Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 48

- Blair - 

Ik vergeet alles. Alles wat gebeurt is lijkt niet meer uit te maken. Ik ben zo blij om terug te zijn. Thomas voelt als mijn thuiskomen. De manier waarop zijn armen om mijn middel zitten geeft me een warm gevoel. Ik wil niks anders meer. De eerste keer dat hij me zoende wist ik al dat het klaar was. Ik zal nooit meer iemand tegen komen die mij hetzelfde gevoel geeft als Thomas. Ik wil alleen maar meer. Ik beweeg mijn tong tegen zijn lippen en ik voel dat hij tegen mijn lippen aan grijnst. Hij vind het leuk als ik zo graag wil. Even later haalt hij zijn lippen van elkaar en komt zijn tong binnen in mijn mond. Ik begin onrustiger te ademen en ik weet ook niet goed meer hoe ik moet ademhalen. Het is alsof ik niet meer op zuurstof leef als ik bij Thomas ben. Hij is mijn adem en ik kan er niet genoeg van krijgen.

'Wil je nog iets eten?' fluistert Thomas tussendoor tegen mijn lippen aan.

'Ik heb in de auto wat gegeten' zeg ik snel. Hij kust me weer zodra ik uitgepraat ben.

'Wil je iets drinken?' fluistert hij weer.

'Misschien' antwoord ik.

Thomas tilt me op door me beet te pakken bij mijn middel en draagt me zo de drempel over. Ik probeer een lachje in te houden waar ik niet helemaal succesvol in ben.

Thomas houd zijn voorhoofd tegen de mijne aan en kijkt naar me. Hij tilt mijn kin omhoog met zijn duim.

'Ik heb je gemist Goudlokje' fluistert hij.

'Ik jou ook' zeg ik als ik naar hem op kijk.

'Het spijt me zo Blair. Ik weet niet waarom ik die dingen zei' zegt hij zachtjes.

'Het is goed' antwoord ik.

'Nee, dat is het niet. Het was lullig van me. Ik had je moeten vertellen dat als jij wilt dat ik stop, ik dat direct zou doen. En als je een keer mee wilde, dan kan je mee gaan. Ook al zou ik je liever niet in die situatie zien, maar ik weet ook dat ik je moet vertrouwen in dat je je eigen mannetje kan staan. En ik ben altijd bij je in de buurt. En anders neem je Angelina mee ofzo' zegt hij.

Dit is weer hoe Thomas is. Hij zegt precies de juiste dingen. Hij zegt precies wat ik hoopte dat hij de eerste keer zou zeggen. Maar hoe kan ik nu boos op hem zijn. Hij zegt sorry en begrijpt mijn kant nu ook. Om wat meer zou ik kunnen vragen?

Hij kust me weer.

'Blijf alsjeblieft hier' zegt hij.

Ik knik naar hem en ik zie die veel te sexy grijns weer op zijn gezicht.

'Ik denk dat mijn ouders wel heel blij zijn om je te zien' zegt hij.

'Je vader was al erg blij, hij zei dat je alleen maar zat te mokken sinds je thuis kwam' lach ik naar hem.

'Hmmh' antwoord Thomas.

'Wat heb je hun verteld?' vraag ik aan hem.

'Alles. Het werd tijd dat hun het ook wisten. Van ons. Maar ook van het vechten. Ze zijn er geen fan van, maar dat was te verwachten' zegt hij tegen me.

'En wat zei ze over ons?' vraag ik nieuwsgierig.

'Ze vind het leuk. Eigenlijk iets té leuk denk ik. Je kent mijn moeder, ze houd al van je dus dit nieuws vond ze alleen maar geweldig. Net als mijn vader'

'Wil je nog even mee naar de keuken of wil je gelijk met me mee naar boven?' vraagt Thomas met een lach waar ik zoveel vieze gedachten krijg dat ik mezelf verbaas. Hij laat een hand verder over mijn rug naar mijn kont zakken en knijpt er zachtjes maar begerend in.

'Ik denk dat het wel beleefd is om nog even gedag te zeggen' zeg ik tegen hem.

'Hmm, vooruit dan maar' zegt hij als mijn hand in de zijne legt en me meeneemt naar de keuken.