Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 22

- Blair - 

Ik word midden in de nacht wakker en ben even gedesoriënteerd. Ik weet niet precies waar ik ben. Na een minuutje komt het allemaal weer terug. Wat ik tegen mijn moeder heb gezegd en dat ik nu bij Thomas ben. Maar waar is hij? Voordat ik het me af kan vragen hoor ik stemmen op de overloop. Ik weet niet waarom maar als Thomas de kamer binnenkomt doe ik mijn ogen snel weer dicht. Ik hoor hem zachtjes bewegen en het licht aan doen. Ik doe heel even mijn ogen een stukje open om naar hem te kijken. Ik zie dat hij in een handdoek voor me staat. Zonder waarschuwing laat hij zijn handdoek op de grond vallen en draait hij zich om. Ik heb nog nooit een jongen helemaal zonder kleding gezien. Ik heb er nooit over nagedacht hoe het zou zijn om iemand naakt te zien. Maar door Thomas zo te zien wordt er alleen maar meer verlangen naar hem opgebouwd. Ik zou hem bijna willen bespringen zo heftig heb ik de drang om hem aan te raken. Ook daar. Ik doe mijn best om stil te zijn maar ik kan niet voorkomen dat er een zacht kreuntje aan mijn lippen ontsnapt. Ik hoop dat hij het niet gehoord heeft. Volgens mij niet want hij doet zijn boxer aan en draait zich dan weer naar me om. Ik sluit mijn ogen weer en voel dat hij naast me komt liggen. Thomas leunt over me heen om het licht uit te doen en daarna voel ik zijn arm om me heen aanspannen waardoor ik over het bed schuif en tegen hem aan. De warmte die ik door mijn lichaam voel gaan veranderen in kriebels omdat hij tegen me aan ligt. Dit voelt zo fijn.

Als ik langzaam mijn ogen open doe knipper ik een paar keer door het licht wat de slaapkamer binnen komt. Thomas heeft de rolluiken al een stukje omhoog gedaan. Ik voel het gewicht van zijn arm die over me heen ligt. Ik voel zachtjes zijn adem in mijn nek.

'Goedemorgen lekkerding' zegt hij als ik me omdraai om naar hem te kijken.

Ik glimlach naar hem. 'Ben je al lang wakker?' vraag ik.

'Een uurtje ofzo' zegt hij.

'Je hebt niet dat hele uur zo naar me zitten kijken toch?' vraag ik lachend aan hem.

'Jawel, naast dat ik even de rolluiken omhoog deed dan. Toen ik uit bed wilde gaan begon je zo'n zielig geluidje te maken dat ik daarna maar weer tegen je aan ben gaan liggen' grijnst hij naar me.

'Echt waar?' Hoe gênant...

Thomas knikt naar me. Ik probeer me te verstoppen door mijn hoofd weg te draaien in het kussen. Ik hoor Thomas lachen om mijn reactie.

'Wat wil je gaan doen vandaag?' vraagt Thomas als we eindelijk beslissen op te staan nadat we nog een uur hebben geknuffeld.

'Ik moet sowieso mijn spullen gaan ophalen bij mijn ouders. Het liefst al geen van hun thuis is natuurlijk. Misschien kunnen we dat het beste als eerst gaan doen want dan heb ik het maar gehad'

Thomas knikt naar me. Hij loopt even naar zijn slaapkamer raam. 'De auto van je moeder is in ieder geval weg. Ik weet niet of je pa thuis is'

'Als hij thuis is dan zal hij wel in coma liggen van de drank van gister. Dan lijkt nu me een goed moment'

Thomas gooit een wit sportbroekje naar me toe.

'Dan kan je in ieder geval wat anders aan dan die bikini, het is wat frisser nog, nu is het zeventien graden. Vanmiddag wordt het warmer'

'Dankje' zeg ik tegen hem.

Ik kleed me om in de badkamer en poets gelijk mijn tanden. Thomas is beneden koffie aan het zetten. Als ik op mijn telefoon kijk zie ik dat het elf uur is. Zijn Lily en George niet thuis? Met die vraag loop ik voorzichtig naar beneden. Ik heb mijn bikini hesje weer aangedaan maar ik weet dat dit witte shirt behoorlijk doorschijnt. Ik weet niet wat ze wel zullen denken als ze me zo aantreffen. Voorzichtig loop ik de keuken in waar ik alleen Thomas zie staan.

'Ze zijn vandaag naar de stad, mam zei dat ze pas voor het eten weer terug zijn'

'Aah, oké' zeg ik begrijpend.

Ergens is het een opluchting. Mocht ik emotioneel worden omdat ik zo alle spullen uit mijn ouderlijk huis ga halen is alleen Thomas er om dat te zien.

Thomas geeft me een kop koffie aan. Als ik roer merk ik dat hij er al melk en suiker in heeft gedaan. Mijn hart maakt een sprongetje omdat hij zulke kleine dingen nog steeds weet.

'Ik heb niet echt dozen waar je iets in kan doen maar ik heb wel drie grote koffers en wat bigshoppers die je voor je spullen kan gebruiken' zegt Thomas als we op het punt staan om weg te gaan.

Daar had ik nog helemaal niet over nagedacht.

'Dat zou fijn zijn, dankjewel' zeg ik tegen hem.

We pakken de koffers en tassen mee en steken de weg over. Ik zoek even naar mijn sleutels in mijn tas. Als ik de sleutel in het slot steek merk ik dat de deur niet eens op slot zit. Ik kijk Thomas even verbaasd aan. 'Iedereen had zomaar binnen kunnen komen' zeg ik.

Thomas zucht en lacht naar me uit medeleven. Zodra we binnen zijn en de huiskamer in lopen zinkt in mijn hart in mijn schoenen. Me vader ligt knock-out op de bank. Zijn overhemd is losgeknoopt waardoor zijn buik zichtbaar is. Hij heeft een poging gedaan om zijn broek uit te doen, die niet al te succesvol was want zijn broek zit nog aan één been vast. Op de tafel staan verschillende flessen bourbon. Ik zucht en kijk naar Thomas. De blik in zijn ogen laat me even schrikken. Ik weet niet of het walging is of medeleven. Ik sla mijn handen even voor mijn gezicht uit schaamte. 'Laten we maar naar boven gaan' zeg ik.