Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 28

- Blair - 

Ik ben opgelucht dat ik niet naar dat stomme feest hoef. Ik deed het toch alleen maar om indruk te maken op Thomas...Ik haat feestjes. Ik bedoel, ik drink amper alcohol en mensen worden altijd veel te handtastelijk. De laatste keer dat ik op een feestje was, was die ene keer dat Jett me probeerde te zoenen. Toen was ik er gelijk helemaal klaar mee. Angelina had er toen al dagen haar levensmissie van gemaakt om me over te halen om mee te gaan. Volgens mij voelt ze zich er nog altijd schuldig over.

'Gezellig dat we gaan gourmetten' lach ik naar Thomas. 'Ik kan me de laatste keer niet herinneren dat ik dat gedaan heb'

'Ik wel' zegt hij. 'Dat was waarschijnlijk toen je met ons op vakantie was' zegt Thomas.

'Ohja. Dat is waar. Dat was ik helemaal vergeten' glimlach ik. 'Ik kan me de laatste keer niet eens meer herinneren dat ik met mijn ouders tegelijk een maaltijd heb gegeten' zeg ik daarna. Het doet pijn om daarover na te denken. 'Misschien alleen toen we met kerst naar jullie kwamen'

'Hé, je hoeft er niet over na te denken. We gaan gewoon allemaal nieuwe, leuke herinneringen maken oké' beloofd Thomas me. Ik knik naar hem. 'Het enige waar jij je nu druk om hoeft te maken is welke film je als eerst wilt kijken'

Daar moet ik van glimlachen. Ik weet nog heel goed dat ik dezelfde smaak heb in films als Lily.

'Ohnee...' zegt Thomas als hij me aankijkt.

'Wat?' vraag ik verbaasd.

'Zeg me dat het niet waar is...' voegt hij overdreven toe.

'Wat???' vraag ik nogmaals.

'Je gaat weer Pride and Prejudice kiezen of niet?' zegt Thomas dan.

Ik krijg gelijk een brede glimlach op mijn gezicht. 'Het is...'

Thomas onderbreekt me gelijk. 'Een klassieker' zeggen we tegelijk.

'Nouuuu Thomas, dat is gewoon een hele leuke film. En je moeder vind hem ook geweldig'

'Ik snap gewoon de logica niet van die film' zegt Thomas.

'Wat bedoel je?' vraag ik.

'Darcy is oprecht gewoon de hele tijd een eikel en ineens zijn ze verliefd. Het is gewoon niet realistisch' zegt hij.

'Wat? Ja dag. Dan hebben we het niet over dezelfde film. Darcy probeert zichzelf te beschermen omdat hij bang is om te veel om Elizabeth te gaan geven. En voordat hij het doorheeft is dat al zo'

'Hmm... Dan is Elizabeth wel heel dom om zich zo te laten behandelen. Wat is dat met vrouwen die vallen voor mannen die ze slecht behandelen?' zegt Thomas.

'Soms is de lijn tussen haat en liefde bijna niet zichtbaar. Elizabeth probeerde juist niet gelijk toe te geven aan haar gevoelens voor Mr Darcy maar al vanaf het begin had ze door dat er meer zat achter de façade die hij ophield. Mr Darcy had iemand nodig die de moeite zou nemen om daar doorheen te kunnen kijken en dat deed Elizabeth. Ze veroordeelde hem niet op de eerste indruk maar probeerde er achter te komen waarom hij zich zo gedroeg. Daarom is hij verliefd op haar geworden' leg ik uit.

Thomas kijkt me even aan zonder dat hij iets zegt. Hij krijgt een grijns op zijn gezicht.

'Wat nou?' vraag ik. Waarom moet hij daar nou weet om lachen?

'Niks, het is gewoon grappig met hoeveel passie je over die film praat' zegt hij. 'Hoe vaak heb je die film wel niet gezien?'

'Weet niet, twintig keer ofzo' antwoord ik.

'Jezus' lacht hij. 'Nou, na vanavond dus eenentwintig keer'

'Ik heb het boek waarschijnlijk nog vaker gelezen' zeg ik zo zacht dat het eigenlijk niet de bedoeling is dat hij het heeft gehoord.

'Wat zei je?' vraagt Thomas.

'Niks hoor'

Hij kijkt me afwachtend aan of ik nog iets ga zeggen.

'Zullen we dan je moeder gaan helpen' zeg ik uiteindelijk om de stilte te doorbreken.

'Als je me vertelt wat je zei' zegt Thomas.

'Niks, gewoon iets over Pride and Prejudice' zeg ik.

'Wat dan?' blijft hij volhouden.

'Niks, het was gewoon. Het is niet alleen een film. Het is ook een boek. En ik zei gewoon dat ik dat boek nog vaker had gelezen dan dat ik de film heb gezien. Niks belangrijks' zeg ik.

'Waarom weet ik dat nu pas?' vraagt Thomas.

'Hoe bedoel je?' vraag ik.

'Nou, ik ken je al zoveel jaar. Ik heb je nog nooit met een boek gezien. Waarom niet? Zelfs op vakantie had je geen boeken mee' zegt hij.

'Ja...nou...ehhh...Ik eh...Ergens was ik bang dat je het stom zou vinden. Dus ik ehh...ik had er wel eentje mee op vakantie, maar ik wachtte tot je in slaap was en dan ging ik daarna nog even lezen. Als ik niet te moe was tenminste' leg ik uit.

Ik had gewoon mijn mond moeten houden. Nu kom ik echt over als een idioot.

Thomas zucht.

'Blair...' begint hij.

'We kunnen het gewoon vergeten' zeg ik terwijl ik het probeer weg te wuiven.

'Nee, Blair...Ik wil dat je jezelf bent als je bij mij bent. Als je wilt lezen, ga dan gewoon lezen. Wil je beneden op de bank zitten en je boek lezen, vind ik ook helemaal prima. Ik hou ervan als je gewoon de dingen durft te doen die je echt leuk vind als je hier bent. Bij mij. Wil je dat voortaan doen?' zegt Thomas.

Dat was niet de reactie die ik had verwacht. Ik dacht heel eerlijk dat hij het stom zou vinden. Dat het iets was waar ik me eigenlijk voor zou moeten schamen.

'Oké' zeg ik zachtjes. Thomas glimlacht naar me.

'Nu word ik wel echt gek van die natte kleren' zegt Thomas. Ik kijk naar hem en besef dat hij nog steeds de kleren van in de auto aan heeft. Ze zijn ietsje opgedroogd maar ik kan me voorstellen dat het niet lekker zit. Ik kon ze niet snel genoeg uittrekken.

Net als ik me dat bedenk trekt Thomas zijn shirt uit en vervolgt hij door zijn riem los te maken. Ik probeer weg te kijken maar mijn ogen willen niet een andere kant op draaien. Ik kan het niet helpen.