Weerzien - Passie op het HBO serie

Deel 149

-Blair-

Mase gaat ook op zijn zij liggen. Hij zet zijn voorhoofd tegen de mijne aan.

'We moeten echt gaan slapen' zegt hij.

'Ja, het is al heel heeeel laat' zeg ik als ik nog iets meer naar voor schuif waardoor onze neuzen elkaar zachtjes aanraken.

'Of heel heel vroeg' zegt Mase.

Onder de deken beweegt hij zijn hand langs mijn arm op en neer. Hij wrijft zachtjes en knijpt even in mijn armen.

'Welterusten Blair' zegt Mase.

Ik doe mijn mond open zodat ik mezelf kan dwingen om adem te halen. Zijn handen leiden me teveel af.

Ik leg mijn een van mijn armen om zijn middel waardoor ik zijn warme huid tegen mijn hand voel. Ik doe hetzelfde wat hij doet met zijn hand en wrijf zachtjes heen en weer.

'Welterusten Mase' fluister ik.

'Slaap lekker' zegt Mase als hij zijn hand van mijn arm naar mijn middel verplaatst.

Een zachte kreun ontsnapt aan mijn lippen wat Mase niet ontgaat. Ik probeer het nog wat te bedekken door mijn keel te schrapen maar ik weet dat het geen nut heeft.

'Slaap lekker' antwoord ik als ik mijn hand laat afzakken naar zijn buikspieren.

Hoe kan ik dit nou niet willen aanraken...

Mase laat zijn hand nog iets meer afzakken richting mijn heup.

'Dit werkt niet hè' fluistert Mase.

'Nope' antwoord ik.

Op dat moment laat Mase zijn hand afdwalen naar mijn billen en knijpt er in. Aan de manier waarop hij me aanraakt merk ik dat hij heel erg zijn best doet om zich in te houden.

Alsof het automatisch gebeurt duw ik mezelf nog dichter tegen hem aan.

Onze lippen raken elkaar bijna aan. Ik voel zijn ademhaling op mijn lippen. Mase pakt mijn been vast en legt het over de zijne heen. Zijn hand beweegt heen en weer over mijn been waardoor mijn lichaam klaar wakker is, zeker op het moment als hij weer mijn billen aanraakt.

'We...we moeten niet verder gaan dan dit' zegt Mase zachtjes.

'Weet ik' zeg ik als ik mijn hand op zijn borstkas leg.

'Oké' reageert Mase.

'Oké' reageer ik ook.

Dan druk ik mijn lippen heel zachtjes op de zijne.

Oeps.

Alsof dat de bevestiging was die hij nodig had drukt hij zijn lippen op de mijne. Alles gaat ineens zo snel. Zijn kus is zo heftig dat ik niks anders kan doen dan me eraan over te geven. Zodra mijn lippen van elkaar wijken vindt zijn tong de mijne. Voor ik het weet heeft Mase zijn arm om mijn middel heen en zorgt met een snelle beweging dat ik onder hem lig. De kus wordt alleen maar heftiger en op een gegeven moment moeten we allebei stoppen om naar adem te happen. Eindelijk kan ik mijn hand door zijn haar bewegen, wat ik al de hele tijd wilde doen. We kijken elkaar even aan terwijl we op adem komen. Als ik zie dat Mase iets wil zeggen kom ik omhoog om mijn lippen op de zijne te drukken. Ik wil niet serieus praten nu. Ik wil dit. Wat hij me laat voelen.

'Blair' zegt hij zachtjes tegen mijn lippen aan.

'hmm' kreun ik zachtjes.

'We kunnen niet verder gaan dan dit' zegt hij.

Ik maak me even los van hem zodat ik weer op adem kan komen.

'I know' zeg ik waarna ik hem heel zachtjes kus.

'Sorry dat ik me zo laat meeslepen' zegt Masse. 'Er is gewoon iets wat ik niet onder controle heb bij jou' zegt hij.

'Ik doe even veel' zeg ik. 'Het komt echt niet alleen door jou'

'Geloof me alsjeblieft als ik zeg dat ik dit wil, en dat het me heel veel zelfbeheersing kost om te zeggen dat we hiermee moeten wachten' zegt Mase.

Ik knik naar hem. Als hij weer op zijn rug gaat liggen kom ik op zijn borst liggen.

Ik kijk naar hem op. 'Oké, niet verder dan zoenen' zeg ik.

Mase knikt naar me. 'Mee eens' zegt hij als hij zijn lippen toch weer op de mijne drukt.

We zoenen, wat wel een paar uur lijkt te duren. Zijn handen gaan door mijn haar en ik doe hetzelfde bij hem. Het zoenen is zo...zo heftig. Ik wist niet dat ik zo bizar opgewonden kon raken van alleen zoenen. Had ik nou maar niet zoveel wijn gedronken...

Ik kreun zachtjes tegen zijn lippen aan van frustratie.

'Gaat het' grijnst Mase.

'Beetje' antwoord ik.

'Volgens mij niet' lacht hij. 'Geloof me, ik weet precies hoe je je voelt'

'Ohja?' vraag ik aan hem.

Hij draait zich even op zijn zij en drukt zijn lichaam tegen de mijne.

'Oké duidelijk' zeg ik als ik naar adem hap.

'Laten we maar gaan slapen dan' lacht Mase. 'Anders kan je ook morgen de trein niet meer nemen want dan wil ik je hier houden'

Mijn hart voelt warm door die opmerking.

'Welterusten...dit keer echt' zeg ik tegen hem.

'Slaap lekker Blair'