Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 121

-Thomas-

De blik op die gast zijn gezicht maakt gewoon mijn hele dag goed.

'Kijk niet zo voldaan. Hij was handtastelijk en moest wegwezen. Dat had niks met jou te maken' zegt Blair tegen me.

'Hmh, dus je danst niet liever met mij dan met hem?' vraag ik aan haar.

Ze lijkt even na te denken. Ze weet niet hoe ze moet reageren.

'Ik wil überhaupt gewoon dansen. Ik heb daar helemaal geen jongen voor nodig' zegt ze tegen me.

'Je hebt er wel een nodig als je niet om de haverklap de jongens van je af wil moeten slaan' zeg ik tegen haar.

Ze weet dat ik gelijk heb want het is haar al paar keer gebeurt. Ze haalt alsnog haar schouders naar me op. Ik merk aan mijn eigen redenering dat ik teveel heb gedronken. Ik kan mijn ogen niet van haar lichaam afhouden. Ik kan niet nadenken over dat het beter is dat ik misschien even afstand van haar neem. Op het moment dat ze weer van me af stapt trek ik haar gelijk terug tegen me aan. Ze komt iets harder tegen me aan dan de bedoeling was. Ze draait zich gelijk naar me om en kijkt naar beneden.

'Serieus' zegt ze als ze naar beneden knikt.

'Wat?' vraag ik alsof ik van niks weet.

'Waarom?' vraagt ze.

'Heb je al in de spiegel gekeken' antwoord ik. 'Hier kan ik echt niks aan doen als je er zo uit ziet Blair' zeg ik tegen haar als ik naar mijn stijve knik.

Ze bijt op haar onderlip. Dat doet meer met me dan goed voor haar is.

Ik had niet zo veel moeten drinken. Fuck.

Ik blijf met Blair dansen zonder dat we veel tegen elkaar zeggen. Ik weet dat zij ook veel op heeft want allebei onze remmen zijn weg. Terwijl ze zich eerst omdraaide omdat ze voelde dat ik hard was is ze nu tegen me aan, aan het dansen alsof ze wilt dat ik haar meeneem naar het dichtstbijzijnde toilet.

'Hey Thomas' hoor ik een irritant hoge stem zeggen. 'Lang niet gezien'

Blair stapt gelijk een beetje van me weg om te kijken wie ons stoort. Ik hoef haar gezicht niet eens te zien om te weten dat het Lisa is. Zij is een hele grote fout geweest. Ik heb één avond met haar gezoend, we zijn in bed beland en de volgende dag had zij het in haar hoofd dat we een relatie hadden. We waren de nacht daarvoor allebei dronken geweest en dachten die nach niet goed na. Sindsdien blijft ze achter me aan zitten. Ik had de weken daarna elke dag wel gemiste oproepen en berichten van haar.

'Je hebt me niet meer gebeld' zegt ze tegen mij.

Ze zegt het expres hard omdat ze door heeft dat ik hier met Blair ben.

Natuurlijk heb ik haar niet gebeld, het is al een half jaar geleden. Jezus, kan zij niks los laten.

'Dat is waarschijnlijk mijn schuld, ik hield hem goed bezig' zegt Blair lacherig. 'Sorry daarvoor' voegt ze nog toe al ze overdreven haar vingers door de mijne heen vlecht.

'Jullie zijn eh...aan het uitgaan samen ofzo? Of hebben jullie elkaar net ontmoet' zegt Lisa 'Want ik kan je verzekeren dat hij niet al te lang geleden druk bezig was met mij.

'Ja lieverd, ik denk dat dat de reden is waarom zijn standaard nu hoger is' zegt Blair als ze Lisa afkeurend van top tot teen bekijkt.

Ik bijt op mijn lip als poging om mijn lach in te houden. Blair kan zo savage zijn. Fuck.

'Verwacht maar niet dat hij je na vannacht nog terugbelt' zegt Lisa terwijl ze naar woorden zoekt.

'Ik heb eigenlijk medelijden met je. Misschien moet je wat meer werken aan je zelfzekerheid. Wat meer respect krijgen voor jezelf. En daar staat volgens mij wel een leuke jongen voor jou' zegt Blair als ze wijst naar een jongen die aan het dansen is als een idioot. Volgens mij is dat de jongen die Lara die drankjes had gegeven. Wat een hopeloos geval is dat.

'Je moet bij Thomas echt niet denken dat je na één avond speciaal bent' roept ze boven de muziek uit.

Wat een drama is dit zeg, jezus.

'Stop alsjeblieft, voordat je jezelf vernederd' zegt Blair terwijl ze haar hoofd schud.

Dit maakt het voor Lisa allemaal erger. Ze zegt niks meer terug en loopt stampvoetend weg.

Als Blair mijn hand los wil laten hou ik de hare juist nog steviger vast. Ze gaat nergens anders heen.

'Je leek wel jaloers' zeg ik als ik haar weer tegen me aantrek.

'Neehoor. Ze was gewoon vervelend' zegt ze tegen me.

'Je weet dat ze loog toch?' vraag ik aan haar. 'Ik was niet pas met haar, dat is een half jaar geleden. Toen praatte ik nog niet met jou' zeg ik tegen haar.

'Je hoeft geen verantwoording af te leggen naar mij' zegt Blair.

'Al was het vorige week...dat zijn jouw zaken' zegt ze.

Ik draai haar naar me om zodat ik haar aan kan kijken. Ik pak haar kin vast zodat ze naar me kijkt.

'Dat zou ik niet doen' zeg ik. 'Niet nu dit...wat dit ook is...gaande is' zeg ik tegen haar.

Ik merk dat ze slikt. Het lijkt alsof ik iets van hoop in haar ogen ziet en dat is hetgeen wat me over het randje duwt. Ik moet haar zoenen. Nu.