Deel 113

298 18 0
                                    

-Thomas-

­'Gaat die grijns op een gegeven moment nog van z'n gezicht af denk je?' zegt Callum tegen mij.

'Sowieso niet' antwoord ik.

'Misschien moet je hier nog een beetje wrijven' zegt Reede als hij wijst naar Jack z'n mondhoek.

'Ja man, daar zit nog wat lippenstift' zegt Brax.

'Eikels' gromt Jack waarna hij toch over zijn wang wrijft.

'Dus, ik neem aan dat alles is opgelost?' vraagt Brax aan Jack.

'Soort van wel ja' antwoord Jack.

'Maar ehh...waarom hebben we het telkens over mij? Wat is de deal tussen jou en Blair?' vraagt Jack aan mij.

Waar moet ik beginnen...

'Ik ken haar al heel lang' zeg ik.

'Hoe lang is lang?' vraat Callum.

'Volgens mij was ik acht' antwoord ik.

Ik denk terug aan het kleine meisje wat eerst verstopt was achter haar moeder. Ik vond haar haren toen al zo mooi dat ik haar gelijk de bijnaam goudlokje heb gegeven. Dat is voor altijd blijven hangen.

'Shit man. En waren jullie erg close ofzo?' vraagt Brax.

'Ja' antwoord ik.

Ik ken deze kerel helemaal niet dus ik zit er ook niet op te wachten om heel mijn levensverhaal bij hem neer te gaan leggen. Hij bedoelt het vast goed maarja...

'Hebben jullie ooit iets gehad?' vraagt Jack.

Fuck sake.

'Eh...ja soort van' antwoord ik. Als ik terugdenk aan die zomer krijg ik op de een of andere manier kippenvel over mijn hele lijf. Verdomme...als ik stilsta bij hoe ze om me heen voelde tijdens seks...Denk ergens anders aan...denk ergens anders aan!!

'Ik mag hopen dat hij op een gegeven moment door kreeg hoe ze van klein meisje veranderd is in hoe ze er nu uitziet' lacht Brax.

Oké. Deze gast begin toch wel het bloed onder m'n nagels vandaan te halen.

'Gast' lacht Jack.

Gelukkig ziet iemand er de humor van in.

'Dus Blair is verboden terrein?' vraagt Brax.

Meent hij dit? Ik bal mijn vuisten en doe mijn best om me in te houden. Ik probeer me te bedenken dat hij vandaag al goed geraakt is.

'Ik zou die woorden niet meer herhalen' zegt Reede.

'Duidelijk' zegt Brax als hij onschuldig zijn handen omhoog doet.

'Waarom rijden we niet meer achter hun?' vraagt Jack.

'Oh shit, je hebt gelijk' zegt Callum.

'Ze hebben een eerdere afslag genomen. We zijn er over vijf minuten' zegt de chauffeur.

'Jack, kan je nu al niet een half uur zonder je vrouwtje' lacht Brax.

'Als je niet een blauw oog wilt bij die gekneusde neus van je moet je echt leren je mond te houden man. Ik weet niet hoe je het altijd voor elkaar krijgt maar volgens mij weet jij bij iedereen het bloed onder de nagels vandaan te halen' zegt Jack.

'Klopt' antwoord ik waardoor iedereen naar mij kijkt.

'Wat?' vraag ik als ik mijn schouders ophaal. 'Het is waar'

Brax en Jack raken dieper in gesprek, wat een opluchting voor mij is ook al duurt deze rit nog maar vijf minuten.

'Weet zij ook hoe je je voelt?' vraagt Reede zacht aan me.

'Ga je me nu relatieadvies geven?' vraag ik lachend aan hem.

'Misschien wel' antwoord hij.

'Er is erg veel gebeurd. Van sommige dingen wist ik niet eens dat ze gebeurt waren tot nu, terwijl ik er voor haar had kunnen zijn. Ik had er voor haar moeten zijn...maar dat was ik niet. Ergens heb ik het gevoel dat het al te laat is. Het probleem wat ik daarmee heb is dat ik haar onmogelijk kan opgeven'

'Ik zie hoe ze naar je kijkt dus ik kan je verzekeren dat je niet de enige bent met gevoelens' zegt Reede.

Is hem dat echt opgevallen?

'We hebben pas weer een paar keer gezoend. Maar ze had ook gedronken...ze wist het nog wel maar ze maakt ook zoveel mee in een korte periode. Ik denk niet dat nu het juiste moment is.

'Laat me je één advies geven' zegt Reede als hij me serieus aankijkt. 'Er zal nooit een juist moment zijn. Daar hoef je niet op te gaan zitten wachten, want het perfecte moment bestaat niet. Je moet juist oppassen dat je niet te laat bent met toegeven hoe je je echt voelt. Een juist moment bestaat niet...maar te laat zijn wel.

Weerzien - Passie op het HBO serieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu