Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 132

-Blair-

Oh. Fuck. Wat is er gebeurt?

'Hey, je bent weer bij' zegt Mase als hij naar me kijkt.

Hij hangt over me heen om te kijken of mijn ogen open zijn. Ik knik voorzichtig. Ik grijp even naar mijn hoofd. Ineens heb ik vreselijke hoofdpijn. Als ik Mase bekijk zie ik dat zijn hele overhemd doorweekt is.

Ik besef me nu pas dat ik in een auto lig.

'Wat...' vraag ik voorzichtig.

'Je bent flauwgevallen. Het regende erg hard en mijn auto stond dichtbij dus ik heb je daar heen getild. Je leek erg in paniek Blair. Kan ik iemand voor je bellen?'

'Oh. Ehh...Nee, dankje. Heb je eh, wel misschien een oplader?' vraag ik aan hem als ik mijn telefoon uit mijn tasje haal.

'Gaat het wel? Je klinkt nog steeds een beetje in de war' zegt Mase.

'Ja, ik denk het...ik voel me...gewoon erg moe ofzo'

'Ik heb geen oplader bij me maar thuis heb ik er wel een. Ik woon hier dichtbij, als je wilt kan je daar even je telefoon opladen' zegt Mase.

'Graag, als dat zou kunnen' zeg ik.

Niet veel later komen we aan bij een luxe appartementencomplex. De deur gaat op een speciale manier open met een code en een soort sleutelhanger. Het ziet er allemaal erg spannend uit voor een deur. Het appartement van Mase straalt een en al klasse uit. Het is eerder een soort loft zo groot is het. Het heeft ook een prachtig uitzicht over de stad.

'Wauw' is het enige wat ik kan zeggen als ik hier rondkijk.

'Vind je het mooi' lacht Mase. 'Ik woon hier pas net een maand, dus het is allemaal nog een beetje wennen'

'Het is prachtig' zeg ik.

'Hier heb je een oplader' zegt Mase als hij me een oplader aangeeft. Gelukkig hebben we allebei een Samsung.

'Thanks' zeg ik.

'Wil je misschien iets drinken? Thee of koffie? Als je wilt kan je je ook even omkleden. Ik kan me voorstellen dat die doorweekte kleding niet fantastisch zit' zegt Mase.

Ik kijk naar mijn jurkje. Dit is niet de beste kledingkeuze geweest voor een regenbui. Normaal zie je dus rood ondergoed niet onder wit, dat is echt een lifehack...maar als het regent...valt het behoorlijk op. Zelf nu het een beetje droger aan het worden is zie je het nog steeds. Mijn god, ik schaam me dood.

'Sorry...ik...oh my god...ja. Ehh, ja. Omkleden zou wel fijn zijn' zeg ik.

'Ik zal even wat kleding voor je pakken, dan kan je je in de badkamer omkleden. Dan zal ik thee zetten ondertussen'

'Dankjewel' zeg ik tegen hem.

Hij kent me amper maar is toch aardig genoeg voor me om me helemaal mee te nemen naar huis en me zijn kleding te lenen. Wat is het met deze stad en dat alle mensen zo vriendelijk en open zijn die ik hier ontmoet.

'Is een trainingsbroek en een trui goed?' vraagt Mase als hij terugkomt met wat kleding in zijn handen.

'Ja perfect, dankje' zeg ik als ik het stapeltje kleding van hem aanneem.

De badkamer is net zo mooi als de rest van het appartement. Er is een enorme stortdouche waar je wel met vijf mensen onder zou passen. Wat een ruimte voor één persoon zeg. Bij de wasbak sta ik even stil. Ik zie een elektrische tandenborstel...maar ook een kleine blauwe tandenborstel van Frozen met Elsa erop. Zou hij...? Nee hij heeft geen kind ofzo toch? Dat gaat me ook trouwens helemaal niks aan. Ik zet het van me af en kleed me om. Als ik weer binnenkom zie ik net Mase een shirt aantrekken. Ik weet niet wat deze stad met mannen doet maar ik denk dat elke levende man hier maar eens langs moet komen...Waren halen al die jongens hier tijd vandaan om zoveel te sporten?

'Past het een beetje?' vraagt Mase als ik binnenkomt.

Ik lach als ik mijn handen even vooruit steek zodat hij ziet hoe lang zijn mouwen bij mij staan. Mijn handen zijn verstopt onder de stof.

'Het zit wel erg lekker' zeg ik.

'Gelukkig maar' antwoord hij.

Ik loop naar mijn telefoon toe. Hij is nog maar zesentwintig procent opgeladen. Ik zie allemaal gemiste berichten en oproepen. Oeps. Ehh...Ik heb zelfs gemiste oproepen van Callum en Reede.

'Volgens mij zijn er een hoop mensen naar je opzoek' zegt Mase uit de keuken.

'Denk je?' vraag ik.

'Ik krijg zelfs appjes van Reede of ik naar je kan uitkijken' zegt hij.

'Oh' zeg ik.

'Wil je dat ik zeg dat je hier bent?' vraagt hij.

'Ik...ehm...ik' begin ik.

'Liever niet, i'm not judging' zegt Mase.

'Dankjewel' zeg ik tegen hem. 'Ik laat ze wel weten dat ik vanavond wel terug kom. Dan maken ze zich geen zorgen meer.

'Wat ga je tot die tijd doen?' vraagt Mase als hij een kop thee neerzet voor me.

'Dankje' zeg ik.

'Je zegt wel vaak dankjewel' lacht hij.

'Je doet veel aardige dingen, dan is dat normaal' stel ik vast.

Hij glimlacht naar me.

'Als je wilt kan je hier blijven. Ik heb verder niks te doen dus ik kan je vanavond thuis afzetten bij Reede' zegt Mase.

Zou ik dat kunnen doen? Is dat slim?