Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 86

-Thomas-

Het is half drie. Half fucking drie, midden in de nacht. Ze is nog steeds niet thuis. Ik heb al vijf keer het dorp door gereden en ze is nergens te bekennen. Ik heb zelfs Cami gebeld of ze misschien weet waar ze naartoe is maar ze is nergens.

'Ze is er nog steeds niet' zeg ik als mijn moeder beneden zit te lezen. Ze kon ook niet slapen omdat we niet weten waar ze is.

'Misschien is ze naar Angelina. Daar ging ze toch veel mee om' zegt mijn moeder.

Dat ik daar nog niet aan gedacht heb.

'Dat is een goed idee, ik ga haar even proberen' zeg ik.

Ik pak mijn telefoon en loop naar boven. Angelina neemt binnen een paar seconde op.

'Hey Thomas' zegt ze.

Nog voordat ik kan antwoorden gaat ze verder. 'Ik heb zo even je hulp nodig'

'Wat? Ben je bij Blair? Is ze oké?' vraag ik.

'Ja. Finn en ik komen zo de straat in gereden. Ze heeft al twee keer overgegeven in de auto. Kan je ons helpen haar naar binnen te krijgen?' vraagt ze aan me.

Shit Blair...

'Kut. Ja...ehh, breng haar maar naar mijn huis. Haar moeder slaapt al en het is geen goed plan om haar nu wakker te gaan maken. Ze kan hier haar roes uitslapen' zeg ik.

'We zijn er met drie minuten' zegt Angelina.

Ze hangt op.

Ik loop naar beneden.

'En?' vraagt mijn moeder.

'Ze is bij haar' zeg ik. 'Maar ze heeft heel veel gedronken. Ze zijn bijna hier. Kan ze hier slapen?' vraag ik.

'Ach dat arme kind...natuurlijk' zegt mijn moeder.

Als ik de auto aan zie komen loop ik naar buiten.

'Heeeeee Thomass' hoor ik Blair met dubbele tong zeggen. 'Ga ik logeren?' vraagt ze aan Angelina.

'Ja dat ga je inderdaad lieverd' zegt ze terwijl ze over haar rug wrijft.

'Ik zou een bak in de buurt houden. Ze heeft al twee keer gespuugd maar ik denk dat er nog wel wat kan komen' zegt Angelina tegen me.

Ik knik naar haar.

'Zorg alsjeblieft goed voor haar. Zorg dat ik geen spijt krijg van dat ik haar hier achter laat' zegt ze streng tegen me.

'Ik zal goed voor haar zorgen' beloof ik haar.

Ik knik naar Finn voordat Angelina weer instapt.

Blair staat als een lappenpop naast me terwijl ik haar ondersteun. Mijn moeder doet de voordeur open.

'Lukt het?'

'Hoi Lilian!' zegt Blair. 'Ik vond jou altijd veeeeeel liever dan mijn mama' zegt ze.

Mijn moeder moet even lachen. 'Ik hou ook van jou meissie' zegt ze.

'Gaat het lukken?' vraag ik aan haar als ik een stap met haar probeer te zetten.

'Jaaa natuurlijk' zegt ze.

Wanneer ze één stap zet valt ze al bijna voorover.

'Oké, dat gaat dus niet' zeg ik.

Ik breng een arm naar haar rug en een naar haar benen en til haar op.

'Ohh' roept ze. Al snel slaat ze haar armen om me heen en klemt ze zich aan me vast.

'Thomas' zegt ze als we net binnen staan.