beneden kijk. Ik kan niet geloven dat ik dit zojuist hardop heb gezegd. Wat erg.

'Dus...je hebt er last van als je geil bent?' vraagt Thomas met een grijns. 'Tot er...?' vraagt hij.

'Je weet echt wel wat ik bedoel. Je zit me gewoon weer te pesten zoals altijd' zeg ik tegen hem.

'Nee oprecht, ik weet niet wat er moet gebeuren zodat die pijn ophoud' zegt Thomas.

Ik kijk hem ongeloofwaardig aan.

'Wat? Gaat het weg als je klaarkomt?' vraagt hij dan.

Ik schud mijn hoofd.

'Aah, dus het gaat pas weg als er iets in gaat' grijnst hij naar me.

'Nou Thomaaaaas' roep ik naar hem wanneer ik hem een stomp geef.

'Hé, niet zo brutaal zijn jij' zegt hij wanneer hij een hand laat afzakken en zijn hand op mijn kruis legt. Ik hap gelijk naar adem. Hij raakt alles tegelijk. Mijn meest gevoelige plekje wordt gelijk getriggerd door de druk van zijn hand.

'Shit. Sorry' zegt hij gelijk als hij zijn hand wegtrekt. 'Ik eh...liet me teveel meeslepen' zegt Thomas verontschuldigend.

'Nee. Ik had het niet moeten zeggen. Sorry' zeg ik tegen hem.

'Als je er morgen nog steeds last van hebt en je wilt dan dat ik je help dan moet je het maar zeggen' grijnst hij naar me.

'Zal ik doen' lach ik. Thomas drukt gelijk zijn lippen weer tegen de mijne.