- Demek tüm anlattıklarımız palavra ! demek tüm belirttiğimiz şartlar, aşamalar karşıdakini oyalayıp, önüne set çekmek üzerine kurulu! ( bunları dalga geçercesine, hesap sorarcasına vurgulayarak söylüyordu )
- Estağfurullah, ben amacıma ulaştım. Sende takdir edersin ki; o tarzın bir etkisi oldu.
- Ne arıyorsun sen ?
- Sıradan insanlarda olmayanı
- Sıradan insanlarda olmayanın, sende olması için sıradan bir insan olmaman gerekir.
- Sıradan olduğumu düşünmüyorum.
Dalga geçercesine Erhan abi'ye döndü.
- E reis sende sıradan değil misin ? sende mi bu iddiadasın.
- Ne bileyim. Sıradan insanların neler yaptığından bile haberim yok. Kendi içimde bir adamım.
Erhan abi yine sırasını savmıştı.
Avuçlarını birleştirdi sadık. Sıradan olup olmadığınızı bu akşam sınayalım mı? ne dersiniz ?
Sıradan insanları engelleyen en büyük güç korkudur. limitlerinizi görebilir miyiz beyler?
Neticede buraya kadar her iki tarafta bir miktar dahi olsa feragat etti. En azından zamandan, belki bir miktar maddiyattan. Siz istediğiniz ne ise ulaşmayı deneyin, ben yolu var ise size rehberlik edeyim.
Zaten bu işlere ulaşmanın temeli, kapı açılmıyorsa onu kırılasıya kadar çalmaktan geçer. Siz bu açıdan haneye tecavüz boyutuna girdiniz zaten.
***
Ne yapacağımız üzerine bilgi almak istercesine sorular sorduk. Akşam deyip geçiştirdi her seferinde.
Televizyonu açıp kumandayı yanımıza bıraktı. Benim içeride işlerim var, siz oyalanın, iki saate kadar da sofra kurulur. Akşam bir grup misafirimizde olacak dedi ve odadan çıktı.
Yarım saat kadar sonra Erhan abi oflayıp, puflamaya başladı. Telefondan oyunlara sardı.
Bende hayli acıkmaya başladım.
Erhan abi ben acıktım dedim.
Dışarı çıkalım istersen, ama adam odasında herhalde şimdi, haber vermeden nasıl olur bilmem ki dedi.
Oturduğumuz oda aslında salondu, sol yanımızda ise mutfak bulunuyordu. Abi ben en azından mutfağa bir girsem. Belki masa üstünde bir şeyler varsa, ya da ne bileyim poşette vs. ekmek. Bir parça yesem dahi yeterli gelir, sence ayıp olur mu dedim ?
Ne olacak kardeşim dedi Erhan abi. Neticede insanlık hali, hoş yatak odasına girmeyeceksin ya. Bir parça ekmeğin lafını yapacak adam değildir herhalde.
O halde gazam mübarek olsun abi diyerek mutfağa yürüdüm. Masa üzerinde sabahtan kalma menemen ve bir miktar ekmek vardı. Ekmekten biraz kopardım, koparırken bir kaç ufak sayılamayacak parçada yere döküldü. bunları alıp çöpe atayım, ayıp olmasın diye eğilip topladım.
Mavi bir kovaya geçirilmiş poşet vardı, çöp buydu. Ekmekleri dökerken, içinde tuhaf bir ambalaj gördüm. prezervatif ambalajıydı.
Eğip bükmenin manası yoktur bazı şeyleri, kim ne der, çok mu absürt diye anlatmazlık edemezsin. Onu orada görünce aklıma Abdullah geldi, Allah var ne yalan söyleyeyim.
Soğuk soğuk terledim, midem bulandı. Gay ilişkilerde kullanılıp, kullanılmadığına dair bir bilgim yoktu, ama o çocuğun yüzü geldi aklıma, o gözleri kaçırışı.
Ortada hiçbir şey yoktu. Belki adam evliydi, belki apo oğluydu. Ama bilmiyorum, gördüğüm gibi kafamda o çocukla özdeşleştirdim bir şeyleri.
Kanımın çekildiğini hissettim, hiçbir şey sormadan deşmek istedim adamı masadaki bıçakla.
İçeri geldim önemli bir devlet sırrına vakıf olmuş gibi panik halinde. Erhan abi dedim, Erhan abi bu herif bu oğlana kesin bir şey yapıyor.
Tövbe bismillah dedi Erhan abi, Ne oldu lan ne gördün? Hani neredeler?
Abi dedim ben istismara maruz kalan nice insan tanıdım, bu oğlandaki bakış onlarınkine çok benzer, hem adam bizi odada bırakıp niye içeri geçti?
Saykoya bağlama kardeş dedi. Senin bu suçlaman çok ağır bir şey. İnsan gözüyle görür, emin olmak için yine bakar. Prezervatifle bu dediğinin ne alakası var.
Belki adam evli ? Şeceresini mi biliyorsun, hepi topu bir iki saat öncesine kadar adını mı biliyordun?
Başımızı belaya mı sokacaksın? Ruhsal bozukluğun mu var senin ? Çocuk gibisin, bir panik bir heyecan aynı.
Biz akşamı bekleyelim. Akşam istediğimizi alalım. Sonra işimiz tamamsa, tatmin olursak gidelim. Yetti artık yeminle! dedi.
Sustum. psikolojimin düzgün olduğu söylenemezdi. Bunu hayatım boyunca hiç iddia etmedim.
Aklımın yerinde olduğundan ne kadar eminsem, psikolojiminde bozuk olduğundan o derece emindim. Bunu başkalarının ağzından duyunca, verdiğim tepkileri gözden geçirir, cidden abartılı reaksiyonlarımın farkına varırdım. Suçlululuk, eziklik duygusu başlardı.
Aynı hareketleri tekrarlamamak için kendimi kasar, bu kez o sakındığımdan daha uç tepkilere patlak verirdim.
Çenemi kapamaya yemin ettim. Kaykılarak kollarımı göğsümde bağladım, uyumaya karar verdim.
Bir müddet sonra, Erhan abinin beni hafifçe sarsmasıyla gözümü açtım.
