- Blair -
'Wat?' vraag ik verbaasd.
Er is iets met de manier waarop ze het zegt waardoor ik me bijna zorgen begin te maken.
'Nou...' begint ze. 'Ehhhh...'
'Angelina! Je maakt me zenuwachtig. Spill it' zeg ik.
'Weet je nog toen je vroeg wat er was toen ik een berichtje van mijn moeder had gekregen?' zegt ze.
'Ja' antwoord ik. 'Er was iets met familiedrama'
'Nou...dat was dus niet helemaal waar. Dat was een klein leugentje' zegt ze.
'Mijn moeder stuurde een berichtje dat Thomas vandaag voor de deur stond. Opzoek naar jou. Hij heeft even met haar gepraat en ze heeft toen oma's adres gegeven omdat hij zo graag naar je toe wilde komen' zegt ze.
Wacht...Wat?
'Maar...hij is er helemaal niet' zeg ik.
'Ja, toen dat pakje bezorgd werd...dacht ik even dat ik hem zag weg rijden. Maar ik dacht dat ik me vast vergistte dus ik zei niks. Ik wilde je niet van slag maken door iets te zeggen wat een vergissing kon zijn'
'Dus hij was hier?' vraagt ik.
'Ik denk het wel' zegt ze.
'Wat moet ik nu doen?' vraag ik aan haar.
'Wat wil je doen?' vraagt Angelina.
'Kind, breng dat meisje naar die jongen toe!' roept Angelina's oma haast als ze binnen komt.
'OMA!' roept Angelina.
'Wat? Jullie praten zo hard dus ik kan er niks aan doen dat ik jullie over hoor' zegt ze gelijk.
'Wil je naar hem toe?' vraagt Angelina.
Ik knik naar haar.
'Nou lieverds, verspil geen tijd meer en stap in die auto. Neem wat van het eten mee voor onderweg' zegt oma. 'Maar laat wel genoeg over voor mij en Alfred' zegt ze met een lief lachje.
'Alfred? Als in twee huizen verderop Alfred, die vroeger altijd deed alsof mijn limonade lekker smaakte terwijl het hoogstwaarschijnlijk niet beter dan pis smaakte?' vraagt Angelina.
Haar oma knikt.
'Oma wat leuk!!!' zegt ze blij.
'Maar nog niet door vertellen aan je moeder hoor' zegt ze.
'Beloofd' zegt Angelina.
Wat lief.
Angelina en ik pakken onze spullen in. Zo snel als ik kan pak ik alles bij elkaar. Ik ben nu al zenuwachtig. Ik merk het omdat ik zelfs klamme handen krijg. Wat erg...
'Dankjewel voor de afgelopen paar dagen oma' zegt Angelina.
'Ja heel erg bedankt' zeg ik ook.
'Jullie zijn altijd welkom lieverds, en laat me weten hoe dit afloopt' knipoogt ze naar ons.
'Dat zullen we doen' zeg ik.
'Veel plezier vanavond oma' zegt Angelina als ze de bakjes eten aanpakt die we net klaar hebben gemaakt.
'Dat gaat helemaal goed komen. Ik ga alvast het eten een beetje opwarmen. Hij kan er elk moment zijn'
'Tot snel oma' zegt Angelina.
'Tot snel lieverd'
Als we de deur uit willen lopen staat er een grote oudere man voor de deur. Hij draagt een geruit overhemd met een stropdas eromheen. Het was me ook niet ontgaan dat Angelina's oma zich had opgemaakt.
'Hoi, ik kom voor Betty' zegt hij.
'Dat weten we' zegt Angelina lachend. 'Veel plezier vanavond' voegt ze nog toe.
'Dankjewel' zegt de man waarvan ik aanneem dat het Alfred is.
Hij heeft een bosje rozen in zijn handen. Wat ontzettend schattig.
'Ben je er nu klaar voor om jouw vent te halen' lacht Angelina naar me als ze de auto start. Ik knik vol overtuiging.
JE LEEST
Weerzien - Passie op het HBO serie
Romance!Dit boek is onderdeel van een serie, maar de delen kunnen ook los gelezen worden! Blair kent Thomas al vanaf dat ze acht jaar oud was. Blair was nieuw in de buurt en kwam recht tegenover Thomas wonen. Ze hadden een pakt gesloten dat ze voor altijd...