Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 78

 -Blair- 

Uitgaan was normaal nooit mijn ding. Ik hield niet van drank, ik hield niet van dronken woorden. Op de een of andere manier is het vanavond een uitvlucht voor me. Op deze manier hoef ik niet na te denken over het mogelijke leven van mijn kindje wat ik kapot heb gemaakt. Mijn kindje...had het kunnen zijn. Thomas en ik spreken elkaar niet meer maar het kindje was ontstaan uit onze liefde voor elkaar. Ik weet dat Thomas zijn liefde echt was. Ik ken hem beter dan wie dan ook. Ik heb nooit meer iets van hem gehoord. Het is allemaal pas een half jaar geleden, al voelt dat als een eeuwigheid.

Ik neem nog een shot, we vieren immers wel Cami's verjaardag. Jongens schenken me al de hele avond aandacht, al heb ik geen idee waarom. Ik wil dat ze uit de buurt blijven omdat ze allemaal niet kunnen tippen aan Thomas. Alcohol maakt me rustiger. Dat zorgt ervoor dat ik niet zoveel nadenk over al mijn problemen, of over alles wat geweest had kunnen zijn. Ik vraag me niet meer af hoe het met Thomas is. Ik laat hem gewoon los. "Uit het oog, uit het hart" is wat ik mezelf vertel.

Wonder boven wonder haal ik zelfs mijn eerste studiejaar in één keer. Ik behaal zelfs mijn propedeuse. Ook mijn ouders...heb ik nooit meer gesproken. De enige die juicht als mijn naam aanbod komt bij de uitreiking is Cami. Natuurlijk heb ik in de tussentijd nog wel meer vrienden gemaakt, maar Cami is als familie. Dat is toch anders. Ze is zo trots als een moeder zou zijn.

De zomervakantie is gewoon een groot feest. Cami en ik gaan van de ene naar de andere plek en brengen zo onze vakantie met elkaar door. Ik spreek niemand meer van thuis. Niemand weet wat er gebeurt is. Niemand weet wat er allemaal veranderd is. Cami begrijpt me, en ze begrijpt ook dat ze er niet meer over moet praten. Ik zal nooit vergeten wat er is gebeurt maar ik wil er niet meer aan herinnerd worden. Het is nog steeds zo pijnlijk waardoor ik het liever uit de weg ga. Het feit dat Thomas nooit überhaupt heeft geprobeerd om me nog te bellen of een berichtje te sturen heeft voor mij al genoeg gezegd. Daarom ben ik ook niet meer achter hem aangegaan. Ik heb hem nog wel eens opgezocht op social media waar hij vol trots met zijn, waarschijnlijk huisgenoten en allemaal schaars geklede meiden op staat. Wat een onzin. Toen ik dat had gezien ben ik zo dronken geworden op een feest dat ik zelfs mee naar huis ben gegaan met iemand. Voor het eerst heb ik seks gehad met een vreemde. Voor het eerst na Thomas. En mijn god...wat was het vreselijk. Het voelde ongemakkelijk, het was helemaal niet lekker, en al was ik mezelf gaan aanraken tijdens...dan was ik nog niet klaargekomen. Ik weet niet eens of die jongen een idee had van waar hij mee bezig was. Ik word haast misselijk als ik er aan terug denk.

Alhoewel Cami trots op me was dat ik eindelijk probeerde verder te gaan, vond ze wel dat ik seks met iemand anders dan Thomas nog een kans moest geven. Bij voorkeur als ik zelf niet te veel had gedronken.

We hebben nog twee dagen voordat school weer begint. Ik probeer wat rustiger aan te doen op feestjes. Er is hier een jongen die ik al een tijdje wel cute vind. Toch zit het me gelijk dwars dat hij me niet dat speciale gevoel geeft als Thomas. Zelfs nu ik bij hem op schoot zit op dit feest voel ik nog steeds de spanning waar ik zolang al naar verlang, niet opbouwen. Op dat moment komt de fles tot stilstand die rondgedraaid werd door Cami.

'Oeh, nu mag ik een opdracht verzinnen voor jullie allebei' zegt Cami terwijl ze in haar handen klapt.

'Jullie moeten...' begint ze.

Iedereen is gefocust op ons.

'Een half uur naar boven met z'n tweeën' zegt ze daarna.

Serieus Cami...nog opvallender. Als ik eerlijk ben, Josh is cute omdat hij er leuk uit ziet maar meer dan dat is het niet. We hebben totaal niet dezelfde interesses. We zijn nooit op date geweest, ik ken hem alleen maar via mijn vriendengroep.

Josh pakt mijn hand en trekt me omhoog van de bank.

'Laten we maar gaan dan lekkerding' zegt hij wanneer hij naar me knipoogt.

De kamer juicht en klapt.

Ik voel...niks. Niks speciaals in ieder geval. Ik zit er juist meer tegenop om een half uur met hem alleen te zijn.

Toch ga ik met hem mee naar boven.

Nog voordat we het licht in de kamer hebben aangedaan wordt de deur achter ons op slot gedaan.

'Wauw...serieus...' zucht ik.

'Wat? Dat hoort er toch alleen maar bij' lacht Josh naar me. 'Of vind je het eng om alleen met mij in een kamer te zijn?' vraagt hij.

'Nee...ik vind het gewoon nog steeds een kinderachtig spelletje' zeg ik wanneer ik mijn schouders ophaal.

Josh loopt de kamer rond. Nu pas kijk ik op en besef ik me dat dit iemands slaapkamer is. Het overdreven grote bed in het midden van de kamer eist alle aandacht op.

'Wie z'n huis is dit eigenlijk?' vraag ik.

'Ik heb geen idee' antwoord Josh. 'Maar nu we hier toch een halfuur zitten...kunnen we beter gebruikt maken van deze kamer toch?