Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 10

- Blair -

Thomas komt achter mij in de auto zitten.

'Dag dames' zegt hij met een veel te sexy glimlach op zijn gezicht. Ik smelt...

'Angelina toch?' vraagt hij.

'Ja, en jij bent dus de work-out' stelt Angelina vast. Thomas lacht hardop en het geluid vult de auto. 'Thomas' antwoord hij lachend.

'Gezellig dat je meegaat' zegt Angelina.

'Dankjewel dat ik mee mag'

Thomas legt zijn hand op mijn schouder en wrijft er zachtjes overheen. Het is een klein gebaar maar het geeft me zo'n warm gevoel. Angelina kijkt nog even op haar telefoon voor we wegrijden. Ik doe hetzelfde. Op het moment dat ik dat doe zie ik een berichtje verschijnen van Thomas. Je bent prachtig stuurt hij.

De rest van de rit krijg ik die glimlach niet meer van mijn gezicht...

Het is maar een kwartiertje rijden dus we zijn er zo. Het is druk op het parkeerterrein maar gelukkig gaat er net iemand weg. Ik doe nog even het zonneklepje naar beneden zodat ik in de spiegel kan kijken. Ik draag alleen maar waterproof mascara, meer doe ik niet op als ik ga zwemmen. Het loopt toch allemaal uit.

'Aah shit' zegt Angelina als ze op haar telefoon kijkt.

'Wat is er?' vraag ik.

'Eh, nou Chris had gevraagd of ik kwam dus dat leek me wel gezellig. Zeker met jou. Maar hij zegt nu dat Jett erbij is'

'Ow...ieuw' zeg ik.

Jett is een geval apart. Hij is een typische fuckboy. Hij is iemand die misbruik maakt van zijn eigen uiterlijk. Hij heeft me meerdere keren mee uit gevraagd en ik zei altijd nee. Alleen kon hij niet zo goed omgaan met de afwijzing. Bij een feestje heeft hij me een keer geprobeerd te zoenen. Hij kon het toen helemaal niet handelen dat ik dat niet wilde. Hij had zelfs geprobeerd om mijn gezicht zo vast te pakken dat ik hem niet kon ontwijken. Ik had hem van me af geprobeerd te duwen en gelukkig schoot Chris me te hulp. Hij heeft nooit sorry gezegd. Dat had ik ook niet verwacht maar sindsdien probeerde ik hem altijd te ontwijken.

'Wie is Jett, en wie is Chirs?' lacht Thomas.

'Uhhh' ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen.

'Chris vinden we aardig, maar Jett is een eikel. Dus die mogen we niet' zegt Angelina.

'Oké, dus aardig doen tegen Chris en Jett negeren?' lacht Thomas.

'Tenzij die je weer probeert te zoenen' zegt Angelina tegen me.

Ik zie in het spiegeltje dat Thomas zijn ogen naar mij schieten. Ik zie een onbekende boosheid in zijn ogen die ik niet gewend ben om te zien.

'Wat heeft hij geprobeerd? Wanneer was dat?' vraagt Thomas duidelijk geïrriteerd.

'Wanneer was dat feest ook al weer?' vraag ik aan Angelina.

'Volgens mij was het twee maanden terug ofzo' zegt Angelina.

'Hmm' zegt Thomas bedenkelijk.

'Het stelde niks voor' zeg ik, hopelijk voorkomend dat er straks iets gebeurd.

'Het klinkt niet als niks' kaatst Thomas gelijk terug.

'Als hij jou ziet laat hij haar vast wel met rust laten. Aan de andere kant zou het ook wel eens tijd worden dat hij eens op zijn plek gezet wordt' zegt Angelina.

'Nou Angelinaaa' zucht ik lachend.

'Wat? Je weet dat ik groot gelijk heb' zegt ze.

'Laten we nou maar gewoon gaan zwemmen oké' zeg ik.

'Ja, oké' zegt ze. 'Maar jij zou ook willen zien hoe Jett op z'n plek gezet zou worden, geef toe'

'Misschien' lach ik.

Angelina kijkt rond op het open grasveld bij het zwembad om Chris te vinden. Ik weet dat ze hem al een tijdje leuk vind, maar ze durft niks te ondernemen. Ik vertel haar al bijna een jaar dat Chris gewoon hetzelfde voor haar voelt maar ze geloofd me niet. Het wordt eens tijd dat daar verandering in komt. Mijn telefoon trilt en ik kijk even wie me een bericht stuurt:

Mam: Eet je thuis vandaag? En is je vader al thuis?

Ik zucht voordat ik begin aan het typen van mijn antwoord.

Nee, ik ben aan het vieren dat ik geslaagd ben. Thanks voor het vragen of ik al iets gehoord heb. Ik heb geen idee waar pap uithangt, hij was niet thuis toen ik er was. Het is niet mijn probleem. Zoek hulp voor hem.

Zou ik dit echt versturen? Weet je wat, fuck it. Ik stuur het gewoon. Mijn moeder reageert direct.

Mam: Kan je niet even thuis kijken of hij er is, of dat hij in een kroeg is.

Gefeliciteerd met je slagen.

Ik lach hardop om haar vraag.

Ik ben het kind...weet je nog. Jullie zouden voor mij moeten zorgen in plaats van andersom. Zoek zelf maar uit waar hij is. Over een paar maanden ben ik het huis uit en dan zoeken jullie het maar uit.

Zonder na te denken verstuur ik het.

Mam: pas jij maar op jongedame, anders heb je voor die paar maanden geen onderdak meer.

Thomas legt zijn hand op mijn arm. 'Gaat het?' vraagt hij als hij me bedenkelijk naar mijn telefoon ziet kijken.

'Ja prima' antwoord ik. Ik draai mijn scherm naar hem toe zodat hij mee kan lezen.

Fine dan kom ik morgen mijn spullen wel halen en dan ga ik alvast weg.

'Zou je dat wel z...' begint Thomas maar ik verstuur het bericht al.

Mam: Prima. Je doet het zelf hoor...je had gewoon even kunnen kijken of je vader thuis was.

Oh mijn god, mam...ik ben niet eens thuis. We zijn hier net en dan zou ik helemaal naar huis moeten en anders naar de kroeg om te kijken waar hij is. Dan ik hij waarschijnlijk zo dronken dat ik hem weer naar huis kan begeleiden. Dat is niet normaal!!!!

Ik typ zo snel dat mijn vingers er pijn van doen.

Weet je wat. Ik stuur het niet eens. Ze snapt het toch niet. Ik haal het hele bericht weg en stop mijn telefoon weer in mijn handtas. Ik merk dat ik sneller ben gaan ademen door mijn boosheid. Thomas legt zijn hand op mijn rug.

'We bedenken wel iets. Het was toch al niet meer uit te houden voor je daar'

Pas als hij dat zegt besef ik wat er net is gebeurd. Ik ga morgen al uit huis en ik heb geen idee waar ik heen moet.