Deel 147

300 21 2
                                    

-Blair-

'Voel je je nou niet beter als je water drinkt?' vraagt Mase.

'Nee maar na een knuffel vast wel' zeg ik.

Mase beweegt snel waardoor ik eerst niet helemaal door heb wat er gebeurt, al kan het ook door de alcohol komen. Terwijl ik zit tilt hij me op en neemt hij me op schoot zodat ik met mijn beide benen over zijn benen heen zit. Dan slaat hij zijn armen om me heen en drukt me tegen zich aan. Ik verzit een beetje zodat ik nog dichter tegen hem aan kan kruipen. Waarom die behoefte zo groot is weet ik niet. Ik neem zijn geur in me op. Ik voel mezelf meer en meer ontspannen nu ik bij Mase ben.

De knuffel duurt lang en ik wil Mase eigenlijk niet op het idee brengen om me los te laten. Daarom blijf ik zo stil mogelijk zitten. Ik hoor hem zachtjes lachen.

'Wat?' fluister ik.

'Je bent net een koala' zegt hij.

'Dat betekend dat jij een boom bent' reageer ik.

Mase moet hardop lachen en het geluid bezorgd me weer kippenvel.

'Wil je nog verder kijken met deze boom of wil je liever in bed gaan liggen? Het is al half zeven' zegt hij.

Het wordt inderdaad alweer licht buiten.

'Nog heel eventjes' zeg ik als ik van zijn schoot af kruip.

Zodra hij de aflevering aanzet is het ontzettend spannend. De afleveringen duren maar maximaal vijfentwintig minuten dus er is geen hele lange opbouw ofzo. Normaal pak ik altijd een kussen zodat ik die voor mijn gezicht kan houden maar nu moet Mase zijn hoodie maar even voldoen die ik half over mijn gezicht heen trek.

Ik hoor Mase lachen.

'Je bent me gewoon aan het uitlachen of niet?' vraag ik aan hem.

'Voor mij een weet, voor jou een vraag' antwoord hij.

'Rotjoch' reageer ik waardoor Mase alleen maar meer moet lachen.

Hij houd zijn armen open en zegt: 'kom hier zitten dan'

Ik doe wat hij zegt en hij slaat een arm om me heen. Zodra het spannend wordt gebruik ik zijn hand als het kussen wat ik normaal voor mijn ogen houd.

Tijdens de tweede aflevering beginnen mijn ogen heel zwaar te worden. Alles draait nóg steeds en ik vervloek mezelf dat ik zoveel heb gedronken dat ik er nu nog steeds last van heb. Toch val ik uiteindelijk tegen Mase aan inslaap.

Ik word wakker omdat ik opgetild word.

'Hmmh?' vraag ik slaperig.

'Ik breng je naar de slaapkamer' zegt Mase zachtjes.

Hij maakt voorzichtig met mij in zijn armen een deur open en draagt me naar binnen in de slaapkamer. De gordijnen zijn allemaal dicht. Ondanks dat het al licht is buiten, is het in deze kamer helemaal donker.

Mase laat me zachtjes zakken op het bed.

'Ik pak nog even een kussen en dan laat ik je hier slapen' zegt hij.

'Je hoeft echt niet op de bank te gaan liggen. Ik bedoel ik heb net ook al tegen je aan gelegen de hele tijd' zeg ik slaperig. 'Plus, je ligt best wel lekker'

'Goed om te weten dat de alcohol nog steeds in je systeem zit' lacht Mase.

Ik rol met mijn ogen naar hem.

'Kom nou maar gewoon ook hier liggen' zeg ik.

'Ja oké is goed' zegt hij. 'Wil je nog iets van een shirt ofzo? Misschien is die hoodie te warm' zegt Mase.

'Ja graag' antwoord ik.

Mase pakt iets uit de kast en geeft het aan me. Zouden al zijn kleren zo bizar zacht zijn?

'Dankjewel' zeg ik.

Mase begint zijn stropdas af te doen, doet zijn jasje uit en maakt dan de eerste knopen van zijn overhemd open. Ik kan alleen maar toekijken. Wanneer Mase me aankijkt kijk ik snel weg.

'Wil je dat ik me ergens anders omkleed?' vraagt Mase.

Ik kijk hem weer aan.

'Absoluut niet' floep ik eruit.

Fuck.

Mase grijnst naar me en gaat verder met het losknopen van zijn overhemd. Hij laat het los hangen terwijl hij zijn riem losmaakt.

Nu is het moment dat ik moet wegkijken. Toch willen mijn ogen niet doen wat ik zeg.

'Ga je dat shirt nog aantrekken of blijf je genieten van de show?' lacht Mase.

'Dat tweede heeft wel mijn voorkeur op dit moment' giechel ik.

'Die wijn was echt geen goed idee voor jou' zegt Mase wanneer hij zijn broeksknoop los maakt. Ik zie de band van Calvin Klein ondergoed.

Fuck. Ik ben zo fucked als ik niet wegkijk. Kijk weg! Ik kan het niet. Ik wil het ook niet.

'Ik slaap eigenlijk alleen in mijn boxer, is dat erg?' vraagt hij.

Zonder iets te zeggen schud ik mijn hoofd. Mase haalt het staartje uit zijn haar en haalt zijn hand er doorheen. Ik hou mijn adem in wanneer hij naar mij toe loopt. Hij loopt recht op me af en ik wil nergens anders heen. 

Weerzien - Passie op het HBO serieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu