Deel 120

339 19 0
                                    

-Blair-

'Wat, we doen helemaal niks raars. Iedereen doet dat' zegt Lara tegen hem.

'Lieverd, ik weet hoe onschuldig je bent. Ik weet dat je het niet zo bedoeld maar als jullie zo gaan dansen dan doet dat behoorlijk wat met jongens' zegt hij.

Aan Lara kan je heel goed merken dat ze bijna geen ervaring heeft. Ik heb nou ook niet zoveel gedaan hoor maar ik probeer dat niet te veel op te laten vallen.

'Godver oké. Als je zo gaat dansen prinses dan veroorzaak je bij jongens een stijve. Ik bedoel kijk hoe jullie eruit zien en hoe jullie dansen. Ik weet zeker dat ik niet de enige ben. Als het bij mij gebeurt, dan gebeurt het ook bij een groot aantal gasten die hier bijna over jullie heen staan te kwijlen' zegt Brax.

Lara kijkt even naar beneden en kijkt dan met grote ogen weer omhoog.

'Oh uh, sorry' lacht ze zachtjes.

'Wat is er?' vraag ik.

'Niks hoor' zegt ze.

'Als jullie nou even kunnen stoppen met iedereen in deze club een stijve te bezorgen dan is er inderdaad geen probleem' roept Brax naar mij.

'Heb je er last van?' vraag ik om hem te pesten. Ik kon het ook wel zien toen Lara naar beneden keek.

Brax rolt met zijn ogen.

'Anders kom je toch tussen ons instaan' daagt ik hem uit.

'Hoe verleidelijk dat ook is, ik moet even terug naar de tafel. Neem niet nog meer drank aan alsjeblieft in de tijd dat ik weg ben'

Zonder te wachten op antwoord loopt Brax weg. Lara en ik moeten alleen maar lachen.

'Ik wist niet dat dat zo makkelijk kon gebeuren. Moet ik me niet schuldig voelen dat dat bij hem gebeurde?' vraagt Lara aan me.

'Nee, heeft alleen te maken met hun zelfcontrole...dus het ligt aan hun' roept ik terwijl we weer tegen elkaar aan beginnen te dansen.

Als een jongen alleen maar naar ons toe probeert te lopen roepen we hard: 'Ga weg!!!'

Het werkt wel goed want ze draaien gelijk weer op. Als ik achter Lara omkijk zie ik Jack in grote passen aankomen. Shit. Dat betekend niet veel goeds.

Hij slaat een arm om haar middel en trekt haar tegen zich aan, of eigenlijk duwt hij zichzelf tegen haar aan. Ik kan alleen maar verbaasd en lachend toekijken naar wat er gebeurt. Brax zal hem wel gehaald hebben.

Ik wil me net omdraaien om terug te lopen naar de tafel als ik met één ruk wordt omgedraaid. Er liggen twee handen op mijn heupen die me stevig vasthouden.

'Heb je enig idee hoeveel mannen er nu naar je kijken' zegt Thomas tegen me wanneer hij tegen me aan komt dansen. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit echt zo heb gedanst met Thomas en mijn hele lichaam staat gelijk op scherp.

'Is dat waarom je maar naar me toe bent gekomen? Ik had het ook prima naar mijn zin met Lara en Brax' zeg ik.

'Ja hij zei al dat je een interessant voorstel deed om hem tussen jullie in te laten dansen. Heb je een idee wat dat met een man doet?' zegt Thomas.

Ik mag Brax weer wat minder. Wat een verrader zeg. Bah. Hij scoort minpunten.

'Moet jij niet weer boos naar buiten lopen om een of andere reden die je mij niet verteld' zeg ik tegen hem.

'Is dat waarom je zo bent gaan dansen?' vraagt hij.

'Nee' zeg ik snel om niet door de mand te vallen.

'Voortaan, als je zo gaat dansen, ga ik met je mee' zegt Thomas.

'Oh en dat beslis jij zomaar' zeg ik.

Thomas laat zijn handen over mijn heupen heen gaan. Laat ze langzaam afzakken naar beneden, over mijn benen en daarna weer terug omhoog.

'Wel als je er zo uit ziet' zegt hij met een lage stem.

Mijn hart staat stil en ik kan amper ademhalen. Mijn hele lichaam reageert zo fel op zijn aanwezigheid, laat staan op zijn aanraking. Ik had misschien niet zoveel moeten drinken, dit gaat straks helemaal fout. Ik wil hem alleen maar bespringen en probeer logische redenen te bedenken om dat niet te doen...maar het is moeilijk. Zeker als hij zo gaat doen.

Ik zet een stapje van hem af om na te kunnen denken. Nog geen seconde later staat er een andere jongen achter me.

'Mag ik even overnemen' zegt hij met een grijns.

'Nee. Rot op' zegt Thomas waarschuwend.

'Misschien moet je haar zelf laten kiezen' zegt de jongen.

Hij ruikt naar hele sterke drank.

'Ja precies' zeg ik instemmend waardoor de jongen nog meer gaat grijnzen.

Thomas kijkt me stomverbaasd aan.

Ik draai me weer naar de jongen toe. 'Nee. Rot op' zeg ik vervolgens tegen hem waardoor hij met stomheid geslagen is.

Thomas krijgt een grijns op zijn gezicht.

De jongen verdwijnt langzaam uit het zicht. 

Weerzien - Passie op het HBO serieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu