Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 95

-Thomas-

Verdomme. Ik moest al zo mijn best doen om Drake niet tegen de vlakte te slaan en nu staat ze weer de dansen. Ik zie iedereen naar haar kijken.

'Ze is wel erg koppig hè?' zegt Finn.

'Dat is ze zeker' antwoord ik terwijl ik mijn ogen niet van haar af haal.

Ze is zo fucking mooi. Haar rokje en topje bedekken niet veel, maar genoeg om iets aan de verbeelding over te laten. En dan die kniehoge sokken eronder...Dit komt gewoon straight uit een van mijn fantasieën. Dat kan niet anders.

Verschillende mannen om haar heen proberen met haar te dansen maar ze geeft ze geen aandacht. Op het moment dat er een of andere smeerlap tegen haar aan gaat schuren zie ik haar ogen groot worden en die van mij angstig opzoeken. Dit is dus precies wat ik bedoelde. Verdomme.

Ik loop zo snel als ik kan op haar af. Ik moet daar een aantal kerels voor opzij duwen maar dat maakt me helemaal niks uit. Ik trek haar tegen me aan zodat ze los komt van de kerel die tegen haar aan stond. Hij is het er niet helemaal mee eens.

'Gast, ik was bezig. Kan jij je beurt niet afwachten' roept hij naar me.

Iedereen hier denkt dat ze vrijgezel is en dat ze alles kunnen doen wat ze willen. Dat zij dat ook wil. Mannen denken zo, al slaat het nergens op. Dus de enige manier om ze allemaal weg te krijgen...

Ik kijk Blair aan. Ze heeft een grote lach op haar gezicht, waarschijnlijk omdat ze tevreden is dat ik naar haar toe ben gekomen. Ze heeft geen idee in hoeveel gevaar ze zichzelf plaatst af en toe. Als die kerel haar naar zichzelf probeert toe te trekken ben ik het zat. Ik leg mijn hand op Blair's wang en ik druk dwingen mijn lippen op de hare. Al snel opent ze haar lippen voor me. Ik proef de alcohol in haar adem. Ze maakt een zacht kreunend geluidje wat alleen ik kan horen waardoor ik direct hard ben.

Alle gevoelens van vroeger komen naar boven. Gevoelens die ik heb geprobeerd te vergeten. Ze smaakt fucking goddelijk. Haar zoen wordt steeds heftiger. Ik weet dat het tijd is om naar huis te gaan. Maar ik kan niet een grens over gaan met haar. Ze heeft teveel gedronken. Shit Blair...wat maak je het me toch weer moeilijk.

Als ik mijn lippen los maak van de hare kijkt ze me met grote Bambi ogen aan.

'Dus, zullen we nu weggaan?' zeg ik tegen haar. Ze knikt langzaam, het lijkt bijna even of ze helemaal bedwelmt is door wat er net is gebeurt. Ik weet precies hoe ze zich voelt.

Ik loop met haar naar Finn.

'Wij gaan' zeg ik tegen hem.

'Dat snap ik ja' zegt hij als hij me met opgetrokken wenkbrauwen aankijkt.

'Heeft ze nog een rekening open staan?'

'Nee, het is goed zo' zegt Finn. 'De meeste drankjes heeft ze toch gekregen van andere'

Natuurlijk. Wie zou een mooie meid in een kroeg geen drankje aanbieden...Als ze maar voorzichtig is in wat ze aanneemt.

'Thomas' zegt Finn als hij een beetje voorover buigt en wenkt dat ik dichter bij moet komen.

'Zorg dat ik geen spijt krijg van dat ik jou gebeld heb' zegt hij waarschuwend.

'Nooit. Ik moest iets doen om haar aandacht te krijgen. Verder dan dat gaat het niet. Niet als ze zoveel op heeft' beloof ik hem.

Hij knikt goedkeurend en dan kan ik eindelijk Blair mee naar buiten nemen.

'Kom, mijn auto staat aan deze kant' zeg ik als ze de verkeerde kant op loopt.

Als ze bij me staat pak ik haar hand vast. Ik haat het gevoel dat het me geeft. Het geeft me zoveel hoop voor iets wat waarschijnlijk nooit meer zal zijn...Als we bijna bij de auto zijn gaat ze een beetje voor me lopen maar ik laat haar niet los. Als ik eerlijk ben wil ik gewoon genieten van het moment. Ik sla een arm om haar middel en langzaam lopen we samen vooruit. Ik loop met haar naar de passagiersstoel. Ik doe het portier voor haar open en help haar instappen. Ik wil dat ze veilig zit dus ik leun even over haar heen om haar gordel vast te doen.

'Thomas...ik kan echt wel mijn gordel vast doen' lacht ze.

'Dat weet ik' antwoord ik.

Ik weet heus wel dat ze dat kan. Maar het geeft me gewoon een extra excuus om haar nog aan te raken. Zodra ik naar haar op kijk is mijn gezichtsveld alleen maar gericht op haar tieten. Bedankt pap en mam, voor een auto met een hoge instap. Fucking hell. Ik slik. Nog meer herinneringen die naar boven komen. Ik heb haar letterlijk kunnen zien groeien van cup A naar cup D.

'Als je blijft staren dan moet ik er iets van zeggen' zegt Blair als ze op haar stoel heen en weer beweegt en haar benen tegen elkaar aandrukt.

Ze wordt er opgewonden van. Kut. Kan ik haar niet gewoon nog één keer zoenen. Zoenen is niet zo erg. Dat hebben we ook vaker gedaan, ook al heeft ze gedronken...ik kan haar heel even zoenen. Heel even maar. Ik weet dat ik het aan het goedpraten ben voor mezelf. In het portier leun ik voorover om haar te kunnen zoenen. Blair gaat er maar al te graag op in en maakt weer die geile kreunende geluidjes waar ik helemaal gek van word. Ik zou haar uit de auto willen trekken en haar op willen tillen tegen de auto. Het is zo erg dat het me niet uit zou maken wie het ziet, als ik maar bij haar naar binnen zou kunnen gaan. Shit zeg. De herinnering aan hoe ze om me lul heen voelt maakt me helemaal gek. Ik ben nooit iemand tegengekomen die enigszins daarbij in de buurt kwam.

Ik verplaats mijn kus naar haar nek waardoor ze zachtjes mijn naam kreunt. Als ik mensen voorbij hoor lopen wordt ik even wakker uit mijn "Blair high"

Ik maak mijn lippen los van haar. 'Tijd om naar huis te gaan' zeg ik. Ik doe haar portier dicht en loop snel naar de andere kant van de auto.