Deel 7

418 19 0
                                    

- Thomas - 

De blik in Blair's ogen als ze naar me kijkt op dit moment is onbetaalbaar. Mijn hart klopt als een bezetene en ik kan me niet herinneren wanneer ik dat ooit eerder heb meegemaakt. Ik moet me inhouden. Ze verdient lief, rustig. Iemand die de tijd voor haar neemt. Maar als ze zo naar me kijkt, hoe kan je je dan in godsnaam inhouden? Dan bijt ze weer op haar lip. Verdomme, weet ze dan niet hoe moeilijk ze het me maakt als ze zulke dingen doet? Ik kijk naar het zwarte hemdje wat ze draagt boven haar korte broekje. Ik stel mezelf voor dat ik haar helemaal uitkleed. Als ze zachtjes mijn naam hijgt trek ik het niet meer. Ik laat mijn remmen los, voor heel even...of althans...dat is wat ik mezelf vertel.

Ik stap naar haar toe. Ik sta zo dicht bij haar dat ik haar warme adem op mijn borst voel.

'Ik moet wel even deze situatie eerlijk maken want ik ben nu de enige zonder shirt' fluister ik bij haar oor. Heel even twijfel ik of het niet te snel gaat voor Blair, tot ze naar me knikt. Ik haak mijn vingers langs haar zwarte hemdje en schuif het langzaam omhoog. Gewillig doet ze haar armen omhoog zodat ik haar hemdje uit kan doen. Eerst dacht ik aan hoe mooi het zou zijn als ze nu datzelfde witte setje aan had als die keer dat ik haar in het raam zag. Zodra haar hemdje uit is gooi ik het op de grond en besef ik me gelijk dat ze die witte niet meer zal passen. Holy shit, hoeveel groter zijn ze in zo'n korte tijd geworden? Ik ben vrij zeker dat ze nu cup C heeft. Ik trek haar naar me toe en til haar op. Ik leg mijn handen op haar billen en druk haar tegen de muur. Mijn mond kan de hare niet snel genoeg vinden. Ik voel haar ademhaling versnellen. Ik wil meer aanraken. Met haar in mijn armen loop ik door de gang heen richting de keuken. Ik probeer de deur open te krijgen waardoor ze zacht giechelt. Verdomme dat geluid is té verdomde schattig voor alles wat ik met haar wil doen. Heel even komt de gedachte naar boven dat ik rustig aan moet doen maar dan voel ik haar handen nieuwsgierig over mijn borst en buik gaan. Ze kijkt naar me op als ik haar op het aanrecht neer zet. Ze slaat haar benen om me heen en trekt me naar zich toe zodat haar lippen weer op de mijne komen. Nu is het niet meer mijn schuld dat ik me niet keer in kan houden. Zodra mijn hand op haar middel ligt en zachtjes naar boven schuif merk ik dat ze haar adem in houd.

'Shit. Eh...Gaat het?' vraag ik aan haar.

'Ja' reageert ze direct. 'Het is gewoon eh...dat ik nooit echt...dit eh...dit is nieuw voor me' legt ze dan uit.

Wacht...wat is er nieuw voor haar? Ik snap dat ze misschien geen relatie heeft gehad maar ze zal toch zeker wel al eens wat met een jongen gedaan hebben? Godver, ik wil niet denken dat iemand haar eerder heeft aangeraakt dan ik. Waarom maakt dat me zo boos?

'Wat is nieuw voor je?' vraag ik.

'Alles' zegt ze zo zachtjes dat ik niet zeker weet of ze wel wilde dat ik het hoorde.

Kut, wat bedoelt ze met alles? Als in alles alles? Of is ze nog nooit zonder kleren aan met een jongen geweest.

'Wacht even' zeg ik. Ik zet een stapje van haar af zodat ik een beetje kan nadenken. Dat geeft me alleen maar beter uitzicht op haar tieten wat duidelijk niet helpt met het nadenken...

'Wat bedoel je met alles?' vraag ik dan.

'Sorry...ik...misschien moeten we niet...' ze probeert van het aanrecht af te stappen maar ik ben haar net voor.

'Nee Blair alsjeblieft. Zo bedoel ik het niet. Ik vind het niet erg, ik wil alleen graag weten wat je bedoelde' zeg ik als ik haar kin vast pak zodat ze kan zien dat ik de waarheid spreek.

'Alles als in alles' zegt ze dan zachtjes.

Ik probeer even te bedenken wat ze daar mee bedoelt.

'Je bent nog maagd?' vraag ik dan aan haar.

Ze knikt. 'Niet alleen dat' voegt ze daarna daar aan toe. 'Ik heb nooit...nooit iets gedaan met een jongen. De jongens van school...ik begon ze altijd te vergelijken met jou en dan vond ik het al snel niks meer. Ik wilde nooit dat een jongen me aanraakte. Dat net...in de gang...dat was mijn eerste zoen'

Ze ratelt een beetje maar ik begrijp heel goed wat ze allemaal zegt. Ze was nog nooit aangeraakt door een ander. Ik voel me zo triomfantelijk dat ik de eerste ben die haar aanraakt. Ik wil niet dat iemand anders haar ooit aanraakt. Ik wil dat ze van mij is. Alleen van mij. Fuck...waarom denk ik zo? Ik ben negentien. Het is me een raadsel wat Blair met me doet waardoor ik zulke dingen denk.

'Ik wil de eerste zijn' is het enige wat ik tegen haar zeg.

Ze legt haar armen over elkaar waardoor haar tieten alleen maar meer naar voren komen.

Ik ben verloren. Ik kan niks anders doen dan mijn lippen weer op de hare te drukken. Mijn hand schuif ik eindelijk omhoog zodat ik kan voelen waar ik de hele tijd al zo hongerig naar heb zitten kijken. Zo'n lichaam hebben op je zeventiende zou verboden moeten zijn. 

Weerzien - Passie op het HBO serieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu