Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 39

- Thomas - 

Het is al twee dagen later. Al twee. Hoe lang moet ik dit uithouden. Ik heb nog niks van haar gehoord. Ze heeft niet geappt, niet gebeld...niks. Ik heb geen idee wat ze aan het doen is en ik wordt helemaal gek. Zoveel spullen had ze ook niet bij zich kunnen hebben dus wat voor kleding draagt ze dan. Is ze nog steeds bij Angelina.

'Oké, dat was het. Ik kan haar niet meer tijd geven dat wat ze heeft gekregen. Ik ga naar Angelina rijden' zeg ik als ik mijn koffie mok naast de gootsteen zet.

Mijn moeder kijkt me even verbaasd aan. 'Probeer rustig te blijven jongen. Je kan ook proberen haar een appje te sturen'

'Nee, want dan moet ik weer wachten tot ze antwoord. Wat als ze elke avond uit gaat met Angelina? Angelina kan soms veel drinken hè, en Blair heeft haar rijbewijs niet. Hoe komen ze dan thuis???'

'Lieverd, ik denk niet dat je hem kan tegenhouden' zegt mijn vader als hij binnenkomt.

'Natuurlijk heb je ook alles aan pap verteld...' zeg ik richting mijn moeder.

'Zoon...je weet toch dat je moeder en ik nagenoeg één persoon zijn' lacht hij. 'Ga nou maar achter haar aan, dat zou ik ook bij je moeder gedaan hebben' zegt hij.

Hèhè, eindelijk iemand die ook aan mijn kant staat.

'Mam, mag ik je auto lenen?' vraag ik in plaats van gewoon haar sleutels te pakken.

Ze knikt naar me en schenkt me een glimlach. 'Succes jongen' zegt ze tegen me.

'Dankjewel mam' zeg ik tegen haar.

Angelina's huis is hier twintig minuten vandaan. Ik zet de radio hard aan om me af te leiden. Ik maak mezelf al twee dagen helemaal gek door me van alles in te beelden wat ze zou kunnen doen. Als ik heb geparkeerd adem ik even diep in en uit. Ik verzamel mijn moed en stap de auto uit.

Ik zie Angelina's auto niet buiten staan. Ik zal ze toch niet net misgelopen zijn? Weet je, fuck it. Anders vraag ik het wel aan haar ouders. Ik loop naar de voordeur en bel aan. Na een tijdje wachten doet een vrouw open die de moeder van Angelina moet zijn.

'Ehh hoi' zeg ik een beetje zenuwachtig.

'Dag jongeman' zegt ze.

'Ik vroeg me af of Angelina thuis was?' vraag ik aan haar.

'Nee ze is er niet' zegt de vrouw.

'Ik eh...ben eigenlijk opzoek naar Blair, als het goed is was ze bij Angelina. En ik moet haar echt spreken' zeg ik wat serieuzer.

'Neemt ze haar telefoon niet op?' vraagt de vrouw.

'Dit is iets wat ik liever...persoonlijk wil zeggen' probeer ik uit te leggen.

'Ik weet niet wat je intenties precies zijn maar volgens mij gaat Blair momenteel door een moeilijke periode' begint de moeder.

'Ik weet het. Ik woon tegenover haar. Ik ken haar al vanaf dat ik tien jaar was en zij acht' ik probeer haar te laten inzien dat ik het beste met haar voor heb.

'Oh. Oké. Is er dan een reden waarom je haar nu direct moet spreken want eigenlijk zijn ze een paar dagen weg'

Ze zijn weg? Waar naar toe? Waar zou Blair nou met Angelina naar toe gaan voor een paar dagen?

'Het kan echt niet meer wachten. Ik wacht al twee dagen' zeg ik.

Ze kijkt me twijfelend aan. Ze gaat me alleen maar vertellen waar ze zijn als ik eerlijk ben tegen haar.

'Oké. Uhm...heel eerlijk. Ik heb gewoon iets stoms gedaan maar ik ben al jaren verliefd op haar maar ik denk niet dat ze dat weet. En ik vind dat ze het moet weten. Ik had ergens niet goed over nagedacht en daardoor hebben we ruzie gekregen. Maar ik zou alles opgeven voor haar. Het zou me niet uitmaken, als ik dan bij haar kan zijn' zeg ik eerlijk. Dat is wat ik me de afgelopen dagen beseft heb. Ik weet niet waarom ik zo krampachtig deed over dat vechten. Ik kan ook op een andere manier mijn geld verdienen. Ik ga toch binnenkort studeren.

De vrouw kijkt me aan alsof ze me aan het keuren is.

'Oké dan. Beloof me dat ik hier geen spijt van krijg' zegt ze dan.

Ik knik naar haar en dan loopt ze naar binnen om iets te pakken.

Even later komt ze terug en geeft ze me een briefje. 'Ze zijn bij Angelina's oma. Het is een uur rijden en dit is het adres. Je kan gerust zeggen dat ik het je heb gegeven en hopelijk maak ik geen fout' zegt ze.

'Dat beloof ik. Heel erg bedankt' zeg ik tegen haar.

'Succes' zegt ze tegen me. Ik knik naar haar voordat ik terug loop naar mijn auto.

Voordat ik aan de ritbegin ga ik even koffie halen bij een tankstation.. Ik heb belachelijk slechtgeslapen de afgelopen dagen dus als ik een uur ga rijden kan ik maar beter watkoffie naar binnen gooien. Ik app mijn moeder dat ik wat verder moet rijden omBlair te kunnen spreken. Ik wacht niet op antwoord. Ik stap in de auto met mijnkoffie en type het adres in op Google Maps. Het is inderdaad een uur rijden.Voor Blair zou ik alles over hebben dus een uurtje rijden is daar niks bij.