- Thomas -
Eerst pak ik een handdoek voor Blair die ik gelijk om haar heen sla. Fuck. Ze kijkt nog steeds zo verlangend naar me. Hoe moet ik in hemelsnaam dingen rustig aan doen als ze zo naar me kijkt. Het doet bijna pijn.
Ik droog me een klein beetje af en sla dan de handdoek om mijn heupen heen. Als ik me omdraai zie ik dat Blair haar tweede handdoek om haar haar wikkelt. Doen alle vrouwen dat? Ik heb het nog nooit gezien, mijn moeder heeft kort haar en bij meiden waar ik wel eens wat mee deed bleef ik niet lang genoeg rondhangen om dat te kunnen zien. Als ik er alleen maar aan denk dat ik ooit zulke dingen met Blair doe kan ik me niet voorstellen dat ik haar daarna alleen achter zou laten. Ik weet niet wat er allemaal met me aan de hand is maar het idee dat ze daarna alleen achter zou blijven verscheurt me. Voor nu...moet ik genoegen nemen met haar vasthouden. En dat ga ik doen ook.
We poetsen gelijk onze tanden zodat we niet meer terug hoeven naar de badkamer. Het is maar goed dat we niemand tegenkomen op de overloop. Als mijn moeder ons allebei tegelijk in handdoeken zou zien dan zou ze me waarschijnlijk een slag voor m'n kop geven. Ze zei vroeger altijd al: "Een vrouw moet je koesteren"
Als ze toch eens zou weten...Volgens mij denkt mijn moeder dat ik nog steeds een heilige maagd ben ofzo. Mijn vorige verjaardag kreeg ik condooms van haar met de boodschap dat als ik er aan toe zou zijn dat ik het dan voorzichtig moest doen. Mijn vader en ik konden onze lach niet inhouden. Ma bleef me maar niet begrijpend aankijken.
'Volgens mij krijg ik nog iets van je' zeg ik als ik Blair aankijkt.
Ze zit op het bed en kijkt naar me op.
'Wat bedoel je?' vraagt ze verward.
'Je hebt nog iets wat van mij is' grijns ik naar haar.
Ik weet dat ze mijn T-shirt heeft meegenomen toen ze wegging. Het gaf me zo'n goed gevoel toen ik dat ontdekte dat ik dat niet zomaar zou vergeten.
'Ohja. Oops' zegt Blair.
Ze probeert niet eens te verbergen dat ze hem heeft meegenomen. Ergens had ik verwacht dat ze zou zeggen dat ze hem per ongeluk in haar tas had gedaan ofzo. Blair draait niet zoveel om dingen heen.
Ze maakt haar tas open en haalt het shirt eruit. Ze gooit het naar me en ik vang het op. Als ik eraan ruik, ruik ik alleen haar. Ze heeft er duidelijk in geslapen.
'Ik eh...ik kan het voor je wassen' zegt ze verlegen.
Ik maak een wegwuivend gebaar en glimlach daarna naar haar. 'Je hebt er in geslapen' zeg ik terwijl dat me een trots gevoel geeft.
Ze knikt voorzichtig.
'Daar ben ik blij om' zeg ik om haar gerust te stellen.
Ik laat mijn handdoek op de grond vallen en loop richting mijn kast om een boxer te pakken.
'Nou Thomas!!' roept Blair.
'Wat?' vraag ik met een grijns.
'Je...je...kan niet zomaar...'
Ze komt niet helemaal uit haar woorden.
'Zomaar wat?' vul ik haar aan en ik til mijn wenkbrauwen op.
'We hebben net ook samen gedoucht' help ik haar herinneren.
'Ja, dat weet ik nog' zucht ze.
Ze duwt haar benen tegen elkaar aan als ze dat zegt. Daardoor weet ik dat ze nog steeds opgewonden is. Zou ze het thuis vaak zelf gedaan hebben? Ik probeer de gedachte van me af te zetten voordat ik weer een stijve krijg. Ik trek maar snel mijn boxer aan.
Blair zoekt in een van haar tassen naar ondergoed. Ik kan de neiging niet weerstaan om aan haar handdoek te trekken en ze slaakt een gilletje als die op de grond valt. Ik trek haar snel tegen me aan.
'Je voelt zo zacht overal' fluister ik in haar oor terwijl ik mijn handen over haar lichaam laat gaan.
Ik probeer gevoelige plekken te vermijden zodat ik haar niet nog meer kwel.
Blair giechelt een beetje en zegt dan: 'Mag ik nu ondergoed pakken' als ze naar me omhoog kijkt.
'Hmm, vooruit dan maar' zeg ik als ik haar weer los laat.
'Wil je een shirt' vraag ik dan aan haar.
'Is dat nog überhaupt een vraag' lacht ze naar me.
'Van mij mag je ook zonder shirt slapen. Ik heb daar geen enkel probleem mee' probeer ik.
'Dat zal wel ja' lacht Blair als ze haar hoofd schud.
'Ik meen het hoor. Dan zou ik heel goed je rug en je nek een beetje kunnen masseren' zeg ik dan tegen haar.
Als er iets is wat haar over kan halen dan moet dat het wel zijn. Dan heb ik de hele avond nog even uitzicht op pure perfectie.
Ze kijkt me aan en ik zie in haar ogen dat ze het aan het overwegen is.
'Oké. Misschien heel eventjes dan. Maar dan hou ik wel een dekentje een beetje voor me' zegt ze.
Daar kan ik mee leven. Ik gooi een klein fleecedekentje naar haar. Nadat ze een veel te sexy string aan heeft gedaan komt ze naast me in bed zitten met het dekentje voor haar borst. Ze steekt haar haar op zodat ik makkelijk bij haar nek en schouders kan.
Op de een of andere manier is dit de fijnste avond die ik ooit heb meegemaakt.
JE LEEST
Weerzien - Passie op het HBO serie
Romance!Dit boek is onderdeel van een serie, maar de delen kunnen ook los gelezen worden! Blair kent Thomas al vanaf dat ze acht jaar oud was. Blair was nieuw in de buurt en kwam recht tegenover Thomas wonen. Ze hadden een pakt gesloten dat ze voor altijd...